ျမန္မာႏိုင္ငံကို အိႏၵိယ သမုဒၵရာသို႔ ထြက္မည့္ ကုန္သြယ္ေရး တံခါးေပါက္အျဖစ္ အသံုးျပဳလိုေသာ ထိုင္းႏိုင္ငံ၏ စိတ္ကူးမွာ ပ်က္ျပယ္မည့္ အေျခအေနႏွင့္ ေတြ႕ႀကဳံေနရသည္။ ဂ်ပန္လူမ်ိဳး ရင္းႏွီး ျမႈပ္ႏွံသူမ်ားက စိတ္၀င္စားမႈ နည္းပါးျခင္း၊ ျမန္မာႏွင့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမ်ားက ရင္းႏွီး ျမႈပ္ႏံွမႈမ်ားသာ ပိုမိုျပဳလုပ္လာျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ အေရွ႕ေတာင္ဘက္ တနသၤာရီ ကမ္း႐ိုးတန္းတြင္ တည္ေဆာက္မည့္ ဤစီမံကိန္းသို႔ ဂ်ပန္တို႔ ၀င္ေရာက္ ရင္းႏွီးျမႈပ္ႏွံမႈ ေနွာင့္ေႏွးေနျခင္းႏွင္ ပတ္သက္ၿပီး ထိုင္းအစိုးရက အျပစ္တင္လွ်က္ ရွိသည္။ အေမရိကန္ေဒၚလာ ဘီလ်ံ မ်ားစြာ ကုန္က်မည့္ ဤစီမံကိန္း ႀကီးကို အီတာလ်ံ-ထိုင္း ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ ကုမၸဏီ (ITD) က ၂၀၀၈ခုႏွစ္မွ စတင္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ခဲ့သည္။ ဤသို႔ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ ေသာ္လည္း လုပ္ငန္းမ်ားမွာ ေ႐ွ႕မတိုး ေနာက္မဆုတ္ အေျခအေန၌သာ ရွိေနသျဖင့္ စီမံကိန္းကို ဆက္လက္ ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ရန္ ထိုင္းအစိုးရက ႏိုင္ငံတကာ ကုမၸဏီမ်ားကို ၿပီးခဲ့သည့္ စက္တင္ဘာလတြင္ အကူအညီေတာင္းခံခဲ့သည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ထက္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ ႏွင့္ ကီလိုမီတာ ၃၀၀ ပိုနီးသည့္ ထား၀ယ္စီမံကိန္းကို ျမန္မာအစိုးရ အေနျဖင့္ စိတ္၀င္စားမႈ နည္းပါး ေသြးေအးသြားၿပီဟု ဆိုရပါမည္။ ထို႔ျပင္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ေဖေဖၚ၀ါရီတြင္ ထား၀ယ္ စီမံကိန္း၌ ITD က တည္ေဆာက္မည့္ ေက်ာက္မီးေသြးသံုး ၄၀၀၀ မီဂါ၀ပ္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးစက္႐ုံ တည္ေဆာက္မႈ ကိုလည္း ျမန္မာအစိုးရက အတည္ျပဳခြင့္ျပဳခ်က္ မေပးဘဲ ျငင္းဆိုခဲ့သည္။
တ႐ုတ္အစိုးရကလည္း ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္ ေရႊသဘာ၀လုပ္ကြက္မွ ထြက္ရွိလာသည့္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕မ်ားကို တင္ပို႔ႏိုင္ရန္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေနာက္ဘက္ ရခိုင္ျပည္နယ္ရွိ ပင္လယ္ဆိပ္ကမ္း ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕တြင္ ေရနံတင္ပို႔မည့္ ဆိပ္ကမ္းႀကီးတခု တည္ေဆာက္ခဲ့သည္။
တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ယူနန္ျပည္နယ္သို႔ ေရနံႏွင့္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ တင္ပို႔ႏိုင္ရန္ ေဖာက္လုပ္ေနသည့္ ေက်ာက္ျဖဴ-ယူနန္ ပိုက္လိုင္းစီမံကိန္းမွာ ၿပီးစီးေနၿပီ ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ တ႐ုတ္အစိုးရသည္ ေက်ာက္ျဖဴ-ယူနန္ အျမန္ရထားလမ္းတခုကိုလည္း ေဖာက္လုပ္ေနသည္။ တ႐ုတ္တို႔ သည္ ၎တို႔၏ ပို႔ကုန္မ်ားကို ယူနန္ျပည္နယ္မွ တဆင့္ ကမၻာ အရပ္ရပ္သို႔ ဤရထားလမ္းကို အသံုးျပဳ၍ တင္ပို႔ရန္စီစဥ္ထား၏။ ျမန္မာ အစိုးရကလည္း ဤရထားလမ္းကို အမွီသဟဲျပဳ၍ ႏိုင္ငံဖြံ႕ၿဖိဳးရန္ ရည္႐ြယ္ထားသည္။
ထို႔ျပင္ စီးပြားေရးဇုန္တခု တည္ေထာင္ၿပီး ႏိုင္ငံတကာမွ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားကို ဆြဲေဆာင္မည္၊ ေက်ာက္ျဖဴဆိပ္ကမ္းကို အဓိကပို႔ကုန္ သြင္းကုန္ဆိပ္ကမ္းအျဖစ္ တည္ေထာင္၍ ျမန္မာ လူမ်ိဳးမ်ား အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္း ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ရရွိေစရန္ ျမန္မာအစိုးရက ရည္႐ြယ္ ထားသည္ဟု သိရပါသည္။
ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕သည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႏွင့္ မနီးေသာ္လည္း ေနျပည္ေတာ္ႏွင့္ ၂၅၀ ကီလိုမီတာသာ ကြာေ၀းသည္။ ဧရာ၀တီျမစ္ အလယ္ပိုင္းရွိ မႏၲေလးၿမိဳ႕ အပါအ၀င္ ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္း ၿမိဳ႕မ်ားႏွင့္လည္း မေ၀းပါ။
“ထား၀ယ္စီမံကိန္းရဲ့ အဓိက ျပႆနာက စီမံကိန္းရဲ့ အက်ိဳးအျမတ္ အဆီအႏွစ္ေတြကို ဘန္ေကာက္ကပဲ ရဖို႕ လုပ္တာမို႕ပါ” ဟု ေဒသဆိုင္ရာ စြမ္းအင္လုပ္ငန္းမ်ား၏ အႀကံေပးပညာရွင္၊ အကဲျဖတ္သံုးသပ္သူ ေကာလင္းေရးႏိုး (Collin Reynolds) က ဧရာ၀တီ သတင္းဌာနသို႔ ယခုလ ၁၉ ရက္ေန႔က ေျပာၾကားခဲ့သည္။
တ႐ုတ္ ႏိုင္ငံသည္ ေက်ာက္ျဖဴ ေရနက္ဆိပ္ကမ္းကို ေရနံတင္ပုိ႔သည့္ ဆိပ္ကမ္းအျဖစ္ ေအာင္ျမင္စြာ တည္ေဆာက္ႏိုင္ သကဲ့သို႔ ထိုင္းႏိုင္ငံသည္လည္း ထား၀ယ္ဆိပ္ကမ္းကို ေရနံစိမ္း တင္ပို႔ႏိုင္သည့္ ဆိပ္ကမ္းအျဖစ္ အသံုးျပဳလို၏။
ထို႔ျပင္ ထိုင္းႏိုင္ငံသည္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ေတာ္အား သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ က်န္းမာေရး ထိခိုက္မႈ မျဖစ္ေစရန္ ၎တို႔၏ ေရနံဓာတု လုပ္ငန္းမ်ားကို တိုးခ်ဲ႕လုပ္ကိုင္ႏိုင္သည့္ ေဒသအျဖစ္ ထား၀ယ္ေဒသကို သတ္မွတ္ထားသည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ရွိ မတ္တာဖြတ္ (Map Ta Phut) ေရနံဓာတုစက္မႈ နယ္ေျမတြင္ ဂ်ပန္တို႔၏ လုပ္ငန္းမ်ား ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ခြင့္ မျပဳရန္ ကန္႔သတ္ထား၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဂ်ပန္တို႔၏ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမ်ားကို ထား၀ယ္စီမံကိန္းတြင္ သြားေရာက္ျမႇဳပ္ႏွံရန္ ေထာက္ခံ အားေပးၾကသည္။ ဂ်ပန္တို႔ကမူ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႏွင့္ အနီးတ၀ိုက္၊ ရန္ကုန္ဆိပ္ကမ္းႏွင့္ အနီးတ၀ိုက္တြင္ စီးပြားေရး ဇုန္သစ္မ်ား တည္ေထာင္၍ စက္မႈလုပ္ငန္းႀကီးမ်ား လုပ္ကိုင္ပါက ပိုမိုအက်ိဳး ျဖစ္ထြန္းမည္ ဟု ထင္ျမင္ၾကသည္။
ေနျပည္ေတာ္တြင္ ႐ံုးထိုင္သည့္ ျမန္မာအစိုးရသည္ ထား၀ယ္စီမံကိန္းတြင္ တိုက္႐ိုက္ ပါ၀င္ပတ္သက္ျခင္း မရွိေသာ္လည္း ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ မစၥယင္လတ္ ရွင္နာ၀ပ္ ဦးေဆာင္သည့္ ထိုင္းအစိုးရ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ႏွင့္မူ သိမ္သိမ္ ေမြ႕ေမြ႕ ေဆြးေႏြးသည္။ တ႐ုတ္တို႔၏ ေက်ာက္ျဖဴ တိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ေအဂ်င္စီႏွင့္ ေဆြးေႏြးညႇိႏိႈင္းႏိုင္ရန္လည္း ဦးျမင့္သိန္းကို ၀န္ႀကီးအျဖစ္ ခန္႔အပ္တာ၀န္ေပးထားသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕ႏွင့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ယူနန္ျပည္နယ္ ျမိဳ႔ေတာ္ ကူမင္းၿမိဳ႕ကို ဆက္သြယ္သည့္ ရထားလမ္းႏွင့္ အေ၀းေျပး လမ္းမႀကီး ေဖာက္လုပ္ႏိုင္ရန္ ခြင့္ျပဳသည့္ သေဘာတူ စာခ်ဳပ္ကို ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ တ႐ုတ္အစိုးရတို႔ လက္မွတ္ ေရးထိုး စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆို ႏိုင္ခဲ့သည္။
အရွည္ ကီလိုမီတာ ၁၂၀၀ ရွိသည့္ ရထားလမ္း ေဖာက္လုပ္ေရး စီမံကိန္းကို မည္သည့္အခ်ိန္၌ ေဖာက္လုပ္မည္၊ မည္သို႔ေဖာက္လုပ္မည္ စသည့္ အခ်ိန္ဇယား မထုတ္ျပန္ေသာ္လည္း တ႐ုတ္အမ်ိဳးသား ေရနံေကာ္ပိုေရးရွင္းက ဦးစီးေဆာင္႐ြက္သည့္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ပိုက္ လိုင္း တည္ေဆာက္ျခင္း လုပ္ငန္းကို ဧၿပီလတြင္ လုပ္ငန္းစတင္မည္ျဖစ္ၿပီး တခ်ိန္တည္းမွာပင္ ဓာတ္ေငြ႕ပိုက္လိုင္းႏွင့္ အၿပိဳင္ တည္ေဆာက္ေန သည့္ ေရနံပိုက္လိုင္း တည္ေဆာက္ျခင္းကိုလည္း ယခုႏွစ္တြင္ အဆံုးသတ္ႏိုင္မည္ ဟု သိရသည္။
ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕သည္ ျမန္မာ့ ကမ္းလြန္ပင္လယ္ျပင္မွ ထြက္ရွိေသာ ေရနံႏွင့္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕မ်ားေၾကာင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္လာမည့္ ေဒသတခု အျဖစ္ ေမွ်ာ္လင့္ထားသည္။ ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕၏ တဖက္တခ်က္ ကမ္း႐ိုးတန္းတြင္ ထုတ္လုပ္ျခင္း မျပဳရေသးသည့္ ေရနံႏွင့္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕လုပ္ကြက္ ၂၀ ရွိေနၿပီး ၎တို႔ကို ယခုႏွစ္အတြင္း၌ ေလလံတင္ေရာင္းခ်မည္ဟု သိရသည္။
ေက်ာက္ျဖဴ စီးပြားေရးဇုန္သည္ ႏိုင္ငံျခား ကုမၸဏီမ်ား အတြက္ အထူးရည္႐ြယ္ တည္ေဆာက္ ထားသည့္ စီးပြားေရးဇုန္ ျဖစ္သည္။ ဤဇုန္ တြင္ ႏိုင္ငံျခား ကုမၸဏီမ်ားက ေရနံဓာတု စက္႐ံုမ်ား တည္ေဆာက္ႏိုင္သည္၊ လုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ႏိုင္သည္။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသည္လည္း ၎၏ ျပည္ပ ပို႔ကုန္မ်ားကို ဤ စက္မႈဇုန္ထဲတြင္ ႀကီးၾကပ္စစ္ေဆးႏိုင္သည္ဟု ရခိုင္ေရနံေစာင့္ၾကည့္ေရး အဖြဲ႕ ဟု အမည္ေပး ထားသည့္ NGO အဖြဲ႕က ေျပာဆိုသည္။ ထိုအဖြဲ႕သည္ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ေရးရာ၊ လူ႔အခြင့္အေရး၊ ေျမယာသိမ္းဆည္းခံရျခင္း စသည့္ ကိစၥရပ္မ်ားတြင္ ကူညီေဆာင္႐ြက္ေပးေနသည့္ အဖြဲ႕တခု ျဖစ္သည္။
အထူးစီးပြားေရးဇုန္ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ဥပေဒတရပ္ကို စစ္အစိုးရက ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ လတြင္ ထုတ္ျပန္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ထိုဥပေဒမွာ ယခုတိုင္ အာဏာတည္လ်က္ရွိေၾကာင္း၊ ထိုဥပေဒတြင္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူမ်ား ခံစားရမည့္ အခြင့္အေရးမ်ား၊ ေျမယာအသံုးျပဳျခင္း၊ ေငြေၾကး ဆိုင္ရာ စီမံခန္႔ခြဲမႈ ႏွင့္ အလုပ္သမားေရးရာ ကိစၥမ်ား ပါ၀င္ေၾကာင္း ယင္း NGO က ေျပာသည္။
အစိုးရအေနနဲ႔ ေက်ာက္ျဖဴ စီးပြားေရးဇုန္ တည္ေဆာက္မႈ အၿပီးမသတ္မီ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ၏ အျခားတဖက္က ျဖစ္လာမည့္ လူမႈစီးပြား အေျခအေနမ်ားကို ေဒသခံမ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြး အၾကံဉာဏ္ ရယူသြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
ေဖေဖၚ၀ါရီလ ၁၂ ရက္ေန႔က ထိုင္းႏွင့္ ျမန္မာ ပူးတြဲက်င္းပသည့္ ထား၀ယ္ အထူးစီးပြားေရးဇုန္ ညႇိႏိႈင္း ေဆြးေႏြးပြဲတြင္လည္း သဘာပတိ ထိုင္းပို႔ေဆာင္ေရး ၀န္ႀကီး မစၥတာ ခ်က္ခ်တ္ဆစ္တီပြတ္ (Mr. Chadchat Sittipunt) က ထား၀ယ္စီးပြားေရးဇုန္ စီမံကိန္း ေဆာင္႐ြက္ခ်က္ မ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ႀကိဳတင္ စဥ္းစား ကာကြယ္ရမည့္ အေရးႀကီး ျပႆနာရပ္မ်ား ရွိေနသည္ဟု ထုတ္ေဖၚေျပာဆိုသည္။
ဂ်ပန္ႏိုင္ငံက ထား၀ယ္စီးပြားေရးဇုန္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ခိုင္မာသည့္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တခု မခ်မခ်င္း ျပႆနာရပ္မ်ားကို ထိုင္းတို႕ ေျဖရွင္းရန္ တႏွစ္ခန္႕ ၾကာႏိုင္သည္။
“ထိုင္း ပို႔ေဆာင္ေရး၊ ယာဥ္စည္းကမ္းထိန္းသိမ္းေရး မူ၀ါဒေရးရာမ်ားႏွင့္ အစီအစဥ္ ႐ုံးက ဘက္စံုပါဝင္တဲ့ ေရွ႕ေျပးေလ့လာမႈမ်ားကို လုပ္မယ္လို႕ ထုတ္ျပန္ထားေနခ်ိန္မွာပဲ ITD က တင္ျပတဲ့ ဆိပ္ကမ္းရဲ့ တည္ေနရာနဲ႕ အေျခခံအေဆာက္အဦ တည္ေဆာက္ေရး အေသးစိတ္ေတြကို ဂ်ပန္ေတြက သေဘာမတူႏိုင္ ျဖစ္ေနတယ္” ဟု ေဟာင္ေကာင္ Inside Investor အဖြဲ႕က သုံးသပ္သည္။ ယင္း အဖြဲသည္ အာရွတ၀ွမ္းရွိ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ ဆိုင္ရာ အႀကံေပး အဖြဲ႕တခုျဖစ္သည္။
ထား၀ယ္ေဒသကို အထူးစီးပြားေရးဇုန္အျဖစ္ တည္ေဆာက္ႏိုင္ျခင္း မရွိသျဖင့္ ထား၀ယ္ေဒသသည္ နဂိုရွိရင္းစြဲ ဆိတ္ၿငိမ္သည့္ ပင္လယ္ ကမ္းေျခ အျဖစ္သို႔ ျပန္လည္ေရာက္ရွိသြားသည့္တိုင္ ထိုင္းတို႔သည္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ႀကိဳးစားအားထုတ္ သကဲ့သို႔ မလကၠာေရလက္ၾကားကို အသံုးမျပဳဘဲ အိႏၵိယသမုဒၵရာသို႔ ထြက္ႏိုင္သည့္ တံခါးေပါက္အျဖစ္ လံုၿခံဳ စိတ္ခ်ရေသာ လမ္းေၾကာင္းကို ရွာေဖြမည္ျဖစ္သည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံအတြက္ ထားဝယ္လို လက္မဝင္ရဘဲ အဆင္ေျပလြယ္ကူေသာ မေလးရွားႏိုင္ငံအနီး အန္ဒမန္ပင္လယ္ထဲမွ လန္ကာ၀ီကြ်န္း အနီးရွိ ထိုင္းႏိုင္ငံ ေတာင္ဘက္စြန္း ပက္ဘာရာ (Pak bara) ဆိပ္ကမ္းမွ ထိုင္း ပင္လယ္ေကြ႕အတြင္းရွိ ေဆာင္ခလ ဆိပ္ကမ္းသို႕ ျဖတ္သန္းေဖာက္လုပ္ပါက ကီလိုမီတာ ၁၀၀ သာ ရွည္သျဖင့္ ေရနံပိုက္လိုင္း တည္ေဆာက္ရန္ သင့္ေတာ္သည့္ ေနရာဟု ဆိုရပါမည္။
ဧရာ၀တီ