ေနာက္ဆံုးႏိုင္သူ ျပည္သူျဖစ္ရမယ္

ေရႊဘိုနယ္တြင္ ဇူလိုင္လအတြင္းက မိုးေခၚလြန္ဆြဲၿပိဳင္ပြဲတြင္ စုေပါင္းအင္အားျဖင့္ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ေနစဥ္ (ဓာတ္ပံု-ရဲရင့္ေအာင္)

 

(ေဆာင္းပါးရွင္-ေမာင္တင္ဦး(ေျမာင္းျမ))

႐ံႈးသူ၊ ႏိုင္သူ

ဘ၀ထဲမွာ ၿပိဳင္ပြဲေပါင္းမ်ားစြာ ယွဥ္ၿပိဳင္ေနၾကပါတယ္။ ၿပိဳင္တိုင္းလည္း ႏိုင္ခ်င္ၾကပါတယ္။ ႏိုင္ခ်င္တဲ့စိတ္ဟာ အရည္အခ်င္းကို တိုးတက္ေစသလို မ႐ိုးသားမႈကိုလည္း အေဖာ္ျပဳတတ္ပါတယ္။ အရည္အခ်င္း တိုးတက္ေအာင္ ေလ့က်င့္ႀကိဳးစားၿပီး ယွဥ္ၿပိဳင္တာဟာ ႀကိဳဆိုအပ္ေပမယ့္ သူတစ္ပါးကို မေကာင္းႀကံ၊ ကိုယ့္အရည္အခ်င္း အစစ္အမွန္ကို ဖံုးကြယ္၊ မသမာမႈေတြနဲ႔ ယွဥ္ၿပိဳင္တာဟာ မလုပ္အပ္ေၾကာင္း သာမန္အားျဖင့္ သိၾကမွာပါ။

သိတာက သိတာပဲ။ မသမာမႈ ျပဳတာက ျပဳတာပဲ။ ဘာဆိုင္တာမွတ္လို႔ ဆိုတာမ်ဳိးလည္း ရိွေနတတ္ပါတယ္။ 

ၿပိဳင္ပြဲေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာထဲမွာ ေဂါက္႐ိုက္တာ တစ္ေယာက္ခ်င္းၿပိဳင္၊ ႏိုင္လည္းတစ္ေယာက္တည္း။ ႐ံႈးလည္းတစ္ေယာက္တည္း။ ကာယကံရွင္ကိုယ္တိုင္ ခံယူလိုက္႐ံုပဲ။

ေဘာလံုးပြဲလို ၿပိဳင္ပြဲက ကစားသူ ၁၁ ေယာက္၊ နည္းျပအဖြဲ႕၊ ပိုင္ရွင္ စတဲ့လူတစ္စုက အႏုိင္၊ အ႐ံႈးကို စုခံၾကရတာ။ အလြန္ဆံုးရိွ လူ ၁၀၀၊ ၂၀၀ ေပါ့။

ဆိုေတာ့ ၿပိဳင္ပြဲတိုင္းဟာ လူတစ္ေယာက္မွ လူရာဂဏန္းအထိ အႏိုင္အ႐ံႈး ဂယက္က ႐ိုက္ခတ္ေနတာပါ။ ဒါေပမဲ့ ျပည္ပ်က္ေလာက္ေအာင္၊ လူေတြဘ၀ပ်က္ေလာက္ေအာင္ အ႐ံႈးအႏုိင္က မႀကီးမားပါဘူး။


တစ္ျပည္လံုးနဲ႔ဆိုင္တဲ့ အႏိုင္အ႐ံႈး

ဒီၿပိဳင္ပြဲကေတာ့ ၿပိဳင္ပြဲတကာ့ ၿပိဳင္ပြဲထဲမွာ လူသန္းနဲ႔ခ်ီၿပီး အ႐ံႈး၊ အႏိုင္ကို မွ်ေ၀ခံစားၾကရမယ့္ ၿပိဳင္ပြဲပါ။ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ အႏိုင္ရသူ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ကံၾကမၼာကို လူသန္းခ်ီၿပီး ခံေပးရမယ့္ ၿပိဳင္ပြဲပါ။ သူေတာ္ရင္ ေတာ္သေလာက္ ျပည္သူေတြ ကံေကာင္းမွာပါ။ သူညံ့ရင္ ညံ့သေလာက္ ျပည္သူေတြ ကံဆိုးရမွာပါ။

ဒီလိုတစ္ျပည္လံုးနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ ၿပိဳင္ပြဲက မၾကာမီ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္မွာ ေတြ႕ၾကံဳျဖတ္သန္း ရေတာ့မွာပါ။ တစ္ျပည္လံုး က်င္းပမယ့္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ပြဲႀကီးပါ။

ဆိုေတာ့ ဒီၿပိဳင္ပြဲမွာ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္သူကို ၀ိုင္း၀န္းအားေပးေနတယ္ဆိုတာ မိမိရဲ႕ ကိုယ္စီကိုယ္စီ ကံၾကမၼာကို ေကာင္းေအာင္၊ ဘ၀တိုးတက္ေအာင္၊ ျမႇင့္တင္ကယ္မ ေပးမယ့္သူအျဖစ္ တိုင္းျပည္ႀကီး ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးႏုိင္သူ အျဖစ္၊ တိုင္းျပည္တစ္ခုလံုး ေခ်ာက္ထဲတြန္းမခ်ဘဲ တြန္းတင္ေပးတဲ့သူအျဖစ္ ေမွ်ာ္လင့္တႀကီး အားေပးၾကတာပါ။

ဒီလိုမိမိတို႔ရဲ႕ ကံၾကမၼာေတြ ပံုေအာေပးရမယ့္ ယွဥ္ၿပိဳင္သူကို မိမိတို႔စိတ္နဲ႔ မိမိတို႔ကိုယ္နဲ႔ ေရြးခ်ယ္ၾကရမွာ။

ဘယ္သူၿပိဳင္ၿပိဳင္ ႐ိုးသားစြာ ယွဥ္ၿပိဳင္ပါ။ ဘယ္သူႏိုင္ႏိုင္ ျပည္သူ႔အႏိုင္ပါ။ ျပည္သူ႔ဘက္ေတာ္သား အႏုိင္ပါ။ ျပည္သူကို ခ်သံုးမယ့္၊ ျပည္သူကို အက်ဳိးမျပဳမယ့္၊ ျပည္သူကို ဆင္းရဲတြင္းပို႔မယ့္၊ မိမိတစ္ကိုယ္ေကာင္း ႀကီးပြားေရး၊ ေဆြမ်ဳိးတစ္စု ေကာင္းစားေရးသာလုပ္မယ့္ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အႏိုင္မေပးႏုိင္ပါဘူး။

ျမန္မာျပည္ရိွ သံယဇာတ၊ သဘာ၀ ေတာေတာင္ေရေျမ မွန္သမွ် ေရကိုၾကည္ေအာင္၊ ေျမကိုရွင္းေအာင္၊ ေလကိုသန္႔ေအာင္ ျပည္သူ႔အက်ဳိးအတြက္ပဲ အသံုးတည့္ေအာင္ ဦးလည္မသုန္ ထမ္းရြက္ၾကတဲ့ ျပည္သူစစ္စစ္ေတြသာလွ်င္ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ရိွရပါမယ္။

ျပည္သူ႔အက်ဳိးစီးပြားကို တစိုးတစိေလးမွ် ယုတ္ေလ်ာ့ေအာင္ လုပ္ေဆာင္မယ့္ အျပဳအမူ၊ အေျပာအဆို၊ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို လက္မခံႏိုင္ပါဘူး။

ဆိုေတာ့ ၂၀၁၅ ဆိုတဲ့ မေ၀းလွတဲ့ အနာဂတ္မွာ ႏိုင္သူ႐ံႈးသူဆိုတာ ၿပိဳင္ပြဲသဘာ၀အရ ေပၚလာမွာပါ။ ဒီလို "ဘယ္သူႏိုင္ႏိုင္ တို႔နဲ႔မဆိုင္၊ တက္လာတဲ့အစိုးရ တို႔အစိုးရ။ ဘယ္အစိုးရတက္တက္ ထမင္းႏွစ္နပ္ ပိုစားရတာမွတ္လို႔" ဆိုတဲ့ ေဘးထိုင္ျပည္သူမ်ားမွာလည္း တာ၀န္ရိွပါတယ္။

တစ္ျပည္လံုးရဲ႕အႏိုင္အ႐ံႈးကို တစ္ျပည္လံုးက ျပည္သူေတြတာ ၀န္အျပည့္ ရိွပါတယ္။


ကိုယ္ေရြးမယ့္သူကို သိေအာင္လုပ္ၾက

လက္ရိွပထမအႀကိမ္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ရတဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအနက္မွ အခ်ဳိ႕ဟာ လႊတ္ေတာ္အမတ္နဲ႔ မေလ်ာ္ညီတဲ့ အျပဳအမူ ရိွတာေတြ၊ ျပည္သူေတြ စံျပနမူနာ ျပဳႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္းနဲ႔ မျပည့္စံုတာေတြ၊ အုတ္ေရာေရာ၊ ေက်ာက္ေရာေရာေတြ ပါလာပါတယ္။

ဒါဟာ ပါတီက norminate လုပ္ေပးတဲ့ အမတ္ေတြ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ပထမဆံုး ပါတီမွာ တာ၀န္ရိွပါတယ္။ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႀကီးမားဆံုး ပါတီက ျပည္ေထာင္စု ၾကံ့ခိုင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးပါတီ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ကိုယ္စားလွယ္ အမ်ားစုကလည္း အဲ့ဒီပါတီနဲ႔ ပလဲနံပသင့္သူေတြပဲ ျဖစ္လာပါတယ္။

ဆိုေတာ့ မိမိကိုယ္စားလွယ္ ေကာင္းမေကာင္း၊ ေတာ္မေတာ္ မိခင္ပါတီက ဂဃနဏ သိရပါမယ္။ ၿပီးမွ ျပည္သူကို ခ်ျပရပါမယ္။

ေနာက္ဆံုး တာ၀န္အရိွဆံုးက ဥစၥာရင္းလို ဥစၥာျပန္ခဲ ျပည္သူပါပဲ။ ကိုယ့္ကိုယ္စားလွယ္ အေၾကာင္းကို အတတ္ႏုိင္ဆံုးသိေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရပါမယ္။

အဓိက ကိုယ္စားလွယ္ရဲ႕ ပင္ကိုအရည္အခ်င္းကို သိေနသင့္ပါတယ္။ အေရြးခ်ယ္ခံမယ့္ ကိုယ္စားလွယ္ကိုယ္တိုင္လည္း ကိုယ့္အရည္အခ်င္းကို ပြင့္လင္းျမင္သာမႈရိွရိွ ထုတ္ေဖာ္ေၾကညာ ရပါမယ္။ ႐ိုးသားမႈရိွရိွ မလိမ္မညာစတမ္း ေၾကညာရဲရပါမယ္။

ျပည္သူေတြကို လွည့္စားတာ လိမ္ညာတာဟာ မုသာ၀ါဒကံ က်ဴးလြန္လိုက္တာထက္ သံသရာအထိ ေစာင့္မေနဘဲ လတ္တေလာ အက်ဳိးေပး ဒဏ္ခတ္မႈကို ခံရမွာပါ။

အခ်ဳိ႕ပုဂၢိဳလ္ အာဏာရပါတီထဲ၀င္၊ ေငြေၾကးၾသဇာ၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးၾသဇာ၊ မေလ်ာ္ၾသဇာသံုးၿပီး ကုိယ္စားလွယ္ (အမတ္)ျဖစ္လာလည္း ျပည္သူသန္း ၆၀ ရဲ႕ မ်က္လံုးေတြေအာက္မွာ ကိုယ္ေယာင္ေဖ်ာက္လို႔ မရပါဘူး။ ဟန္ေဆာင္ေကာင္းလို႔ မရပါဘူး။ တစ္ေန႔မဟုတ္တစ္ေန႔ ဟုတ္လို႔ေက်ာ္လာမွာ ျဖစ္သလို ပုပ္လို႔ေပၚလာမွာ မလြဲပါဘူး။

ျပည္သူကလည္း ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကို အမွန္တကယ္ အက်ဳိးျပဳတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ေရြးခ်ယ္ေပးသင့္သလို ပါတီေတြကလည္း စစ္မွန္တဲ့ ကိုယ္စားလွယ္က ခ်ေပးရမွာ ျဖစ္သလို ကိုယ္စားလွယ္ကိုယ္တိုင္ကလည္း တိုင္းျပည္အက်ဳိး သယ္ပိုးလိုတဲ့ ျပည္သူထဲက ထူးခြၽန္တဲ့ ျပည္သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္သင့္ပါတယ္။


ျပည္သူပဲႏိုင္ရမယ္

ႏိုင္တာ တစ္ေယာက္ပဲ ရိွရမယ္။ ဒီတိုင္းျပည္ပဲ။ ျပည္သူပဲႏိုင္ရမယ္။ အႏိုင္ရတာက ျပည္သူလူထုပဲ ျဖစ္ရမယ္။

အထက္ပါ ေကာက္ႏုတ္ခ်က္ပါ စကားကို ၾသဂုတ္ ၁၃ ရက္ ျမန္မာစာနယ္ဇင္းေကာင္စီ (ယာယီ)မွ တာ၀န္ရိွ ပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဥကၠ႒ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ေတြ႔ဆံုၿပီး ပံုႏွိပ္ျခင္းႏွင့္ ထုတ္ေ၀ျခင္းဆိုင္ရာ ဥပေဒၾကမ္းမ်ားအတြက္ ေတြ႕ဆံုပြဲတြင္ ထည့္သြင္းေျပာၾကားခဲ့တာကို ဒီလိႈင္းစာေစာင္မွ ဖတ္႐ႈသိရိွ ခဲ့ရပါတယ္။

မွန္ပါတယ္။ ႏိုင္တာတစ္ေယာက္ပဲ ရိွတာဟာ ၿပိဳင္ပြဲရဲ႕ သဘာ၀ပါ။ သေရက်တဲ့ ေဘာလံုးပြဲေတာင္ အဆံုးအျဖတ္ ေပးရမယ့္ပြဲ ျဖစ္ေနရင္ ပယ္နယ္တီနဲ႔ ႏိုင္သူတစ္ေယာက္ သတ္မွတ္ရပါတယ္။

ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလည္း သမၼတဟာ တစ္ေယာက္ပဲ ျဖစ္ရမွာပါ။ သူဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ကံၾကမၼာပါ။

ယခင္က ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ကံၾကမၼာဟာ LDC အဆင္းရဲဆံုး ႏိုင္ငံအျဖစ္ ေၾကညာခံခဲ့ ရၿပီးပါၿပီ။

ဒါကို အမွတ္သည္းေျခရိွတဲ့ ျပည္သူမ်ား အေနနဲ႔ မေမ့အပ္ပါဘူး။ 

ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္သလိုေနၿပီး ကံၾကမၼာကို ၀ကြက္အပ္ထားရင္ ျပည္သူေတြ တာ၀န္မဲ့ရာ က်သြားမွာပါ။ မတတ္သာလို႔ လက္ေလွ်ာ့တုန္းက လက္ေလွ်ာ့ခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ အခုျပည္သူ႕အားဟာ အားေကာင္းလာခ်ိန္ပါ။ ဒီမိုကေရစီ ေရာင္နီသန္းစ ျပဳခ်ိန္ပါ။ ျပည္သူႏိုးထစ ျပဳေနခ်ိန္မွာ ျပည္သူ႔အားေတြ စုစည္းၾကပါ။ လက္ေတြတြဲၾကပါ။ လက္ေတြခ်ိတ္ၾကပါ။ လက္တြဲမျပဳတ္ပါေစနဲ႔။

ျပည္သူပဲ ႏိုင္ရမယ္ ဆိုထားေလေတာ့ ဒီႏိုင္ငံမွာ ျပည္သူမဟုတ္သူ ဘယ္သူရိွလို႔လဲ။ ဟုတ္ကဲ့။ ျပည္သူနဲ႔ အတူေနၿပီး ျပည္သူမဟုတ္တဲ့သူေတြ ရိွေနပါတယ္။

ျပည္သူ႕ဆႏၵကို ဆန္႔က်င္သူ၊ ျပည္သူဘ၀ကို ႏွိမ့္ခ်ဆက္ဆံသူ၊ ျပည္သူနဲ႔ တစ္ေသြးတည္း တစ္သားတည္း မေနႏိုင္သူ ျပည္သူကို ခိုင္းဖတ္လို႔ သေဘာထားသူ။ သူတို႔ကို ျပည္သူလို႔ မသတ္မွတ္ႏုိင္ပါဘူး။

၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒမွာပါတဲ့ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ (၆)(စ)၊ ပုဒ္မ (၇)၊ ပုဒ္မ (၁၄)၊ ပုဒ္မ (၁၇)(ခ)၊ ပုဒ္မ (၂၀)၊ ပုဒ္မ (၂၁)၊ ပုဒ္မ (၂၆)၊ ပုဒ္မ (၄၀)၊ ပုဒ္မ (၅၉)၊ ပုဒ္မ (၆၀)၊ ပုဒ္မ (၇၄)၊ ပုဒ္မ (၁၀၉)၊ ပုဒ္မ (၄၃၅)၊ ပုဒ္မ(၄၃၆) စတာေတြ ဖတ္႐ႈသံုးသပ္ သင့္ပါတယ္။

ဆိုေတာ့ မေ၀းလွေတာ့တဲ့ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ပြဲ မတိုင္မီ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒတခ်ဳိ႕ ျပင္သင့္က ျပင္ရပါမယ္။ ဖ်က္သိမ္းသင့္က ဖ်က္သိမ္းေပးရပါမယ္။

ဖ်က္သိမ္းႏိုင္ဖို႔က ျပည္သူ႔ဆႏၵ၊ ျပည္သူ႔အားပါ။ ျပည္သူ႔ဆႏၵကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေနပါတယ္။ သမၼတ၊ အစိုးရအဖြဲ႕၊ လႊတ္ေတာ္မ်ား၊ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကလည္း ျပည္သူနဲ႔ တစ္သားတည္းျဖစ္ေၾကာင္း ျပသႏိုင္ဖို႔ ျပည္သူနဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီး ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ေပးသင့္ပါတယ္။

ျပည္သူႏုိင္တာကို ျမင္လိုသူတိုင္း ျပည္သူ႔သမၼတတစ္ေယာက္ ရရိွေရးအတြက္ လိုအပ္သမွ် ၀ိုင္း၀န္းေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖင့္ ေနာက္ဆံုးႏိုင္သူဟာ ျပည္သူသာျဖစ္ေၾကာင္း ေၾကညာေပးႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းၾကပါလို႔ တိုက္တြန္းအပ္ပါတယ္။

Eleven