တုိင္းရင္းသားမ်ား ဘာသာစာေပ ထိန္းသိမ္းခြင့္ေတာင္းဆုိလာ

ဒီဇင္ဘာ(၇)

ရွမ္းစာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမႈအဖြဲ႔ ဒုတိယဥကၠ႒ စုိင္းခင္ေမာင္စိန္ ရွမ္းသင္႐ုိးဖတ္စာအုပ္ကို ျပသေနစဥ္။

 ဓာတ္ပုံ-ေအအက္ဖ္ပီ

အဖုိးအနဂၣထုိက္သည့္ ျပ႒ာန္းစာအုပ္တစ္အုပ္၏ မိတၱဴတစ္ခုေၾကာင့္ ျမန္မာတုိင္းရင္းသား ရွမ္းလူမ်ဳိး မ်ား၏ ဘာသာစာေပသည္ အခက္အခဲမ်ားအမ်ဳိးမ်ဳိးၾကားတြင္ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ တုိင္တုိင္ ရွင္သန္လာ ခဲ့သည္။
ေက်ာင္းသားမ်ား၏ မိမိတို႔ ဘာသာစာေပသင္ယူလုိစိတ္လည္း တဖြားဖြား ထက္သန္ျပင္းထန္လာခဲ့သည္။

ဆယ္စုႏွစ္မ်ားႏွင့္ခ်ီ၍ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ျပည္တြင္းစစ္ပြဲမ်ားေနာက္ပုိင္းတြင္ ယေန႔အာဏာရလာသည့္ ျပဳျပင္
ေျပာင္းလဲေရးအစုိးရလက္ထက္၌ လက္နက္ကိုင္ေသာင္းက်န္းသူမ်ားအဖြဲ႔အား အစုိးရက ဖိတ္ေခၚညိႇႏႈိင္း
လာေသာေၾကာင့္ ေစ့စပ္ဖ်န္ေျဖေရးအထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားေနထုိင္ရာ ျပည္နယ္မ်ား
ရွိ စာသင္ေက်ာင္းမ်ား၌ သက္ဆုိင္ရာတုိင္းရင္းသားတုိ႔၏ ဘာသာစာေပ မ်ား ျပန္လည္သင္ၾကားခြင့္ျပဳရန္
ေတာင္းဆုိမႈမ်ား ေပၚထြက္လာသည္။

"ရွမ္းစာေပဟာ ရွမ္းလူမ်ဳိးေတြရဲ႕ အသက္ေသြးပါပဲ။
ဒီစာေပေပ်ာက္ရင္ ဒီလူမ်ဳိးစုတစ္စုလုံးလည္း ေပ်ာက္သြား ႏုိင္ပါတယ္"ဟု ရွမ္းျပည္နယ္ၿမိဳ႕ေတာ္ေတာင္ႀကီး
ၿမိဳ႕ရွိ ရွမ္းစာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမႈအဖြဲ႔ (SLCA) ဥကၠ႒ စုိင္းခမ္းဆင့္က ေျပာသည္။

ႏိုင္ငံအတြင္း ယဥ္ေက်းမႈကြဲျပားေနမႈကို ေခ်ဖ်က္လုိေသာအစိုးရက အဆုိပါမူလရွမ္းစာေပစာအုပ္ကို သင္႐ုိး
ညႊန္းတမ္းမွထုတ္ဖယ္လုိက္ၿပီးေနာက္ ရွမ္းတုိင္းရင္းသားမ်ားအျမတ္တႏုိးတန္ဖိုးထားၾကသည့္ ယင္းစာအုပ္
ကို မိတၱဴမ်ားပြား၍ သီးျခားသင္ခန္းစာအျဖစ္ ရွမ္းျပည္နယ္တြင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ သင္ၾကားပို႔ခ်ေပးခဲ့ၾကပါ
ေသးသည္။

စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဆယ္စုႏွစ္ေခတ္မ်ားကိုေက်ာ္လြန္ခဲ့သည့္ျမန္မာႏုိင္ငံ၌ ယခုႏွစ္တြင္ ရွမ္းေရးရာဦးစီးေဆာင္
ရြက္သူမ်ားအေနျဖင့္ ယင္းျပ႒ာန္းစာအုပ္ကို အသစ္တစ္ဖန္တည္းျဖတ္႐ုိက္ႏွိပ္ခြင့္ရရွိႏိုင္သည့္ အေျခအေန
မ်ားရွိေနသည္။

SLCA အဖြဲ႕သည္ ေႏြရာသီေက်ာင္းမ်ားဖြင့္ၿပီး ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားကို အေျခခံရွမ္းစာေပႏွင့္စကား
သင္ၾကားေပးသည့္အျပင္ (ခ်စ္သူႏွစ္ဦး ေသဆုံးၿပီးေနာက္ ၾကယ္ပြင့္ကေလးမ်ား ျဖစ္သြားၾကသည့္) 'ခြန္
စံေလာႏွင့္ နန္းဦးျပင္' ကဲ့သို႔ေသာ ရွမ္းဒ႑ာရီပုံျပင္မ်ားႏွင့္လည္း အကြ်မ္း၀င္ေစခဲ့သည္။

ရွမ္းစာေပသင္တန္းမ်ားကို အစုိးရေက်ာင္းမ်ား၌ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားအား ေၾကာင့္ၾကမႈကင္းစြာျဖင့္ သင္ၾကား
ခြင့္ ေပးျခင္းျဖင့္ ရွမ္းစာေပ ေရရွည္ရွင္သန္ဖြံ႕ၿဖိဳးသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း စုိင္းခမ္းဆင့္ က ေျပာၾကားသည္။

နယ္စပ္အနီးတစ္၀ုိက္တြင္ေျပာၾကသည့္ ထုိင္းစကားႏွင့္ဆင္တူေသာ ရွမ္းစကားသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံ အတြင္း
ေျပာၾကသည့္ ဘာသာေပါင္း ၁၀၀၀န္းက်င္တြင္ပါ၀င္သည္။

မြန္၊ ခ်င္း၊ ကရင္ အပါအ၀င္ ျမန္မာ တုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုေပါင္း ၁၃၀ ေက်ာ္ထဲမွအခ်ဳိ႕သည္ ၎တုိ႔၏ မိ႐ုိးဖလာ ဘာသာစကားမ်ားကို သင္႐ုိးၫႊန္းတမ္းတြင္ တရား၀င္ထည့္သြင္းေပးရန္ အစိုးရအားတင္ျပလာ
ၾကသည္။

"တုိင္းရင္းသားျပႆနာဟာ အနာဂတ္ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ အဓိကအက်ဆုံးကိစၥ ျဖစ္ပါတယ္"ဟု စာေရး
ဆရာႏွင့္ Christian Solidarity Worldwide အဖြဲ႔မွ လူ႔အခြင့္အေရးဦးစီးေဆာင္ရြက္သူ ဘဲနဒစ္ေရာ္ဂ်ာက ဆုိသည္။

"ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဒီမုိကေရစီေရးရာအဖြဲ႔အစည္းေတြ စနစ္တက်ရွိေနတယ္ပဲထား၊ ၀ိေရာဓိေတြနဲ႔ တုိင္းရင္း
သားလူနည္းစုအေပၚဖိႏွိပ္မႈေတြရွိေနရင္ေတာ့ အင္ျပည့္အားျပည့္နဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွလႈပ္ရွားႏုိင္မွာမဟုတ္ဘူး"
ဟုလည္း သူကဆုိသည္။

"ျမန္မာစာကို အမ်ားသုံးအျဖစ္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔လုပ္ထားပါတယ္။ 
ဒါေၾကာင့္ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုေတြအေနနဲ႔ ျမန္မာစာကို ဆႏၵရွိရင္သင္ယူသင့္တာေပါ့" ဟု ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
အတြက္ ဦးေဆာင္လႈပ္ရွားေနေသာထိပ္တန္းအရာရွိတစ္ဦးက ေအအက္ဖ္ပီသတင္းေထာက္အား ေျပာ
သည္။ သူက "တုိင္းရင္းသားဘာသာစာေပကိုပါ သင္ယူခ်င္ၾကရင္လည္း အခ်ိန္ရရင္ရသလုိ သင္ယူႏုိင္ၾက ပါတယ္" ဟုလည္း ရွင္းလင္းေျပာၾကားသည္။
ေက်ာင္းပိတ္ရက္မ်ားတြင္ တုိင္းရင္းသား ဘာသာစာေပမ်ား သင္ၾကားေရးအတြက္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ မႈမ်ား
ျပဳလုပ္ထားေၾကာင္း၊ စာသင္ခ်ိန္အတြင္းသင္ၾကားေပးရန္အတြက္မွာ အလြန္ခက္ခဲေၾကာင္း ရွမ္းလူမ်ဳိးျဖစ္
သည့္ ဒုတိယသမၼတ စုိင္းေမာက္ခမ္းက စက္တင္ဘာလတြင္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။

ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕၌ မူလ ရွမ္းဘာသာျပ႒ာန္းစာအုပ္ကိုျပဳစုခဲ့သည့္ တန္ကဲလ္သည္ ဘာသာစာေပဆုိင္ရာ ႀကိဳး
ပမ္းေဆာင္ရြက္မႈမ်ားအတြက္ ေလးစားဂုဏ္ျပဳျခင္းခံရေနရဆဲျဖစ္သည္။

အသက္ ၉၀ ေက်ာ္အရြယ္ အင္အားခ်ည့္နဲ႔ေနဟန္ရွိေသာ တန္ကဲလ္သည္ အနည္းငယ္မွ်ေသာ ႏုိင္ငံေက်ာ္ ရွမ္း႐ုိးရာ ဗိေႏၵာဆရာႀကီးမ်ားစာရင္းတြင္လည္း ပါ၀င္ေနရာ၊ သူ႔စာအုပ္ကုိ အသုံးျပဳေနေသးေၾကာင္း ေျပာျပ
လုိက္ေသာအခါ စြမ္းအားျပည့္က်ားတစ္ေကာင္ပမာ ရယ္ျပံဳးျပံဳးလုပ္၍ေနသည္။

ယေန႔ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားအား ရွမ္းစာေပသင္ၾကားေရး ျပန္လည္ႀကိဳးပမ္း ေဆာင္ရြက္ေနျခင္း
အေပၚ ၀မ္းေျမာက္ေက်နပ္မႈရွိ မရွိေမးျမန္းရာတြင္လည္း သူက "ေကာင္းတာေပါ့ကြာ" ဟု ေျဖၾကားသည္။ မူလျပ႒ာန္းစာအုပ္ကို ၁၉၆၁ ခုႏွစ္တြင္ ပထမအႀကိမ္ ႐ုိက္ႏွိပ္ၿပီး စာသင္ေက်ာင္းမ်ား၌ သင္ၾကားခဲ့သည္။

ထုိစာအုပ္တြင္ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပထားသည့္ ေႁမြမ်ား၊ ဆင္မ်ားႏွင့္ သပိတ္ကိုယ္စီပုိက္ထားေသာ သံဃာ
ေတာ္မ်ား၏ လွပသည့္ပန္းခ်ီသ႐ုပ္ေဖာ္ပုံမ်ားမွာ စိမ္းလန္းစိုျပည္သည့္ ေတာရိပ္ေတာင္ရိပ္ႁပြမ္းေသာ ေက်း
လက္ဘ၀ကို ပုိမုိထင္ဟပ္ေစခဲ့သည္။

အသစ္တည္းျဖတ္႐ုိက္ႏွိပ္သည့္စာအုပ္တြင္ ယခင္ပန္းခ်ီသ႐ုပ္ေဖာ္ပုံမ်ားကို ဓာတ္ပုံမ်ားျဖင့္အစားထုိးထား
ေသာ္လည္း စာအုပ္၏အဓိကစာသားမ်ားကို ေခတ္ႏွင့္ေလ်ာ္ညီစြာ ျပင္ဆင္ေရးသားထားျခင္းမရွိေသးေပ။

"ဒီေခတ္မွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဆီမွာ ကြန္ပ်ဴတာေတြရွိေနေပမယ့္ ျပ႒ာန္း စာအုပ္ထဲက စာလုံးေတြကို ႐ုိက္ႏွိပ္ဖုိ႔ ကြန္ပ်ဴတာ ရွမ္းစာလုံးေတြ မရွိေသးပါဘူး။ ေရဒီယုိ ဆုိပါစုိ႔။ ေရဒီယုိကို ရွမ္းလုိေရးဖုိ႔ စာလုံးမရွိေသးဘူး"
ဟု SLCA အဖြဲ႔၀င္ စုိင္းေစာလႈိင္က ေျပာသည္။

 ဖူ႕တာမိက္ (အင္းဟွးလင္ဖ၀္)