လူမဆန္သူမ်ား၏ ပစ္မွတ္ျဖစ္လာေသာ ကေလးသူငယ္မ်ား"၂၅ နာရီတုိင္း ကေလးငယ္တစ္ဦး မုဒိမ္းက်င့္ခံေနရ"

ေက်ာင္းဆင္းေခါင္းေလာင္းထိုးလိုက္သည္ႏွင့္မူလတန္းအရြယ္ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားေလးမ်ား ေက်ာင္း

တံခါးေပါက္ဆီ ေအာ္ဟစ္ခုန္ေပါက္ၿပဳိဆင္းလာၾကသည္။ထိုကေလးမ်ားအၾကားသနပ္ခါးပါးကြက္ၾကားေလးႏွင့္

အျဖဴအစိမ္း၀တ္ ေက်ာင္းသူကေလးက ထူးထူးျခားျခားရွိေန၏။

ေရွ႕နဖူးေပၚ ၀ဲက်ေနသည့္ ဆံယဥ္စေအာက္ မ်က္လံုးအစံုက ေက်ာင္းတံခါးေပါက္ဆီ လွမ္းေမွ်ာ္ေငးၾကည့္ရင္း မလႈပ္မယွက္ တစ္လွမ္းခ်င္း ခပ္မွန္မွန္ လမ္းေလွ်ာက္ေနသည္။

ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ ဆင္ေျခဖံုးရပ္ကြက္တစ္ခုမွ ထိုေက်ာင္းသူေလးသည္ လြန္ခဲ့သည့္ ၁၂ ရက္ (ဇန္န၀ါရီ ၂၈ ရက္) က အသိမိတ္ေဆြ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းမဟုတ္သည့္ အသက္ ၁၈ ႏွစ္အရြယ္ အမ်ဳိးသားတစ္ဦး၏ လွည့္ျဖားေခၚေဆာင္ကာသားမယား ျပဳက်င့္ခံရေသာရွစ္ႏွစ္အရြယ္သာရွိေသးသည့္ဒုတိယတန္းေက်ာင္းသူေလး

တစ္ဦး ျဖစ္သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဒုတိယ အမ်ားဆံုးမႈခင္းျဖစ္သည့္ အလိုမတူဘဲ ကာမစပ္ယွက္ခံရေသာ မုဒိမ္းမႈမ်ားထဲမွ ထက္၀က္နီးပါးမွာ ၁၆ ႏွစ္ေအာက္ ကေလးသူငယ္မ်ားျဖစ္ၿပီး အသက္ ၁၄ ႏွစ္မွ ၂၅ ႏွစ္အရြယ္မွာ သားမယားျပဳက်င့္မႈ အမ်ားဆံုးခံရေသာ အုပ္စုတြင္ ပါ၀င္လ်က္ရွိသည္။ အၾကမ္းဖ်င္း တြက္ခ်က္မႈအရ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ၂၅ နာရီတိုင္း ကေလးသူငယ္တစ္ဦး အဓမၼျပဳက်င့္ခံေနရျခင္းျဖစ္သည္။

က်ဴးလြန္သူကိုတစ္သက္တစ္ကၽြန္းဒဏ္(ႏွစ္၂၀) ျဖစ္ေစ၊ဆယ္ႏွစ္ထိေထာင္ဒဏ္ျဖစ္ေစခ်မွတ္ႏိုင္သည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ

တြင္ယင္းကဲ့သို႔ မုဒိမ္းမႈမ်ား ျမင့္တက္ေနျခင္းမွာ အေျခခံက်ေသာ ပညာေပးလုပ္ငန္းမ်ားကို လူထုအဖဲြ႕အစည္း အလႊာအသီးသီးပါ၀င္ေဆာင္ရြက္တပ္လွန္႔ရမည့္အေရးႀကီးဆံုးအခ်ိန္ျဖစ္ေၾကာင္းသတိေပးေခါင္းေလာင္းသံပင္

 ျဖစ္သည္။

“ဒီကေလးေတြကိစၥက ေတာ္ေတာ္စိုးရိမ္စရာေကာင္းေနၿပီ။ၿပီးေတာ့ဒါဟာ ျမန္မာ့လူ႕ေဘာင္အဖဲြ႕အစည္းအတြက္ ဘယ္လိုမွ မေကာင္းႏိုင္တဲ့ ကိစၥျဖစ္တယ္။

 လူ႔ ေဘာင္အဖဲြ႕အစည္းအေနနဲ႔ကိုကန္႔ကြက္တားဆီးပညာေပးႏိုင္ဖို႔လုပ္ေဆာင္ရေတာ့မယ္”ဟု ေရွ႕ေနမ်ားကြန္

ရက္မွ တရားလႊတ္ေတာ္ေရွ႕ေနဦးကိုနီကေျပာသည္။

၂၀၁၁ ခုႏွစ္အတြင္း မုဒိမ္းမႈေပါင္း ၆၀၅ မႈျဖစ္ပြားခဲ့ရာတြင္ ကေလးသူငယ္အမႈမွာ ၃၅၉ မႈ ျဖစ္ပြားခဲ့ကာ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္တြင္ မုဒိမ္းမႈေပါင္း ၆၅၄ မႈတြင္ ကေလးသူငယ္ အမႈမွာ ၃၁၈ မႈပါ၀င္ခဲ့သည္။

“ေယာက်္ားတစ္ေယာက္အတြက္ ဒီလိုစိတ္ေတြေျဖေဖ်ာက္ဖို႔ အျပင္မွာ လြယ္လြယ္ကူကူေတြ ရွိရက္နဲ႔ ဘာေၾကာင့္ကေလးေလး ေတြကို ဒီလို စမ္းသပ္ၾကရတာလဲ။
လက္တည့္စမ္းခ်င္ရတာလဲ။ ဒီလိုကိစၥေတြကို လံုး၀လက္ခံလို႔ မရဘူး။ လက္ခံေနလို႔မျဖစ္ဘူး” ဟု ရန္ကုန္ဆင္ေျခဖံုးရပ္ကြက္တစ္ခုတြင္ရပ္ရြာအေျချပဳကေလးသူငယ္ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရး ေစတနာ့၀န္ထမ္း

အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ေနသူအမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးက ေျပာသည္။

ယဥ္ေက်းေသာ လူ႔အဖဲြ႕ အစည္းအျဖစ္ ဆက္လက္ရပ္တည္ႏိုင္ရန္ အျပစ္ေပး အေရးယူသည့္အပိုင္းထက္ ႀကဳိတင္ကာကြယ္မႈကို ေဆာင္ရြက္ရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ေဒၚခင္၀ိုင္းၾကည္က ဆိုသည္။

“ဥပေဒကေတာ့ ေနာက္ဆံုးအဆင့္ေပါ့ေလ။ ႀကိဳတင္ကာကြယ္တဲ့ အပိုင္းက အေရးႀကီးတယ္။ သမီးမိန္းကေလးမိဘေတြအတြက္ ေဟာေျပာပဲြေတြလုပ္ၿပီး ေဟာေျပာရမယ္။ ေနာက္ၿပီး ေယာက်္ားေလးေတြ

အတြက္ကိုလည္း ဒါမ်ဳိးေတြကို ဒီလူ႔အဖဲြ႕အစည္းက လက္မခံဘူးဆိုတာကို ပညာေပးရမယ္” ဟု ေဒၚခင္၀ိုင္းၾကည္က ဆိုသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ကေလးငယ္မ်ားအား အေျခခံ၊ အလယ္တန္း၊ အထက္တန္းအဆင့္မ်ားတြင္သာမက တကၠသိုလ္မ်ားတြင္ပင္ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ ပညာေပးမႈမ်ားမရွိသည့္အတြက္ မိန္းကေလးငယ္မ်ား၏ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ အသိပညာအားနည္းမႈမ်ားကလည္း မုဒိမ္းမႈက်ဴးလြန္သူမ်ားအတြက္ (သို႔မဟုတ္) လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ အလဲြသံုးစားလုပ္လိုသူမ်ားအတြက္ အခြင့္ေကာင္းျဖစ္ေနသည္။

“တကၠသိုလ္ေတြမွာ တစ္ႏွစ္တစ္ႀကိမ္လာၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းသားႏွင့္ဆရာသပ္သပ္၊ ဆရာမႏွင့္ေက်ာင္းသူသပ္သပ္ လိင္ပညာေပးလာလုပ္တာမ်ဳိးေတာ့ ရွိပါတယ္။
ပံုမွန္သင္ၾကားေပးတာမ်ဳိးေတာ့မရွိဘူး” ဟု တကၠသိုလ္ ကထိကဆရာတစ္ဦးက ဆိုသည္။

အလားတူ ပညာသင္ၾကားမႈအပိုင္းတြင္ လူ႔က်င့္၀တ္ လူ႔စည္းကမ္းပိုင္းဆိုင္ရာ အေျခခံ သင္ၾကားေပးႏိုင္သည့္ အေျခအေနမ်ားကလည္း နည္းပါးေနသည္။
ပညာေရးဘက္တြင္ အားနည္းခ်က္ရွိ႐ံုသာမက စာေပ၊ အႏုပညာ အပိုင္းတြင္လည္း ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ေစသည့္ လူအခ်င္းခ်င္း ျမတ္ႏိုးတြယ္တာေစေသာ စာေပအႏုပညာမ်ဳိးလည္း ရွားပါးလာသည္။

“ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြက ပိုက္ဆံဆင္းရဲသြားတာတင္မဟုတ္ဘူး။ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာပါ အကုန္လံုး က်ဆင္းနိမ့္က်သြားတာ။ လူ႐ိုင္းေတြ သာသာပဲရွိေတာ့တဲ့အတြက္ စာေပအႏုပညာနဲ႔ပဲ ဒါေတြကို ျပန္ထိန္းရပါမယ္” ဟု စာေရးဆရာ ေမာင္သာခ်ဳိက သံုးသပ္သည္။

ထို႔အျပင္ ဆင္ေျခဖံုးရပ္ကြက္မ်ားရွိ လူေနထိုင္မႈစနစ္၊ က်ပ္ေသာင္းဂဏန္းတန္ အမ္ပီဖိုးမွစ၍ မိုဘိုင္းဖုန္းဟန္းဆက္ အမ်ဳိးမ်ဳိးကေန အလြယ္တကူ ကူးယူၾကည့္႐ႈႏိုင္သည့္ ညစ္ညမ္းဗီဒီယို အပိုင္းအစမ်ား၏ ပ်ံ႕ႏွံ႔မႈလြယ္ကူလာျခင္း၊ လူတစ္ဦးခ်င္းစီ၏ က်င့္၀တ္ႏွင့္ အက်င့္သိကၡာေစာင့္စည္းမႈပိုင္း အားနည္းလာမႈစသည္တို႔ကလည္း ယခုကဲ့သို႔ ကေလးသူငယ္ အမႈမ်ား ျဖစ္ပြားလာရျခင္း ၏ အဓိက အေျခခံအေၾကာင္းအရင္းမ်ားျဖစ္သည္။

“ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီမွာက ကိုယ့္သမီးေလးကကေလးေလးဆိုေတာ့ဒါမ်ဳိးေတြျဖစ္မယ္ဆိုတာေတာင္မေတြးမိၾကဘူး။ မိဘေတြက။ ဒါေၾကာင့္ အခုခ်ိန္ကစၿပီး ႀကီးႀကီးငယ္ငယ္ ကိုယ့္သားသမီးကို ေျပာျပထားရေတာ့မယ္။ သိသင့္သေလာက္ေလး ပညာေပးထားရေတာ့မယ္။ ေက်ာင္းေတြမွာလည္း ပညာေပးဖို႔ လိုလာပါၿပီ” ဟု ဦးကိုနီက အႀကံျပဳစကားဆိုသည္။

ကေလးႏွစ္ေယာက္တြင္ တစ္ေယာက္ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ အလဲြသံုးမႈ ခံေနရသည့္ အိႏိၵယႏိုင္ငံတြင္ ၿပီးခဲ့သည့္ ၂၀၁၂ ႏွစ္ကုန္ ပိုင္းက အသက္ ၂၃ ႏွစ္အရြယ္ အမ်ဳိးသမီးငယ္တစ္ဦးအားအုပ္စုဖဲြ႕ မုဒိမ္းျပဳက်င့္ခံခဲ့ရၿပီး ေသဆံုးသြားခဲ့သည့္ ေနာက္ဆက္တဲြအျဖစ္ အိႏိၵယ သမၼတက အဓမၼျပဳက်င့္သူမ်ားကို ေသဒဏ္စီရင္ႏိုင္ေသာ ဥပေဒသစ္တစ္ရပ္ ျပ႒ာန္းႏိုင္ရန္ လႊတ္ေတာ္သို႔ ေပးပို႔ခဲ့သည္။ အိႏိၵယ၏ လက္ရွိဥပေဒအရ က်ဴးလြန္သူကို ေထာင္ဒဏ္ ၇ ႏွစ္မွ ၁၀ ႏွစ္အထိသာ ခ်မွတ္ႏိုင္ သည္။

လက္ရွိျမန္မာႏိုင္ငံ၌ လံုေလာက္သည့္ ဥပေဒမ်ားရွိၿပီးသားျဖစ္ၿပီး ဥပေဒ အေကာင္အထည္ေဖာ္သည့္ တရား႐ံုးမ်ားရွိ တရားသူႀကီးမ်ားက မုဒိမ္းမႈ က်ဴးလြန္သူမ်ားအား မ်ားေသာအားျဖင့္ သက္ညႇာေလ့မရွိေၾကာင္း တရားေရးအသိုင္းအ၀ိုင္းက ဆိုသည္။

“ကၽြန္မ လိုက္ဖူးတဲ့ အမႈေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာေတာ့ အျပစ္ေပးတာ ေထာင္ဒဏ္ ခုနစ္ႏွစ္၀န္းက်င္အမ်ားစု ေတြ႕ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ အမႈတစ္ခုမွ ေအာက္႐ံုး(ၿမဳိ႕နယ္ တရားသူႀကီး႐ံုး) က ဘယ္ေလာက္လိုက္လိုက္ ငါးႏွစ္ကို မေလွ်ာ့ေပမယ့္ အေပၚခ႐ိုင္႐ံုး အယူခံ၀င္ေတာ့ တစ္ႏွစ္ျဖစ္သြားတာမ်ဳိးလည္း ရွိဖူးတယ္” ဟု မုဒိမ္းမႈမ်ားတြင္ အမ်ားဆံုး လိုက္ပါေဆာင္ရြက္ေပးေနသည့္ အထက္တန္းေရွ႕ေန ေဒၚျမတ္စုေထြးက ေျပာသည္။

အပ်ဳိစင္ဘ၀ကို တန္ဖိုးထားမႈျမင့္မားသည့္ အစဥ္အလာႀကီးမားေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းမွ သမီးရွင္မ်ားအဖို႔၊ မိသားစု ပတ္၀န္းက်င္ အသိုင္းအ၀ုိင္းအဖို႔ အရြယ္မေရာက္ေသးသည့္ သမီးမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ အဓမၼေစာ္ကားျပဳက်င့္ခံရျခင္းက ၎တို႔အတြက္ အႀကီးမားဆံုးေသာ အိပ္မက္ဆိုးႀကီး ျဖစ္သည္။

ဒုတိယတန္းေက်ာင္းသူေလးနည္းတူယဥ္ေက်းေသာလူ႔အဖဲြ႕အစည္းအတြက္လံုး၀လက္မခံႏိုင္ေသာ ေနာက္ျဖစ္

ရပ္တစ္ခုကလည္း ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္လခန္႔ကပင္ျဖစ္ပြားခဲ့ေသးသည္။

လမ္းပင္မေလွ်ာက္ႏိုင္သည့္ ၁၂ ႏွစ္အရြယ္မသန္စြမ္းကေလးငယ္တစ္ဦးအား ေစာ္ကားျပဳက်င့္ခဲ့သည့္ ျဖစ္ရပ္ျဖစ္

သည္။ သမီးျဖစ္သူအတြက္ ယူက်ဳံးမရျဖစ္ေနသည့္ ဖခင္ဦးတင္ထြန္း(အမည္လဲြ) က ထိုခါးသီးလြန္းတဲ့အျဖစ္အပ်က္ကို ယေန႔အထိ နည္းနည္းမွ် မေမ့ႏိုင္။

“ကၽြန္ေတာ့္ သမီးေလးက လမ္းေတာင္မေလွ်ာက္ႏိုင္တဲ့ မသန္စြမ္းေလးပါဗ်ာ။ သိပ္လိမၼာပါတယ္။ ခုေတာ့ သမီးေလးေရာ၊ မိသားစုပါ တစ္ရြာလံုး အရွက္တကဲြ အက်ဳိးနည္းျဖစ္ကုန္ပါၿပီ” ဟု ဦးတင္ထြန္းက မခံမရပ္ႏိုင္ စကားဆိုသည္။

သမီးျဖစ္သူက မိဘႏွစ္ပါးကို မ်က္စိေအာက္က အေပ်ာက္မခံႏိုင္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ ေၾကာက္လန္႔မႈ ခံစားေနရျခင္းကို ဦးတင္ ထြန္းရင္ထဲတြင္ မခ်ိ။

“သမီးက အိမ္မွာေနခဲ့ရမွာ ေၾကာက္တယ္ပဲ ေျပာေနတာ။ ကိုယ့္အိမ္ကုိယ့္ရြာမွာေတာင္ ကေလးထားၿပီး အလုပ္သြားလို႔ အဆင္မေျပဘူး။ သူ႔ကို မထားခဲ့ပါနဲ႔ ေၾကာက္တယ္ပဲ ေျပာေနတာ” ဟု ဆိုသည္။

ကေလးငယ္မ်ားအတြက္ လူမႈဘ၀တြင္ အရိပ္မည္းႀကီးတစ္ခု၊ အမည္းစက္ႀကီးတစ္ခုအျဖစ္ ထင္က်န္ရွိေနျခင္းထက္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ မလံုၿခဳံမႈ စိုးရိမ္ေၾကာက္လန္႔မႈတို႔က ပို၍ ႀကီးမားသည္။

“ပတ္၀န္းက်င္ ေျပာင္းလဲလိုက္ရင္ေတာင္ မိသားစုနဲ႔ ကေလးအတြက္ အရိပ္မည္းေအာက္က လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ေပမယ့္ ကေလးရဲ႕စိတ္ထဲက စိတ္ဒဏ္ရာက ေပ်ာက္ဖို႔မလြယ္ကူပါဘူး” ဟု ရပ္ရြာအေျချပဳကေလးသူငယ္ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရး ေစတနာ၀န္ထမ္းအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ေနသူအမ်ဳိးသမီးက 

သူ႔အေတြ႕အႀကံဳကို မွ်ေ၀သည္။

တကယ္ေတာ့ အဓမၼျပဳက်င့္မႈအဆင့္ထိ ေရာက္မသြားဘဲ ကေလးသူငယ္မ်ားအေပၚ လိင္ပုိင္းဆုိင္ရာ အလြဲသုံးစားမႈမ်ားစြာလည္းရွိေနႏုိင္ေသးသည္။

ညီအစ္ကုိေမာင္ႏွမ၀မ္းကြဲ၊ ဦးေလး၊ အဘုိး၊ ပေထြး၊ အေဖ မက်န္အိမ္နီးခ်င္း ပတ္၀န္းက်င္ရွိ အမ်ဳိးသားမ်ားက လိင္ပုိင္းဆုိင္ရာ စိတ္ေျပေပ်ာက္မႈအတြက္ကေလးငယ္မ်ားကို အသုံးခ်ျခင္းမ်ားကလည္း ရွိေနသည္။ ထုိ႔ထက္လြန္သည့္ အမႈအခင္းမ်ားကလည္း ေလး၊ ငါးႏွစ္အတြင္း မၾကား၀ံ့မနာသာထြက္ေပၚလာခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။

“ခုဆုိဘယ္သူနဲ႕မွ စိတ္ခ်လုိ႔ မရဘူး။ အမႈေတြၾကားရရင္ စိတ္မခ်မ္းသာစရာခ်ည္းပဲ။ သမီးေတြကို စိတ္ပူရတာနဲ႔ စီးပြားရွာရတာနဲ႔ မိဘေတြလည္းမလြယ္ဘူး” ဟု သမီးႏွစ္ေယာက္ကို ေစာင့္ေရွာက္ေနသည့္ မိခင္တစ္ဦးကစိတ္

မသက္မသာ စကားဆုိသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတစ္၀န္းတြင္ ႐ံုးေရွာင္ ဂတ္ေရွာင္ၾကရင္း ရဲမွတ္တမ္းမ်ား၊ အဖဲြ႕အစည္းမ်ား၏ မွတ္တမ္းမ်ားအတြင္း ၀င္မသြားသည့္ အမႈမ်ားစြာကလည္း ရွိႏိုင္သည္။

တစ္ရွက္က ႏွစ္ရွက္မျဖစ္ရေအာင္ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ႏွင့္ပင္ ၿပီးသြားသည့္ အမႈေတြကလည္း မည္မွ်ရွိေနမွန္းမသိႏိုင္။
ကိုယ့္ရပ္ကြက္၊ ကိုယ့္ေက်ာင္း၀န္းက်င္မွာပင္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေျပးလႊားေဆာ့ကစားဖို႔ စိုးရြံ႕ေနရသည့္ ဒုတိယတန္းေက်ာင္းသူမေလးလိုစိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာမလံုၿခံဳမႈခံစားေနရသည့္ကေလးငယ္ေတြမည္မွ်ရွိေနသည္ကို

လည္း မသိႏိုင္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ အၾကမ္းဖ်င္း တြက္ခ်က္မႈအရ၂၅နာရီလွ်င္ကေလးသူငယ္တစ္ဦးအဓမၼျပဳက်င့္ခံေန

ရျခင္းသည္ အစိုးရႏွင့္ ျမန္မာ့လူ႔အဖဲြ႕ အစည္းေပါင္းစံု ပူးေပါင္းအေျဖထုတ္မည့္ အေရးႀကီးေသာ ျပႆနာတစ္ရပ္ပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ ။

7Day News Journal