23/10/2013
မိန္းမတေယာက္အျဖစ္ ေမြးဖြားလာရတာတဲ့ အတြက္ က်မအၿမဲ ဂုဏ္ယူမိပါတယ္။ အားႏြဲ႕သူ လိုပဲ ေခၚေခၚ၊ ဒုတိယလိင္ (Second Sex) လိ္ု႔ပဲ ေခၚေခၚ ဒီအသုံးအႏႈန္းဟာ အမ်ဳိးသမီးေတြကို ခြဲျခားသတ္မွတ္တဲ့ အသုံးအႏႈန္းလို႔ ခံစားမိပါတယ္။ ေသခ်ာတာက ဒီကေန႔ ကမၻာႀကီးမွာ အမ်ဳိးသမီးေတြ ရဲ႕ အခန္းက႑ဟာ ပိုၿပီးအေရးပါလာေနသလို တန္းတူအခြင့္အေရး (Equal Right) ရရွိဖို႔အတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္ေနရတဲ့ အမ်ဳိးသမီးေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိေနတုန္းပဲ ဆိုတာပါ။
အမ်ဳိးသားပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အမ်ဳိးသမီးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လူ႔အဖြဲဲ႔အစည္းအတြက္ တန္ဖိုးရွိတဲ့သူ တေယာက္ ျဖစ္ဖုိ႔ပဲ လိုပါတယ္။
ေသြး (စစ္ကိုင္း) သည္ ကဗ်ာ၊ ၀တၳဳတို၊ ပန္းခ်ီ ေဆာင္းပါးမ်ားကို မဂၢဇင္း၊ ဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ ေရးသား လ်က္ ရွိသည့္ ရန္ကုန္ အေျခစိုက္ စာေရးဆရာမ တဦးျဖစ္သည္။
မိန္းမေတြရဲ႕တန္ဖိုးကို နားမလည္သူ၊ အေလးမထားသူေတြဟာ မိန္းမေတြကို သားေဖာက္စက္လုိ သေဘာထားေနတာ၊ လိင္ကၽြန္လို သေဘာထားေနတာကို စိတ္မေကာင္းစရာ ေတြ႕ျမင္ေနရပါတယ္။ လူကုန္ကူး ခံေနရမႈေတြမွာလည္း ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးတဲ့၊ ပညာမတတ္တဲ့ မိန္းမေတြဟာ ၀ိသမ ေလာဘ သားေတြရဲ႕ သားေကာင္ ျဖစ္ေနပုံရပါတယ္။
အသိအမွတ္ ျပဳတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အသိအမွတ္ မျပဳတာဘဲျဖစ္ျဖစ္ အမ်ဳိးသမီးေတြ ထဲမွာ ထက္ျမက္တဲ့၊ ဦးေဆာင္ႏိုင္စြမ္းရွိတဲ့ ဂုဏ္သိကၡာ ျမင့္မားတဲ့ အမ်ဳိးသမီးေတြရွိေနတာကို ျငင္းလို႔ရမယ္မထင္ပါဘူး။ ကမၻာ့ေခါင္းေဆာင္ေတြ ထဲကဆိုရင္ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးေဟာင္း ဟီလာရီကလင္တန္၊ ၿဗိတိသွ်၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း မာဂရက္သက္ခ်ာ၊ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံရဲ႕ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ (အဓိပတိ) အင္ဂ်လာ မက္ကယ္တို႔ဟာ အထူးထင္ရွားသူေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဒိန္းမတ္၊ ေတာင္အာဖရိက၊ ထိုင္၀မ္၊ တ႐ုတ္၊ အေမရိကန္၊ နီေပါ၊ ဖိလစ္ပိုင္၊ ကေနဒါ၊ အိႏိၵယ၊ ဗင္နီဇြဲလား၊ အီရန္၊ အိုင္ယာလန္၊ ပါကစၥတန္၊ ပိုလန္၊ ေတာင္ကိုရီးယား၊ ဥ႐ုေဂြး၊ အီဂ်စ္၊ ဘယ္လ္ဂ်ီယမ္၊ ေဘာ့စ္၀ါနာ၊ ႏိုင္ဂ်ီးရီးယား၊ ယူဂန္ဒါ၊ ဂရိ၊ ဂ်ာမနီ၊ ျပင္သစ္၊ ၾသစေၾတးလ် … စတဲ့ ႏုိင္ငံေတြမွာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း အတြင္း အမ်ဳိးသမီးေတြရဲ႕ အေရးပါမႈ ပိုျမင့္မားလာတာကို သက္ေသျပေနပါတယ္။
၂၀၁၃ ခုႏွစ္အတြက္ ဆာခါေရာ့ဗ္ လူ႔အခြင့္အေရးဆု ခ်ီးျမႇင့္ခံရတဲ့ ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံသူေလး မာလာလာ ယူဆြဇ္ဇိုင္ဟာ အသက္ ၁၆ ႏွစ္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ ပါကစၥတန္ အေနာက္ေျမာက္ပိုင္း တာလီဘန္ေတြ ထိန္းခ်ဳပ္ထားတဲ့ ဆြတ္ေတာင္ၾကားက မင္ဂိုရာၿမိဳ႕မွာ ေမြးဖြားခဲ့တဲ့ မိ္န္းမပ်ဳိေလးဟာ ပညာေရးရဲ႕ အေရးႀကီးပုံကို ေကာင္ေကာင္းႀကီး နားလည္ သေဘာေပါက္ ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေဒသမွာ မိန္းကေလးေတြ ပညာသင္ၾကားခြင့္ ရဖို႔အတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့လို႔ မာလာလာကို တာလီဘန္ ေသနတ္သမားေတြက ပစ္ခတ္ လုပ္ႀကံခဲ့ေပမယ့္ အသက္မေသခဲ့ပါဘူး။ ဥေရာပတိုက္ရဲ႕ အႀကီးဆုံး စာၾကည့္တိုက္ လို႔ ေျပာႏိုင္တဲ့ “ဘာမန္ဂန္” စာၾကည့္တိုက္ ဖြင့္ပြဲမွာ “က်မအေနနဲ႔ စာအုပ္ေတြအမ်ားႀကီး ဖတ္သြား မွာပါ။ ေဖာင္တိန္ေတြ၊ စာအုပ္ေတြက အၾကမ္းဖက္မႈကို ႏွိမ္နင္းႏိုင္တဲ့ လက္နက္ေတြပါ” လို႔ မွတ္သား စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ေျပာၾကား သြားခဲ့ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ အမ်ဳိးသမီးေတြ ပညာတတ္မွ၊ အမ်ဳိးသမီးေတြ စာဖတ္အား ေကာင္းမွသာ သူတို႔ကေန ေမြးဖြားလာတဲ့ သား၊ သမီးေတြကို ေကာင္းမြန္တည့္မတ္တဲ့ လမ္းညႊန္မႈ ေပးႏိုင္မွာပါ။ အမ်ဳိးသမီးေတြ ပညာတတ္ဖို႔ ဆိုတဲ့ေနရာမွာလည္း အဟန္႔ အတားေတြ၊ အကန္႔အသတ္ေတြ ရွိေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ အစၥလမ္မစ္ အစြန္းေရာက္ေတြ၊ တာလီဘန္ေတြ ႀကီးစိုးတဲ့ ေနရာေတြမွာ အမ်ဳိးသမီးေတြဟာ ပညာသင္ယူႏိုင္ခြင့္ အတြက္ ခက္ခက္ခဲခဲ ႀကိဳးစားေနရပါတယ္။
က်မတို႔ရဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေနအထားကို ျပန္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ အာဖဂန္နစၥတန္၊ ပါကစၥတန္က အမ်ဳိးသမီးေတြထက္ စာရင္ အခြင့္အေရး ပိုရတယ္လို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းက အမ်ဳိးသမီးေတြအေပၚ ထားရွိတဲ့ ေရွး႐ိုးစြဲ အယူအဆေတြကို ဖယ္ရွားပစ္ဖို႔ လိုအပ္ေနပါေသးတယ္။ မိသားစုတစုမွာ ေယာက်္ားေလးေရာ၊ မိန္းကေလးပါ ေက်ာင္းေန အရြယ္ရွိေနတယ္၊ စား၊ ၀တ္၊ ေနေရး အဆင္မေျပလို႔ ေက်ာင္းထြက္ရၿပီဆိုရင္ မိန္းကေလးေတြကပဲ ေက်ာင္းထြက္ရတဲ့ အေရအတြက္ ပိုမ်ားေနတာဟာ မျဖစ္သင့္ပါဘူး။
ေငြေၾကး ခ်မ္းသာတဲ့ အသိုင္းအ၀ိုင္းကေန ေမြးဖြားလာတဲ့ မိန္းကေလးေတြဟာ ကားေကာင္းေကာင္း စီးရ၊ ေကာင္းေပ့ဆိုတဲ့ ပုဂၢလိက ေက်ာင္းေတြမွာ ပညာသင္ယူခြင့္ ရေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါး ရွာတဲ့ ေက်းလက္က မိန္းကေလးေတြဟာ ပညာ တပိုင္းတစနဲ႔ ေက်ာင္းထြက္ရၿပီး မိသာစုအတြက္ တဘက္တလမ္းက ရတဲ့နည္းနဲ႔ ၀င္ေငြရွာေပးေနရတဲ့ အေျခအေန ျဖစ္ေနပါတယ္။ အခမဲ့ ပညာေရးလို႔ ဆိုတဲ့ မူလတန္း ပညာေရးကိုေတာင္ ဆုံးခန္းတိုင္ေအာင္ မသင္ယူႏိုင္တဲ့ မိန္းကေလးေတြ ရွိေနတာ ႏိုင္ငံအတြက္ ေကာင္းတဲ့လကၡဏာ မဟုတ္ပါဘူး။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အမ်ဳိးသမီးေတြရဲ႕ ဘ၀ ျမင့္မားလာဖို႔အတြက္ ဆိုရင္ ပညာေရးနဲ႔ က်န္းမာေရးကို ျမႇင့္ တင္ေပးရမွာပါ။
ျမန္မာ အမ်ဳိးသမီး ေတြဟာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံကို ဘာေၾကာင့္ ေရာင္းစားခံရသလဲ၊ Sex Worker ေတြ ဘာေၾကာင့္ ျဖစ္သြားရတာလဲ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကို စဥ္းစားဖို႔လုိလာပါၿပီ။ တဘက္က စဥ္းစား ၾကည့္ရင္ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာပဲ အခ်ိန္ကုန္ရမယ့္ ေခတ္လည္း မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ Career Woman လို႔ေခၚတဲ့ အလုပ္လုပ္တဲ့ အမ်ဳိးသမီးေတြ ျဖစ္ဖို႔ လုိလာပါတယ္။
အနည္းဆုံးေတာ့ အိမ္ေထာင္ရွင္ အမ်ဳိးသမီးေတြအေနနဲ႔ အလုပ္အကိုင္ေနရာမွာ “မွီခို” လုိ႔ေရးတာထက္ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ အလုပ္တခု ေရးျပႏိုင္တာက ပိုအဆင္ေျပပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ္က အိမ္ေထာင္က် ၿပီဆိုတာနဲ႔ အမ်ဳိးသားျဖစ္တဲ့သူက အလုပ္ ထြက္ခိုင္းလို႔ အလုပ္ထြက္လုိက္ရတယ္ ဆိုတာက အခုေခတ္မွာ မျဖစ္သင့္ေတာ့ပါဘူး။ အားကိုးရာ ရွာတာတတ္တာက မိန္းမသဘာ၀ပဲမို႔ အျပစ္တင္စရာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အမ်ဳိးသမီးေတြအေနနဲ႔ ကိုယ့္ကိုဦးေဆာင္မယ့္ သူကို ရွာေနတာထက္ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္က ဦးေဆာင္သူျဖစ္ရင္ ပိုေကာင္းပါတယ္။
တခ်ဳိ႕ အမ်ဳိးသမီးေတြက အျပင္မွာလည္း ပိုက္ဆံထြက္ရွာရ၊ အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္လည္း အိမ္အလုပ္ေတြ လုပ္ရဆိုေတာ့ ညည္းတတ္ ၾကပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီလို လုပ္ႏိုင္တဲ့အတြက္ ကိုယ့္ရဲ႕ အရည္အခ်င္းေတြ တက္လာတာကို သိျမင္ဖို႔ပဲ လိုပါတယ္။ က်မကိုယ္တိုင္ တဘက္က ၀င္ေငြရွာသလို တဘက္က အိမ္အလုပ္ေတြ လုပ္ရေပမယ့္ အလုပ္အကိုင္မွာ “မွီခို” လို႔ ေရးစရာ မလုိတာကို ပီတိျဖစ္မိပါတယ္။ အိမ္ရွင္မတုိင္း ေတြ႕ႀကဳံရမယ့္ အခက္အခဲေတြ၊ စိန္ေခၚမႈေတြဟာ စိတ္ပ်က္စရာ မဟုတ္ဘဲ ရင္ဆိုင္ ေက်ာ္လႊားရမယ့္ အရာေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။
လက္ရွိအခ်ိန္မွာ အမ်ဳိးသမီးေတြပါ၀င္တဲ့ အရပ္ဘက္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းေတြ အားေကာင္းဖို႔ လိုပါတယ္။ အမ်ဳိးသမီးေတြအေနနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္သူေတြအျဖစ္ အရးပါတဲ့ က႑ကေန ပါ၀င္ေနတယ္ လို႔ ကုလသမဂၢ လုံၿခဳံေရးေကာင္စီရဲ႕ ေကာင္စီ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ အမွတ္ ၁၃၂၅ (၂၀၀၀) နဲ႔ အမ်ဳိးသမီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ လုံၿခဳံေရးဆိုင္ရာ ေနာက္ဆက္တြဲ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြမွာ အတိအလင္း ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
ျပည္တြင္းစစ္ ျဖစ္ပြားတဲ့အခါမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ပဋိပကၡေတြ ျဖစ္ပြားတဲ့အခါမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေျမစာပင္ ျဖစ္ရတဲ့ လူေတြထဲမွာ အမ်ဳိးသမီးေတြ ပိုမ်ားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးတည္ၿငိမ္မႈ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စတင္ တည္ေဆာက္ႏိုင္မႈနဲ႔ အမ်ဳိးသမီးေတြရဲ႕ ဘ၀ျမင့္မားေရးဟာ အမ်ားႀကီး ဆက္စပ္ေနတယ္ ဆိုတာ ေတြ႕ရပါတယ္။
ႏိုင္ငံေတာ္ ျပဳျပင္တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းေတြမွာ အမ်ဳိးသမီးေတြအေနနဲ႔ က႑သုံးရပ္မွာ ပါ၀င္ႏိုင္ဖို႔ လိုအပ္တယ္လို႔ ပညာရွင္ေတြက ဆိုၾကပါတယ္။ ပထမ က႑က အမ်ဳိးသမီးနဲ႔ အမ်ဳိးသားေတြၾကားက တန္းတူညီမွ်မရွိတဲ့ အခြင့္အေရးေတြ၊ ပညာေရးနဲ႔ အရင္းအျမစ္ေတြမွာ အမ်ဳိးသမီးေတြ ပါ၀င္လာႏိုင္ဖို႔ လမ္းေၾကာင္းျပ ကူညီေရးပါ။ ဒုတိယက႑က စီးပြားေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ မူ၀ါဒ ခ်မွတ္ေရးမွာ အမ်ဳိးသမီးေတြ ပါ၀င္ခြင့္ရေရးပါ။ တတိယ က႑က မိသားစုတြင္းမွာ အမ်ဳိးသားေတြရဲ႕ ၾသဇာႀကီးစိုးမႈ၊ အၾကမ္းဖက္မႈေတြကို ဖယ္ရွားႏိုင္ၿပီး ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ေျဖရွင္းမႈ၊ အျပန္ အလွန္ ေလးစားမႈေတြ အေပၚ အေျခခံတဲ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအျဖစ္ ေျပာင္းလဲေရးမွာ အမ်ဳိးသမီးေတြ ပါ၀င္ႏိုင္ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
ပညာေရးဟာ အေရးႀကီးသလိုပဲ အမ်ဳိးသမီးေတြ အတြက္ လုံေလာက္တဲ့ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ ရဖို႔ကလည္း အေရးႀကီးပါတယ္။ ယူနီဆက္ကေန ထုတ္ျပန္တဲ့ စာရင္းဇယားေတြအရ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ HIV ပိုး ကူးက္ခံရတဲ့ အမ်ဳိးသမီး အေရအတြက္ တသိန္းေက်ာ္ အထိ ရွိပါတယ္။ လိုခ်င္လို႔ရတဲ့ ကိုယ္၀န္ကို သာ အမ်ဳိးသမီးေတြ အေနနဲ႔ လြယ္သင့္ၿပီး မလိုခ်င္ဘဲရတဲ့ ကိုယ္၀န္ မျဖစ္ေစဖုိ႔ က်န္းမာေရး အသိပညာေပးမႈေတြ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ျပဳလုပ္ရပါမယ္။ အမ်ဳိးသမီးထုကို ၿခိမ္းေျခာက္ေနတဲ့ ရင္သားကင္ဆာနဲ႔ သားအိမ္ေခါင္း ကင္ဆာေတြကို ကာကြယ္ႏိုင္ဖို႔ လုိပါတယ္။ သားအိမ္ေခါင္း ကင္ဆာကို ကာကြယ္တဲ့အေနနဲ႔ ကာကြယ္ေဆး ထုိးႏိုင္ေပမယ့္ ကာကြယ္ေဆးဟာ ေစ်းႀကီးေနဆဲမို႔ အခမဲ့ကာကြယ္ေဆး ထိုးေပးႏိုင္တဲ့ အေနအထား အထိျဖစ္ေအာင္ ႏိုင္ငံေတာ္က လုပ္ေဆာင္ေပး သင့္ပါတယ္။
လူ႔အဖြဲ႕အစည္း အတြင္းမွာ အမ်ဳိးသမီးေတြရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ရည္ ျမင့္မားေနမွ အဲဒီ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း ဟာ ေကာင္းမြန္တဲ့၊ တိုးတက္မႈ ရွိတဲ့၊ အေပါင္းလကၡဏာ ေဆာင္တဲ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း ျဖစ္မွာပါ။ အမ်ဳိးသမီးေတြအေနနဲ႔ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ လူမႈေရး၊ ႏိုင္ငံေတာ္ ျပဳျပင္ တည္ေဆာက္ေရးေတြမွာ တက္တက္ႂကြႂကြပါ၀င္ဖို႔ လုိအပ္ေနသလို တဘက္ ကလည္း အဲဒီလို ပါ၀င္ႏိုင္ဖို႔ အမ်ဳိးသမီးေတြအတြက္ ဘ၀လုံၿခဳံမႈ ေပးစြမ္းႏိုင္ဖို႔၊ ပညာေရးနဲ႔ က်န္းမာေရးကို ျမႇင့္တင္ေပးဖို႔ မျဖစ္မေန လိုအပ္ေနၿပီလို႔ ေတြးေတာမိပါတယ္။ ။
ဧရာ၀တီ
