အဲဒါျပီးခဲ့တဲ့တစ္ပါတ္က ကေလးေက်ာင္းကျပန္လာေတာ့ ေရခ်ိဳးေပးမယ္လုပ္ေတာ့ အရႈိုးရာေတြေတြ႔တယ္။ အရႈိးရာေတြက ေျခသလံုးေတြမွာေကာ လက္ေတြမွာေကာ ေက်ာျပင္ေတြမွာပါရိုက္ထားတာ။ ဒါနဲ႔ကေလးကိုေမးၾကည့္ေတာ့ ေက်ာင္းမွာဆရာမက ေဆာ့လို႔ရိုက္တာတဲ့ ေခါင္းကိုလည္းေခါက္ထားတာ ဖူးေယာင္ေနတာပါဲ။ ဆံပင္လည္းေစာင့္ဆြဲတယ္တဲ့။ ဒါနဲ႔ ကေလးေျပာတာမယံုလို႔ ေက်ာင္းသြားျပီး ကေလးေတြေမးၾကည့္ေတာ့ ဟုတ္တယ္တဲ့ အဲဒီဆရာမက အရမ္းအရိုက္ၾကမ္းတယ္တဲ့။
ကၽြန္မအေနနဲ႔ေျပာခ်င္တာကေလ ကၽြန္မသားသမီးကို လက္ဖ်ားနဲ႔ မတို႔ရဘူးမဟုတ္ပါဘူး။ ဆရာမပဲ ကေလးကို ေျပာလို႔မရရင္ ေျခာက္တဲ့အေနနဲ႔ ရိုက္ရမွာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ လက္၀ါးတို႔ ေျခေထာက္တို႔ကို ရိုက္ေပ့ါ။ အခုဟာက ရိုက္ျပီးဆံုးမတာနဲ႔ မတူဘူး ညွဥ္းဆဲထားတာနဲ႔တူေနတယ္။ ေခါင္းကိုရိုက္တာတို႔ ဆံပင္ေစာင့္ဆြဲတာတို႔က ကေလးရဲ့စိတ္ဓါတ္ကိုပါ ရိုက္ခ်ိဳးပစ္လိုက္သလိုျဖစ္ေနတယ္။ ဒါနဲ႔ ေနာက္ရက္ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီးဆီတိုင္မယ္လို႔ ကၽြန္မေယာက်္ားနဲ႔ ေဆြးေႏြးေနတုန္း ကေလးက ဘာေျပာသလဲဆိုရင္ ေမေမရယ္မတိုင္ပါနဲ႔တဲ့၊သားကသူ႔ဆီမွာက်ဴရွင္မတက္ေတာ့ ေနာက္ဆိုသားကိုပဲမဲျပီးရိုက္မွာ သားေၾကာက္တယ္တဲ့။
အခုမွ ၇ ႏွစ္ ၈ ႏွစ္ေလာက္ရွိတဲ့ ကေလးရဲ့စကား ကၽြန္မေလ ရင္ထဲကိုဆို႔သြားျပီး ဒီလိုေက်ာင္းဆရာမေတြ ရွိတဲ့နာမည္ၾကီးေက်ာင္းမွာထားမိတာကို ေတာ္ေတာ္ေနာင္တရသြားျပီ။ ေနာက္ႏွစ္ကေလးကို အဲဒီေက်ာင္းက ထုတ္ျပီး အိမ္နားကေက်ာင္းမွာပဲထားေတာ့မယ္"ဟု ေက်ာင္းသားမိဘတစ္ဦးက ေျပာဆိုသြားပါတယ္။
အျခားေက်ာင္းသားမိဘတစ္ဦးကလည္း " ေက်ာင္းကဆရာမေတြဆီမွာ က်ဴရွင္မတက္လို႔ အမဲခံရတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြအမ်ားၾကီးပါ။ တိုင္မယ္လို႔လုပ္လိုက္ရင္ ကိုယ့္ကေလးပဲ တစ္ျခားဆရာမေတြက ညိဳညင္မွာေလ။ အဲဒီေတာ့လည္း ရင္ထဲမေကာင္းေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ေလ မ်က္စိစံုမွိတ္ထားရတာေပ့ါ။ အဆင္ေျပရင္လည္း ဆရာမေတြကို လက္ေဆာင္ေပးတာတို႔ မုန္႔၀ယ္ေကၽြးတာတို႔ေတာ့လုပ္ေပးပါတယ္။ အျမဲတမ္းေတာ့လည္း ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ။" ဟု သူ႔ခံစားခ်က္ကိုေျပာျပသြားပါတယ္။
