၂၂.၁၀.၂၀၁၃၊ အဂၤါေန႔
ၿပီးခဲ့သည့္ စက္တင္ဘာ ၂၈ မွ ၃၀ မွ က်င္းပသည့္ မြန္အမ်ဳိးသားလုံး ဆုိင္ရာ ညီလာ ခံတြင္ မြန္အမ်ဳိးသား ကြန္ ဂရက္ က်င္းပေရး၊ စစ္မွန္သည့္ ၿငိမ္းခ်မ္း ေရးႏွင့္ တျပည္လုံး အပစ္ အခတ္ ရပ္စဲေရး၊ မြန္တမ်ဳိး သားလုံး စည္းလုံး ညီညြတ္ေရး၊ မြန္ေဒသ ဖြ႔ံၿဖိဳး တုိးတက္ေရး၊ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ ေရးႏွင့္၂၀၀၈ အေျခခံ ဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး သုိ႔မဟုတ္ အသစ္ ေရးဆြဲေရး စသည့္ ဆုံးျဖတ္ ခ်က္မ်ား ခ်မွတ္ ထားသည္ကုိ ေတြ႔ရ ေပသည္။
၄င္း ဆုံးျဖတ္ခ်က္ မ်ားအနက္ ၂၀၀၈ အေျခခံ ဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးသုိ႕မဟုတ္ အသစ္ ေရးဆြဲ ေရးသည္ ယေန႔ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရးတြင္ ထိပ္ဆုံး ေရာက္ေနသည့္ အေၾကာင္း အရာ တခု ျဖစ္သည္။
၄င္းအျပင္ စက္တင္ဘာ ၂၁ ရက္ ေန႔တြင္ က်င္းပသည့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အတြက္ ယံုၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ျခင္း (ရွမ္း၊ ကယားနဲ႔ မြန္ျပည္နယ္) ေဆြးေႏြးပြဲ တြင္လည္း၂၀၀၈ အေျခခံ ဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး သုိ႔မဟုတ္ အသစ္ ေရးဆြဲေရး ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်လာ သည္ကုိ ေတြ႔ရသည္။
၂၀၀၈ အေျခခံ ဥပေဒ ဖြဲ႔စည္း ပုံသည္ ယခင္ စစ္အစုိးရ လက္ထက္က ၄င္းတုိ႔ အႀကဳိက္ ေရးဆြဲ ထားသည့္ ဖြဲ႔စည္းပုံ ျဖစ္ၿပီး ယင္း ဖြဲစည္းပုံ၌ တုိင္းရင္းသား အခြင့္ အေရးမ်ား မပါရွိ သလုိ ဒီမုိကေရစီ အခြင့္ အေရးလည္း မရွိေပ။
၄င္းအေပၚ အေျခ ခံ၍ ေပၚေပါက္ လာေသာ အစုိးရႏွင့္ လႊတ္ေတာ္ သည္လည္း တုိင္းရင္းသား မ်ားႏွင့္ ျမန္မာ ျပည္သူ တရပ္ လုံးထက္ စစ္အစိုးရႏွင့္ ၄င္းတုိ႔ အသုိင္း အ၀ုိင္း ကုိသာ ပုိအက်ဳိးရွိ ေစမည္မွာ မလြဲေပ။
သုိ႔ျဖင့္ တုိင္းျပည္ အတြက္ အက်ဳိးရွိ လုိပါက ၂၀၀၈ အေျခခံ ဥပေဒကုိ ျပင္ႏိုင္မွ သုိ႔မဟုတ္ ဖြဲ႔စည္းပုံ အသစ္ တခုကုိ အစားထုိး က်င့္သုံး ႏိုင္မွ ျဖစ္ေပမည္၊ဤသည္ တုိင္းျပည္ အတြက္ အေရး ႀကီးသည့္ နုိင္ငံေရး လုပ္ငန္း တခု ျဖစ္သည္ကုိ မည္သူမ်ွ မျငင္းေပ။
သုိ႔ေသာ္ ဖြဲ႔စည္းပုံ ျပင္ဆင္ေရး သုိ႔မဟုတ္ အသစ္ ေရးဆြဲ ေရးသည္ ေကာင္းက်ဳိး ဆုိးက်ဳိးမ်ား ျဖစ္လာ နုိင္သျဖင့္ အေသအခ်ာ စဥ္းစား သုံးသပ္ၿပီး လုပ္ေဆာင္ မွသာလွ်င္ ေအာင္ျမင္မည္ ျဖစ္သည္။
၄င္း ျပသနာသည္ တုိင္းျပည္၏ အင္အားစု အားလုံးႏွင့္ သက္ဆုိင္ ေနသည့္ အျပင္လက္ရွိ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရး အေျပာင္း အလဲႏွင့္ ဆက္စပ္ ေနသျဖင့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ မည္မွ် ေကာင္းမြန္ ေစကာမူ လုပ္နည္း လုပ္ဟန္ႏွင့္ ခ်ဥ္းကပ္မွဳ မွားပါက တန္ျပန္ ဆုိးက်ဳိးမ်ား ရွိလာ ႏိုင္သည္ကုိ ထည့္တြက္ ထားရမည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ပကတိ ျဖစ္ရွိ ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရး အေပၚ အေျခခံၿပီး ဖြဲ႔စည္းပုံ ျပသနာကုိ ကုိင္တြယ္ပါက ပုိမို လက္ေတ႔ြ က်မည္ဟု ျမင္ပါသည္။ ယေန႔ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရး အေျပာင္း အလဲ အေပၚ အျမင္ အမ်ဳိးမ်ိဳးျဖင့္ သုံးသပ္ ေနၾက ေသာ္လည္း ေယဘူယ် အားျဖင့္ ယေန ့အေျပာင္း အလဲသည္ စစ္အစုိးရက စခဲ့သည့္ အေျပာင္းအလဲ ဆုိက ႀကိဳက္သည္ ျဖစ္ေစ မႀကိဳက္သည္ ျဖစ္ေစ ကႊ်ႏု္ပ္တုိ႔ အသိအမွတ္ ျပဳရ ေပလိမ့္မည္။
၄င္း အေျပာင္း အလဲသည္ တုိင္းျပည္ အတြက္ အက်ဳိးနည္း ေသာ္လည္း ပကတိတရား အရ ကႊ်ႏု္ပ္တုိ႔ ျဖတ္သန္း ေနရ အသိအမွတ္ ျပဳေနရၿပီ ျဖစ္သည္။
၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ မတုိင္ခင္က ၂၀၀၈ အေျခခံ ဥပေဒကုိ လက္မခံဟု ေၾကြးေၾကာ္ ခဲ့ေသာ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္ အဖြဲ႔ မ်ားသည္ ယခုအခါ ၄င္း အေျခခံ ဥပေဒ အေပၚ ေပၚေပါက္ လာသည့္အစုိးရႏွင့္ အပစ္ အခတ္ ရပ္စဲေရး လုပ္လာ သည္ကုိ ေတြ႔ရ ေပသည္။
ထုိနည္းတူ ၂၀၀၈ အေျခခံ ဥပေဒကုိ ဆန္႔က်င္ ခဲ့သည့္အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖြ႔ဲ ခ်ဳပ္ႏွင့္ တုိင္းရင္းသား ႏိုင္ငံေရး ပါတီ မ်ားကလည္း ယခုအခါ တရား၀င္ ႏိုင္ငံေရး ပါတီ အျဖစ္ လွဳပ္ရွား လာၾက သည္မက အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖြ႔ဲ ခ်ဳပ္သည္ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ ပြဲမွ လႊတ္ေတာ္ထဲ ေရာက္ေန ၾကၿပီး ျဖစ္သည္။ ဤသည္ ၂၀၀၈ အေျခခံ ဥပေဒကုိ တနည္းနည္းျဖင့္ အသိအမွတ္ ျပဳရာ ေရာက္ၿပီး အစုိးရ၏ အေျပာင္း အလဲ၌ လုိက္ပါျခင္း ျဖစ္သည္။
တုိင္းျပည္၏ ပကတိ တည္ရွိမွုတရားကုိ လက္ခံျခင္း
အႏွစ္ ၆၀ သမုိင္း အရ အုပ္ခ်ဳပ္သူ အစုိးရႏွင့္ တုိင္းရင္းသား အင္းအားစုမ်ား အထူး သျဖင့္ လက္နက္ကုိင္ တုိင္းရင္းသား အင္အားစု မ်ားသည္ ရန္ဘက္ အျဖစ္ စဥ္စားၿပီး မိမိ အႏိုင္ ရေရး အတြက္ အျပဳတ္တုိက္ေရး ေပါလစီကုိ က်င့္သုံး ခဲ့သည္။ လက္ေတြ႔တြင္ တိုင္းရင္းသားတုိ႔ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ ေရးေၾကာင့္ ျပဳတ္က် သြားသည့္ အစုိးရ မရွိ သလုိ အစုိးရ၏ စစ္ဆင္ေရးေၾကာင့္ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားသည့္ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္ အဖြဲ႔ တဖြဲ႔မ်ွ မရွိေပ၊ အက်ိဳးဆက္ အျဖစ္ အႏွစ္ ၆၀ ျပည္တြင္း စစ္ေၾကာင့္ တုိင္းျပည္ ဆင္းရဲတြင္း နစ္ၿပီး ျပည္သူမ်ား အတိဒုကၡ ေရာက္ခဲ့ ရသည္။
၄င္း အေတြ႔ အႀကံဳ အေပၚ သင္ခန္းစာ ယူၿပီး ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရး ျပသနာသည္ အင္အားစု အားလုံး ပါ၀င္သည့္ ေတြ႔ဆုံ ေဆြးေႏြးေရး ျဖင့္သာ ေျဖရွင္း ႏိုင္မည္ကုိ အားလုံး လက္ခံ လာၾကသည္။ တုိင္းျပည္၏ ျပသနာကုိ ေတြ႔ဆုံ ေဆြးေႏြး ျခင္းျဖင့္ အေျဖရွာ ပါက ေတြ႔ဆုံ ေဆြးေႏြးေရး အေပၚ ယံုၾကည္ခ်က္ ရွိရွိႏွင့္ စိတ္ရွည္ရွည္ျဖင့့္ တစိုက္ မတ္မတ္ လုပ္ေဆာင္ မွသာ ျဖစ္ႏိုင္ ေပသည္။
တုိင္းျပည္ ျပသနာ အေျဖရွာေရး၊ တုိင္းျပည္ ၿငိမ္းခ်မ္ေရးႏွင့္ တိုးတက္ေရး ဆုိသည့္ ဘုံရည္မွန္းခ်က္ ေအာက္တြင္ တုိင္းရင္းသား အင္အားစု မ်ားႏွင့္ အစုိးရ တို႔သည္ ယခင္ ထားရွိ ခဲ့သည့္ ရန္ဖက္ စဥ္းစား ခ်က္မွ မိတ္ဖက္ စဥ္းစားခ်က္ အျဖစ္ ေျပာင္းလဲၿပီး အတူ ေဆြးေႏြး ပါက တုိင္းျပည္ ျပသနာကုိ မေျဖရွင္း ႏိုင္စရာ အေၾကာင္း မရွိေပ။
ဤသုိ႔ အင္အားစုမ်ား အတူ ေဆြးေႏြး ႏိုင္ရန္ အတြက္ အင္အားစု အသီးသီး၏ အခန္း က႑ကုိ အထူးသျဖင့္ အစုိးရႏွင့္ တပ္မေတာ္၏ အခန္း က႑ကုိ အသိအမွတ္ ျပဳရ ေပမည္။ ထုိ႔နည္းတူ အစုိးရႏွင့္ စစ္တပ္ကုိ ေဆြးေႏြးဖက္ အျဖစ္ အသိအမွတ္ ျပဳပါက ၄င္းတုိ႔ ေရးဆြဲ ထားသည့္ ၂၀၀၈ အေျခခံ ဥပေဒ ကုိလည္း အနည္းႏွင့္ အမ်ား အသိအမွတ္ ျပဳဖို႔ လုိအပ္ ေပမည္။
ဖြဲ႔စည္းပုံျပင္ေရး အသစ္ေရးဆြဲေရးႏွင့္ မြန္တို႕၏ ညီလာခံ
၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး အျခား တုိင္းရင္း သားမ်ား နည္းတူ မြန္အမ်ဳိးသား တုိ႔တြင္လည္း ျပင္လုိသည့္ အယူ အဆႏွင့္ အသစ္ ေရးဆြဲသည့္ အယူအဆ ဆုိၿပီး (၂) မ်ဳိး ရွိသည္။ သုိ႔ေသာ္ ျငားလည္း အေျခခံ အခ်က္ ျဖစ္သည့္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္း ပုံသည္ မြန္တုိ႔၏ အခြင့္အေရး မေဖာ္ေဆာင္ ႏိုင္ျခင္းႏွင့္ မြန္တုိ႔ အတြက္ အက်ိဳး ျဖစ္ထြန္း ေစမည့္ အေျခခံ ဥပေဒ တခု ေပၚေပါက္ေရး တုိ႔သည္ အတူတူပင္ ျဖစ္သည္။
ဖြဲ႔စည္း ပုံကုိ အသစ္ ေရးဆြဲ လုိသည့္ အျမင္ ရွိသူမ်ား ဘက္က ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒသည္ ရွုပ္ေထြးၿပီး ျပင္ဆင္ ေရးဆြဲရ ခက္ခဲသည့္ အတြက္ အသစ္ ေရးဆြဲ ျခင္းသည္ ပုိၿပီး ေကာင္းမြန္ၿပီး လြယ္ကူ သည္ဟု ဆုိသည္။ ဤျငင္းခ်က္သည္ မမွားပါ။
၂၀၀၈ အေျခခံ ဥပေဒတြင္ ဒီမုိကေရစီ "စံ" မ်ား မရွိသည့္ အျပင္ ျပင္ဆင္မွဳ ခက္ေအာင္လည္း ယခင္ စစ္အစုိးရက စိတ္ႀကဳိက္ ေရးဆြဲ ထားသည္။ စစ္တပ္ ၂၅ % ပါ၀င္သည့္ လႊတ္ေတာ္တြင္ လြတ္ေတာ္၏ ၇၅ % ေထာက္ခံမွ ဥပေဒကုိ ျပင္ဆင္ ႏိုင္မည္ဟု ျပဌန္း ထားျခင္းသည္ အေျခခံ ဥပေဒကုိ ျပင္၍ မရေအာင္ ထမင္ လုပ္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။
သုိ႔ေသာ္ အဓိက စဥ္းစား ရမည့္ အခ်က္ တခုမွာ မိမိတုိ႔ အသစ္ ေရးဆြဲမည့္ ဥပေဒကုိ အစုိးရႏွင့္ စစ္တပ္ လက္မခံ ပါက ဘာလုပ္ မည္နည္း၊ ယခု အခ်ိန္ တြင္လည္း ဖြဲ႔စည္းပုံ အသစ္ ေရးဆြဲ ျခင္းသည္ လက္မခံ ႏိုင္ဟု ကာကြယ္ေရး စစ္ဦးစီး ခ်ဳပ္က မၾကာ ခင္က ကရင္ အမ်ဳိးသား အစည္းအရုံး ကုိယ္စားလွယ္ မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆုံ ပြဲတြင္ ေျပာခဲ့ သလုိ အာဏာရ ပါတီ အတြင္းေရးမႉး ကလည္း ဖြဲ႔စည္းပုံ အသစ္ ေရးဆြဲလွ်င္ တုိင္းျပည္ အတြက္ အႏၱရာယ္ ျဖစ္သည္ဟု ဆုိသည္၊
သုိ႔ျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းပုံ အသစ္ကုိ အစုိးရက လက္မခံ ပါက လက္ခံေအာင္ တြန္းမည္ေလာ၊ တြန္းမည္ ဆုိက တြန္းႏိုင္ မည္ေလာ၊ သုိ႔ျဖင့္ ေတြ႔ဆုံေရး လမ္းမွ ယခင္ လမ္းျဖစ္သည့္ ထိပ္တုိက္ေရး လမ္းသုိ႔ ျပန္ေရာက္ သြားၿပီး နုိင္ငံေရး ပိတ္ဆုိ႔မွဳ (Political Deadlock) ျပန္ျဖစ္ မည္ေလာ၊ တကယ္၍ နုိင္ငံေရး ပိတ္ဆုိ႔ ပါက ယခင္ ကဲ့သုိ႔ ေနာက္အႏွစ္ ၂၀ ၾကာအုံး မည္ေလာ စသည့္ ေမးခြန္းမ်ား အတြက္ အေျဖကုိ စဥ္းစား ထားရ ေပလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။
တဖက္ တြင္လည္း ၂၀၀၈ အေျခခံ ဥပေဒကုိ ျပင္ဆင္ ခ်င္သည့္ နုိင္ငံေရး ပိတ္ဆုိ႔မွဳ၊ ထိပ္တုိက္ မွဳမ်ားကုိ ေရွာင္ရွား ႏိုင္ၿပီး မိမိတုိ႔ လုိခ်င္သည့္ အခြင့္ အေရးကုိ ရႏိုင္ မည္ေလာ။ ဤနည္းလမ္းလည္း လြယ္လြယ္ႏွင့္ ရမည္ မထင္ပါ။
သို႔ေသာ္ ၂၀၀၈ အေျခခံ ဥပေဒသည္ အားနည္းခ်က္ ရွိၿပီး ျပင္ဆင္ဖို႔ လုိသည္ကုိ အစုိးရေရာ လႊတ္ေတာ္က သေဘာ တူၿပီး လႊတ္ေတာ္မွ ဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး ေကာ္မတီ ကုိလည္း ဖြဲ႔စည္း ထားျခင္း ျဖစ္သည္။
၄င္းအျပင္ အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ကလည္း ဖြဲ႔စည္းပုံကုိ အစိုးရႏွင့္ ညိွႏႈိင္းၿပီး ျပင္ဘုိ႔ တရား၀င္ ထုတ္ေျပာ လာၿပီး ျဖစ္သည္၊ သုိ႔ျဖင့္ ၂၀၀၈ ကုိ ျပင္ဆင္သည့္ နည္းသည္ နည္းနည္း ပြင့္ေနသည့္ တံခါးကုိ ပုိက်ယ္ေအာင္ တြန္းသည့္ အခြင့္အေရး ရွိေနသည့္ အျပင္ ထိပ္တုိက္ မွဳကိုလည္း အနည္းႏွင့္ အမ်ား ေရွာင္နုိင္မည္ဟု ဆုိရ ေပမည္။
သုိ႔ေသာ္ ျငားလည္း မိမိ တြန္းႏိုင္သည့္ အားအေပၚ မူတည္ ေပလိမ့္မည္။ ဖြဲ႔စည္းပုံ ျပင္ဆင္သည့္ နည္းလမ္းသည္ အစုိးရ၊ စစ္တပ္ႏွင့္ ေဆြးေႏြး ယူရမည္ ျဖစ္သည့္ အတြက္ မိမိတုိ႔ လုိခ်င္သည့္ အခြင့္အေရး အားလုံး တခါတည္း မရ ႏိုင္ပါ။
ၿခဳံေျပာမည္ ဆုိပါက ဖြဲ႔စည္းပုံ အသစ္ ေရးဆြဲ ေရးႏွင့္ ျပင္ဆင္ေရးသည္ မည္သည့္ ဖက္က မလြယ္ပါ၊ အစုိးရက အသစ္ ေရးဆြဲ ေရးကုိ လက္မခံ သလုိ ျပင္ဆင္ ေရးဆြဲ ေရးလည္း မလုိ လားပါ။
သုိ႔ေသာ္ ဖြဲ႔စည္းပုံ ျပသနာကုိ လူထု တရပ္လုံးက ေတာင္းဆုိ ပါက ဒီမုိကေရစီ စနစ္သုိ႔ အသြင္ ကူးေျပာင္း ေနသည့္ အစုိးရ တစ္ရပ္ အေနျဖင့္ လူထု အသံကုိ မလႊဲသာ နားေထာင္ ရလိမ့္မည္၊ ထုိနည္းတူ မြန္တုိ႔၏ အခြင့္ အေရးကုိ မြန္လူမ်ဳိး တရပ္လုံးက အသံညီညီျဖင့္ ထုတ္ေဖာ္ ေတာင္းဆုိ ပါက အမ်ဳိးသား စည္းလုံး ညီညြတ္မွဳ တည္ေဆာက္ေရး ေၾကႊးေၾကာ္ ေနသည့္ အစုိးရ တစ္ရပ္ အေနျဖင့္ မြန္တုိ႔၏ အသံကုိ မျဖစ္မေန နားေထာင္ ရေပ လိမ့္မည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ မြန္တုိ႔ အသံသည္ တသံတည္း ျဖစ္ဖို႔ လုိအပ္ ေပသည္။ မြန္တုိ႔၏ သေဘာထား မ်ားကုိ မြန္အမ်ဳိးသား ညီလာခံတြင္ စုစည္း နိင္မည္ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မြန္အမ်ဳိးသား ညီလာခံသည္ မြန္တမ်ဳိးသားလုံး ညီညြတ္ ေရးအတြက္ သေဘာထားမ်ား စုစည္းရာ ေနရာ ျဖစ္သလုိ မြန္အမ်ိဳးသား မ်ား၏ ေ႐ွ႕လုပ္ငန္းစဥ္ ခ်မွတ္ရာ ေနရာ ျဖစ္သည္။
ဤညီလာခံမွ ခ်မွတ္ လုိက္ေသာ လုပ္ငန္းစဥ္ မ်ားသည္ အမ်ဳိးသား ညီညြတ္ေရးႏွင့္ မြန္တုိ႔၏ တန္းတူေရး အခြင့္အေရးကုိ ေဖာ္ေဆာင္ ေပးႏိုင္သည့္ လုပ္ငန္းစဥ္ ျဖစ္ရန္ အေရးႀကီး ေပသည္။ ညီလာခံ လုပ္ငန္းစဥ္သည္ ျပတ္သားမွဳ၊ ပီျပင္မွဳ မရွိပါက မိမိတုိ႔ အၾကား အခ်င္းအခ်င္း ရွင္းေနသည့္ သံသရာတြင္ လည္ေနမည္ ျဖစ္သည္။
ဖြဲ႔စည္းပုံ အသစ္ ေရးဆြဲေရး သုိ႔မဟုတ္ ျပင္ဆင္ေရးဟု စက္တင္ဘာ လကုန္ မြန္အမ်ဳိးသား ညီလာခံ၏ ဆုံးျဖတ္ခ်က္သည္ မြန္အမ်ဳိးသား ထုအတြင္း ၂ ျခမ္း ကြဲေစ သျဖင့္ မြန္တုိ႔၏ အေျခခံ ရည္မွန္းခ်က္ ျဖစ္သည့္ မြန္တုိ႔၏ အခြင့္ အေရးကုိ ေဖာ္ေဆာင္မည့္ ဖြဲ႔စည္းပုံ ေပၚေပါက္ေရး တုိက္ပြဲ ကုိလည္း အားေပ်ာ့ သြားေစ ပါသည္။
သုိ႔ေသာ္ ဤညီလာခံ၏ ဆုံးျဖတ္ ခ်က္သည္ ေနာင္ႏွစ္ဆန္းတြင္ က်င္းပမည့္ မြန္အမ်ဳိးသား ကြန္ဂရက္တြင္ ျပင္ဆင္ ႏိုင္သျဖင့္ မြန္တုိ႔သည္ ဖြဲ႔စည္းပုံ ျပင္မလား အသစ္ ေရးမလား ဆုိသည့္ အျမင္ ၂ ခု အနက္ တခုကုိ ေရြးခ်ယ္ ခ်မွတ္ ႏိုင္ပါသည္၊ ကႊ်ႏု္ပ္တုိ ့ေခါင္းေဆာင္းမ်ား မြန္အေရး လႈပ္ရွား သူမ်ား မြန္တုိ႔၏ အခြင့္အေရးကုိ ေဖာ္ေဆာင္ ႏိုင္မည့္ မြန္တုိ႔၏ ညီညြတ္ မႈကုိ ေဖာ္ေဆာင္ ႏိုင္သည့္ ဆုံးျဖတ္ ခ်က္မ်ား ခ်မွတ္ ႏိုင္ပါေစ။
နိင္ဘန္း
(ႏိုင္ဘန္းသည္ မြန္အမ်ဳိးသား ကယ္ဆယ္ေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖဳိးေရး ေကာ္မတီ၀င္ တဦး ျဖစ္သည္။)
ေရႊဟသၤာ
