( အေမရိကန္သမၼတ အိုဘားမား ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ ၂၀၁၂ ခုႏႇစ္ ႏို၀င္ဘာလက လာေရာက္စဥ္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္၌ မိန္႔ခြန္း ေျပာၾကားစဥ္ )
Written by - ေမာင္တင္ဦး (ေျမာင္းျမ)
ဂုဏ္သိကၡာ
စိတၲဇနာမ္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ျပဖို႔ ခက္ခဲလႇပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီနာမ္ရဲ႕ ဂုဏ္သတၲိကမ်ားစြာ ႀကီးမား က်ယ္ျပန္႔လႇပါသည္။
လူအျဖစ္ ရပ္တည္ၾကရာမႇာ ႐ုပ္နဲ႔နာမ္ ႏႇစ္ပါးတည္းနဲ႔တင္ ရပ္တည္လို႔မရပါဘူး။ အရည္အခ်င္းေတြ၊ အက်င့္စ႐ိုက္ေတြ၊ ႏႇလုံးသား ခံစားခ်က္ေတြအျပင္ တစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာေတြဟာ လူအျဖစ္ရပ္တည္မႈရဲ႕ အဆင့္အတန္းကို ျပေနတာပါ။
လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ လိုအပ္ခ်က္ေတြက အမ်ားႀကီးပါ။ အဲဒီ လိုအပ္ခ်က္မ်ားစြာထဲမႇာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာဟာ မရႇိမျဖစ္ အေရးတႀကီး လိုအပ္ပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား တစ္ေယာက္၏ အက်ဥ္းေထာင္ထဲက လြတ္ေျမာက္ဖို႔ လြယ္လြယ္ေလးပါ။ ေထာင္ကလြတ္ရင္ ေနာက္ထပ္ႏုိင္ငံေရး မလုပ္ေတာ့ပါဘူးလို႔ လက္မႇတ္ေလးထိုးေပး႐ုံပါ။ ဒါေပမဲ့ ဒီကေန႔ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြဟာ ဒီလို အလြန္လြယ္ကူတဲ့ လမ္းကို မေရြးခဲ့ၾကပါဘူး။
မိမိတစ္ဦးတည္းရဲ႕ လြတ္လပ္ခြင့္ထက္ မိမိဂုဏ္သိကၡာက ပိုလို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ လြတ္လပ္ခြင့္ကို အ႐ႈံးခံၿပီး ဂုဏ္သိကၡာအတြက္ တိုက္ပြဲဆက္၀င္ခဲ့ၾကပါတယ္။
မိမိတစ္ေယာက္တည္း လြတ္လပ္ျခင္းထက္ ႏုိင္ငံသားအားလုံး၊ ႏုိင္ငံေတာ္တစ္ခုလုံး လြတ္လပ္ခြင့္က ပိုအေရးႀကီးပါတယ္။
ေနာက္ဆုံး မတတ္သာတဲ့အခ်ိန္မႇာ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြဟာ ဂုဏ္သိကၡာရႇိရႇိ အက်ဥ္းေထာင္က လြတ္ေျမာက္လာၾကပါတယ္။
ဂုဏ္သိကၡာဟာ အလြန္အင္အား ႀကီးမားမႇန္း လက္ေတြ႕သက္ေသျပလိုက္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို တစ္ဦးခ်င္းစီက ဂုဏ္သိကၡာ ျပည့္၀ေအာင္ေနျပျခင္းဟာ ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးကို ဂုဏ္သိကၡာျပည့္၀တဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္ ျဖစ္ေစခ်င္လို႔ပါ။ ကမၻာ့ႏုိင္ငံ အလယ္မႇာ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ႏုိင္ငံတစ္ႏိုင္ငံအေနနဲ႔ ရပ္တည္ေနပါတယ္။ ရပ္တည္ေနတာ၊ တည္ရႇိေနတာဟာ ပထ၀ီ သေဘာအရ အမႇန္အကန္ ရပ္တည္ေနတာ မႇန္ေပမယ့္ ႏုိင္ငံတစ္ႏိုင္ငံရဲ႕ ရႇိသင့္ရႇိထုိက္တဲ့ ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ ျပည့္စုံလား။ ဂုဏ္သိကၡာ အျပည့္အ၀ ရႇိရဲ႕လား။
တစ္ခါက ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ ႏုိင္ငံေရးဂုဏ္သိကၡာဟာ ကုန္းေကာက္စရာမရႇိေအာင္ က်ဆင္းခဲ့ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာ ဘယ္ေလာက္ က်ခဲ့သလိုဆိုတာ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာေတြ၊ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာလူငယ္ေတြ ပိုလို႔ သိရႇိခဲ့ၾကပါတယ္။ ပိုလို႔ ခံစားခဲ့ၾကရပါတယ္။
စာေရးဆရာ တစ္ေယာက္ေရးသလို ျပန္ေရးျပရရင္ ေတာ္႐ုံတန္႐ုံ ၀ဋ္ေႂကြးနဲ႔လည္း ျမန္မာျပည္မႇာ သာမန္ ျပည္သူျပည္သား တစ္ေယာက္ မျဖစ္ပါဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။
စည္းကမ္း ျပည့္၀ေသာ
ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံ ဥပေဒပုဒ္မ(၇) မႇာ ''ႏုိင္ငံေတာ္သည္ စစ္မႇန္၍ စည္းကမ္းျပည့္၀ေသာ ပါတီစုံစနစ္ကို က်င့္သုံးသည္''လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ပုဒ္မ(၇)ရဲ႕ ၀ါက်တည္ေဆာက္ပုံ၊ စာသား သုံးႏႈန္းပုံၾကည့္ရင္ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒကို ေရးဆြဲသူေတြဟာ သတိအလြန္ထားၿပီး ဆတ္ဆတ္ထိ မခံႏိုင္တဲ့သေဘာ၊ ေရးဆြဲထားတဲ့ ဥပေဒကို နည္းနည္းေလးမႇ မျပင္လို၊ မဆင္လိုတဲ့ သေဘာ ေပၚလြင္ေနပါတယ္။
စစ္မႇန္၍ဆိုတဲ့ စကားဟာ ဒီမိုကေရစီကို ဆိုလိုတာျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီမႇာ စစ္မႇန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ၊ မစစ္မႇန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီဆိုၿပီး ရႇိေနလို႔မ်ားလား။ ဒီမိုကေရစီစကား တြင္တြင္ေျပာၿပီး အေကာင္အထည္မေပၚတဲ့ ဒီမိုကေရစီပဲ ေတြ႕ဖူး၊ ၾကဳံဖူးပါတယ္။
မစစ္မႇန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီဆိုတာ ဘာလဲ။ ဘယ္လိုစနစ္မ်ဳိးကို အတု ဒီမိုကေရစီလို႔ ဆိုလုိခ်င္တာလဲ။ ဘယ္အဖြဲ႕အစည္းေတြဟာ အစစ္ေတြလဲ။ အတုေတြလဲ။ အတုေတြျဖစ္မႇာ ႀကိဳစိုးရိမ္လို႔ စစ္မႇန္၍ဆိုတဲ့ စကားလုံးနဲ႔ စည္းသတ္ထားေလသလား။ အေတြးပြားစရာ ျဖစ္မိပါတယ္။ ဆိုရရင္ မေရာင္ရာဆီလူး ျဖစ္ေနတဲ့ အပိုေ၀ါဟာရလို႔ ယူဆမိပါတယ္။
ေနာက္ ဆိုထားပါေသးတယ္။ စည္းကမ္းျပည့္၀ေသာ ပါတီစုံဒီမုိကေရစီတဲ့။ စည္းကမ္းဆိုတဲ့ စကားလုံးကို အုပ္ခ်ဳပ္သူ လူမ်ားဘက္က အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အေထာက္အကူျပဳေစဖုိ႔ အလြန္အသုံး၀င္ေစတဲ့ နာမ္ျဖစ္ပါတယ္။ စည္းကမ္းရႇိပါ။ စည္းကမ္းလိုက္နာပါ။ စသည္ျဖင့္ စည္းကမ္း ရႇိေစခ်င္သူေတြက စည္းကမ္းေတြ သတ္မႇတ္ ထုတ္ျပန္ေပးၾကပါတယ္။
စည္းကမ္းဆိုတာ သာမန္အရပ္ဘက္မႇာ သုံးေပမယ့္ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ဥပေဒကို စည္းကမ္းနဲ႔ တစ္ေျပးညီထား သုံးစြဲၾကတာမ်ားပါတယ္။ လိုအပ္လို႔ ဖမ္းခ်င္၊ ဆီးခ်င္ရင္ စည္းကမ္းမလိုက္နာလို႔၊ ဥပေဒနဲ႔ မညီလို႔ ဆိုကာ ဖမ္းဆီးၾကပါတယ္။ တစ္ခါတေလ စည္းကမ္းဟာ ေထာင္ေခ်ာက္ တစ္ခုလိုပါပဲ။
လမ္းမႇာ လမ္းစည္းကမ္း၊ ေက်ာင္းမႇာ ေက်ာင္းစည္းကမ္း၊ ႐ုံးမႇာ ႐ုံးစည္းကမ္း စသည္ျဖင့္ သူ႕ေနရာနဲ႔သူ။ သူ႕စည္းကမ္းနဲ႔သူ ေနၾက၊ ထိုင္ၾက၊ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ ေနၾကပါတယ္။
အထူးသျဖင့္ လူအမ်ားစုနဲ႔ စုေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကတဲ့ ေနရာမႇာ စည္းကမ္းဟာ အေရးႀကီးပါတယ္။ ကားလမ္းျဖတ္ကူးရင္ မ်ဥ္းၾကားမႇ ျဖတ္ကူးရမယ္ဆိုတဲ့ စည္းကမ္းဟာ ယာဥ္ေမာင္းသူေရာ လမ္းျဖတ္ကူးသူမႇာပါ ႏႇစ္ဦးလုံးက လုိက္နာရပါမယ္။
ဂုဏ္သိကၡာရႇိတဲ့ ဒီမိုကေရစီ က်င့္စဥ္ထဲမႇာ စည္းကမ္း၊ ဥပေဒ၊ လြတ္လပ္မႈ၊ ျပည္သူအမ်ားစုကို ကိုယ္စားျပဳမႈ စတဲ့အခ်က္ေတြက အလိုအေလ်ာက္ ပါၿပီးသားပါ။
ဘယ္ ဒီမိုကေရစီမႇ စည္းကမ္းပ်က္ ဒီမိုကေရစီရယ္လို႔ မၾကားမိပါ။ ဒီမိုကေရစီ က်င့္သုံးတဲ့ ႏုိင္ငံတိုင္းမႇာ စည္းကမ္းႀကီးလြန္းလို႔ ဘာေလးျဖစ္ျဖစ္ ဥပေဒနဲ႔အညီ ဆုံးျဖတ္လြန္းလို႔ အတိုင္အတာထူတဲ့ ႏိုင္ငံလို႔ စာေရးဆရာမ ပတၲျမားခင္ရဲ႕ စာထဲမႇာ ဖတ္ဖူးပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီ မထြန္းကားေသးတဲ့ ႏိုင္ငံေတြမႇာသာ ေငြမ်ားေငြႏုိင္၊ ရာထူးႀကီး တရားႏုိင္၊ အာဏာရ အဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႔ေပါင္း တရားႏုိင္ ျဖစ္ေနတာပါ။ ေငြမရႇိ တရား႐ႈံး၊ မ်က္ႏႇာမြဲ တရား႐ႈံး၊ လယ္သမားေတြ ေျမ႐ႈံး၊ အလုပ္သမားေတြ ဘ၀႐ႈံး ႐ႈံးေနဆဲပါ။
ကမၻာ့အလယ္မႇာ ျမန္မာရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာ
ကမၻာ့အလယ္မႇာ ဂုဏ္သိကၡာ ျမင့္မားတဲ့ အေမရိကန္ႏိုင္ငံရဲ႕ သမၼတအိုဘားမား ကိုယ္တိုင္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ႏႇစ္ေပါင္း(၆၀)အတြင္း တခမ္းတနား လာေရာက္ လည္ပတ္ခဲ့ပါတယ္။ လည္ပတ္ရာမႇာ ေတာ္ရိေလ်ာ္ရိ မလာပါဘူး။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာကို တစ္ခ်က္မႇ မညႇဳိးႏြမ္းရေအာင္ အစစအရာရာ ဂ႐ုတစိုက္ ျပင္ဆင္လာပါတယ္။ ေနာက္ဆုံး အိုဘားမားရဲ႕ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ဘြဲ႕ႏႇင္းသဘင္ခန္းမမႇာ မိန္႔ခြန္းေျပာၾကားရာမႇာ ျမန္မာလို ဘာသာျပန္ေပးတဲ့ နားၾကပ္ကအစ စီစဥ္ေပးပါတယ္။
ဒါဟာ သူတို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာ၊ သူတို႔သမၼတရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာကို ေတာက္ေျပာင္ေနေအာင္ အေရာင္တင္ေပးၾကတဲ့ ႏုိင္ငံႀကီးရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြပါပဲ။
ျမန္မာႏုိင္ငံဟာလည္း ကမၻာ့အလယ္မႇာ ဂုဏ္သိကၡာရႇိတဲ့ ႏုိင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ ျဖစ္လာေနေၾကာင္း ႏုိင္ငံတကာနဲ႔ ဆက္ဆံေရးကို ၾကည့္ရင္ သိသာေစပါတယ္။
တီေမာလက္စ္ သမၼတႏုိင္ငံ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ မစၥတာ ေကရာလာဇာနာနာႏႇင့္ ဇနီးတို႔ ခ်စ္ၾကည္ေရးခရီးအျဖစ္ စက္တင္ဘာ ၁၂ ရက္က ေရာက္ရႇိပါ တယ္။ ဂ်ပန္လႊတ္ေတာ္ႏႇင့္ ဂ်ပန္- ျမန္မာ ပါလီမန္အမတ္မ်ား ခ်စ္ၾကည္ေရးအသင္း ဥကၠ႒ The Hournable Mr. Tchiro Alsawa ဦးေဆာင္သည့္ အဖြဲ႕ စက္တင္ဘာ ၉ ရက္က လာေရာက္ လည္ပတ္ခဲ့ပါတယ္။ လတ္ဗီးယားႏိုင္ငံ ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး H.E. Mr. Edgar Rinkervics ဦးေဆာင္တဲ့ ကိုယ္စားလႇယ္အဖြဲ႕ စက္တင္ဘာ၁၃ ရက္က လာေရာက္ လည္ပတ္ခဲ့ပါတယ္။ စင္ကာပူႏုိင္ငံ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာန ၀န္ႀကီးလည္း ေမ ၂ ရက္က လာေရာက္ လည္ပတ္ခဲ့ပါတယ္။ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ မစၥတာ ရႇင္ဇိုအာေဘး ေမလအတြင္းမႇာ လာေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဧၿပီ ၁ ရက္က စင္ကာပူသမၼတနဲ႔ ဇနီးတို႔ ခ်စ္ၾကည္ခရီးအျဖစ္ လာေရာက္ လည္ပတ္ခဲ့ပါတယ္။ အင္ဒိုနီးရႇား သမၼတ ေဒါက္တာ ဆူစီလိုဘမ္ဘန္းနဲ႔ ဇနီးတို႔ ဧၿပီ ၂၃ ရက္က လာေရာက္ လည္ပတ္ခဲ့ပါတယ္။
ခုေနာက္ဆုံး နယူးဇီလန္ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ Rt.Hon.David Carter လည္း မၾကာမီ လာေရာက္ လည္ပတ္ဦးမႇာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာင္လည္း ဂုဏ္သိကၡာရႇိတဲ့ ႏိုင္ငံတကာမႇ ေခါင္းေဆာင္မ်ား လာေရာက္ လည္ပတ္ၾကဦးမႇာပါ။
ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ ကမၻာ့အလယ္မႇာ ႐ုတ္ျခည္း ေျပာင္းလဲမႈေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး စာမ်က္ႏႇာမႇာ ေပၚျပဴလာ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ႏုိင္ငံေတာ္ သမၼတဦးသိန္းစိန္ဟာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံကို ေမ ၁၇ ရက္က အလုပ္သေဘာခရီးအျဖစ္ သြားေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ဥေရာပႏုိင္ငံမ်ားျဖစ္တဲ့ ေနာ္ေ၀၊ ဖင္လန္၊ ၾသစႀတီးယား၊ ဘယ္လ္ဂ်ီယမ္နဲ႔ အီတလီႏိုင္ငံတို႔ကို ဂုဏ္သိကၡာရႇိရႇိ သြားေရာက္ လည္ပတ္ခဲ့ၿပီး ျမန္မာ့ဂုဏ္ကို ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
ထို႔အတူ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီးရဲ႕ လုပ္ရပ္ကို ဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာ ပဋိပကၡ ေလ့လာေရးအဖြဲ႕က ေပးအပ္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုကို အေမရိကန္ႏိုင္ငံ နယူးေယာက္ၿမိဳ The Pierre Hotel မႇာ ဧၿပီ ၂၃ ရက္က ခ်ီးျမႇင့္ခဲ့ပါတယ္။
ခုဆို အေမရိကန္သမၼတေဟာင္း ႏိုဗယ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရႇင္ Mr.Jimmy Carter ဦးေဆာင္ၿပီး ဖင္လန္ႏုိင္ငံ သမၼတေဟာင္း ႏိုဗယ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရႇင္ Mr.Martin Martti Ahtisaari ေနာ္ေ၀ႏုိင္ငံ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း Dr. Gro. Harlem Brundtland တို႔ ပါ၀င္တဲ့အဖြဲ႕ဟာ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ကို လာေရာက္ ေတြ႕ဆုံခဲ့ျပန္ပါတယ္။
ဒါေတြက ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ဂုဏ္သိကၡာရႇိတဲ့ ႏိုင္ငံျဖစ္လာေနေၾကာင္း ႏုိင္ငံတကာနဲ႔ ဆက္ဆံေရးက ေဖာ္ျပေနပါတယ္။ အေမရိကန္၊ အဂၤလန္၊ ဂ်ပန္၊ ဆြီဒင္၊ ေနာ္ေ၀၊ ၾသစေၾတးလ်၊ ကိုရီးယား စတဲ့ႏိုင္ငံမ်ားမႇ အဆင့္ျမင့္ သမၼတ၊ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္၊ ၀န္ႀကီး၊ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒တို႔က မိတ္၀တ္မပ်က္ ခ်စ္ၾကည္ေရးခရီးေတြ ၀င္ထြက္ လည္ပတ္ေနတာေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ သမၼတ၊ ဒုတိယသမၼတမ်ား၊ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒မ်ား၊ ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီးမ်ားက မအားမလပ္ရေအာင္ ဧည့္ခံ ေနရပါတယ္။ ဒါဟာ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာ အဆင့္အတန္းကို ထင္ဟပ္ျပေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
လိုအပ္ရင္ ျပင္ရမႇာေပါ့
ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာကို ထင္ဟပ္ျပေနတဲ့ အဲ့ဒီႏုိင္ငံက်င့္သုံးေနတဲ့ အေျခခံအက်ဆုံး ဥပေဒျဖစ္တဲ့ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒပါ။ အေျခခံဥပေဒပါ ပုဒ္မေတြရဲ႕ အႏႇစ္သာရဟာ ဒီမိုကေရစီရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာကို ဘယ္ေလာက္ ေဖာ္ေဆာင္ေပးေနသလဲ။ ဘယ္ေလာက္ ေဖာ္ေဆာင္ေပးႏုိင္သလဲ။
ဆိုေတာ့ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒဟာ ဂုဏ္သိကၡာျပည့္၀တဲ့ ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းကို ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္း ေလွ်ာက္လႇမ္းႏိုင္ေရးအတြက္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီလား။ ကမၻာ့ႏုိင္ငံ အသီးသီးရဲ႕ဆႏၵ၊ ျမန္မာျပည္သူတို႔ရဲ႕ ဆႏၵ၊ လက္ေတြ႕ ပကတိျဖစ္ရပ္ေတြက အာဏာရႇင္လက္ေအာက္က ေရးဆြဲထားတဲ့ ဖြဲ႕စည္းပုံဥပေဒဟာ လက္ေတြ႕ဘ၀နဲ႔ မဆီေလ်ာ္ေတာ့ဘူးဆိုတာ ထင္ရႇား လာပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ထီးလိုမင္းလို အခ်ိန္ကိုက္ လိုအပ္လာခိုက္ အခ်ိန္မီေျပာင္းႏိုင္သမွ် ေျပာင္း၊ ျပင္ႏိုင္သမွ် ျပင္လုိက္ၾကရင္ ဂုဏ္သိကၡာျပည့္၀တဲ့ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတာ္ ေပၚထြန္းလာမႇာ မလြဲပါ။
