ေကာင္းမြန္တဲ့ဘဝတခုဆံုးခန္းတိုင္သြားတဲ့အခါ အၿမဲကို ဝမ္းနည္းစရာျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာ ဒီကမၻာေျမေပၚခရီးမွာ လူသားတဦးရဲ႕ဂုဏ္ျဒဗ္နဲ႔ ယာယီနားခိုမႈၿပီးဆံုးသြားတဲ့အျဖစ္ကို သိတဲ့စိတ္က ေက်းဇူးတရားရဲ႕အၾကာင္း အရာနဲ႔ အံ့ဩဘြယ္ခံစားမႈတခုျဖစ္ပါတယ္။ အဲန္အယ္လ္ဒီတည္ေထာင္သူ အဖြဲ႕ဝင္တဦးျဖစ္တဲ့ ဦးလြင္ ဒီဇင္ဘာ ၆ ရက္ ေန႔မွာ ကြယ္လြန္သြားတဲ့အခါ စစ္သည္အိုႀကီးတဦးရဲ႕ ေဖ်ာ့မွိန္သြားတာလို႔ ကြၽန္မျမင္မိပါတယ္။ ကြၽန္မကိုယ္တိုင္ရဲ႕ စူးစမ္းလိုစိတ္ကိုလဲ ေတြ႕ျမင္ လိုက္ပါတယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၅ ႏွစ္က ကြၽန္မရဲ႕ ျမန္မာျပည္မွေပးစာမ်ားတခုမွာ ဦးလြင္ အေၾကာင္းကိုေရးခဲ့ပါတယ္။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ “ရိခုဂြန္ ႐ွင္ခန္ ဂတ္ခို” မွာ စစ္အတြင္း ေလ့က်င့္ေရးသင္တန္းတက္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္း အပါအဝင္ သူ႕ရဲ႕စစ္ဘက္ဆိုင္ရာအသက္ ေမြးဝမ္းေက်ာင္းဘဝေကာက္ေၾကာင္း ကိုေပါ့။ အဲဒီေနာက္ ျမန္မာ့ ဆို႐ွယ္လစ္ပါတီအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွာ စီမံကိန္းနဲ႔ဘ႑ာေရးဝန္ႀကီး၊ ဒုတိယဝန္ႀကီးခ်ဳပ္နဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္ေကာင္ စီဝင္အျဖစ္ တာဝန္ဆက္လက္ ထမ္းေဆာင္ရင္း ၁၉၈၀ ခုႏွစ္ ေနာက္ဆံုးရာထူးမွႏႈတ္ထြက္လိုက္တဲ့အထိ ကြၽန္မေရးခဲ့ပါတယ္။
၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွစ၍ သူဟာ အဲန္အယ္လ္ဒီဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ေကာ္မီတီဝင္ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ပါတီရဲ႕ ဘ႑ာ္ေရးမႉး႐ံုးကို အထူးစံုစမ္းစစ္ေဆးေရးဗ်ဴ႐ိုရဲ႕ ျပင္းထန္ၿပီး ရန္လိုတဲ့ စာရင္းစစ္ေဆးမႈ ၈ ႀကိမ္တိ တိအတြင္း ဘ႑ာေရးမႉး႐ံုးမွ သူ႔ရဲ႕သတိႀကီးစြာႏႈတ္ထြက္မႈျဖင့္ ပါတီရဲ႕သိကၡာကိုဆယ္ခဲ့တာပါ။ စုစုေပါင္း သူ႔ရဲ႕ႏိုင္ငံအတြက္ အမႈထမ္းသက္မွာ ၁၉ ႏွစ္တာ စစ္သည္ ဘဝနဲ႔ ယင္းအခ်ိန္ရဲ႕ ၂ ဆျဖစ္တဲ့ အရပ္ဘက္ဝန္ထမ္းသက္တို႔ျဖစ္ၾကပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ သူ႔ဘဝနိဂံုး ခ်ဳပ္ခ်ိန္မွာ သူ႔ကို စစ္သည္အိုႀကီး တဦးအျဖစ္ကြၽန္မ စဥ္းစားမိတာကို ကြၽန္မကိုယ္တိုင္ ေတြ႕႐ွိရပါတယ္။ အဲန္အယ္လ္ဒီအလုပ္အမႈေဆာင္ေကာ္မီတီရဲ႕ သက္ႀကီးအဖြဲ႕ဝင္အခ်ိဳ႕မွာ စစ္သင္တန္းတက္ခဲ့တာဟာ မမွားတဲ့အမွတ္အသားအျဖစ္ က်န္ရစ္လ်က္ပါ။ သင့္ေလ်ာ္စြာ ထိပ္ပိုင္းကစရလွ်င္ သူတို႔ရဲ႕ဆံပင္ေတြ က အေရာင္မဆိုးပကတိအတိုင္း သပ္သပ္ယပ္ယပ္ဆီလိမ္းသလ်က္ အိတ္တခုခုမွာပါတဲ့ ဘီးငယ္ေလး နဲ႔ မၾကာခဏဖီးၾကပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ တည့္မတ္တဲ့ဟန္ပန္အမူအရာနဲ႔ တိက်တဲ့လႈပ္႐ွားမႈဟာ စစ္ေရးျပသင္တန္းရဲ႕ မဆံုးႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္မ်ားကို ေျပာေနသလိုပါပဲ။ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းမွာ သာမန္ လိုျဖစ္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးမ်ားရဲ႕ အိမ္မႈေဝယ်ာဝစၥအျဖစ္ သတ္ မွတ္ေပးရမဲ့အစား သူတို႔ကိုယ္တိုင္ မိမိ တို႔ရဲ႕အဝတ္အစားမ်ားကို ေလွ်ာ္ဖြတ္သန္႔စင္လိုစိတ္ ႐ွိေနၾက ပါတယ္။
ကြၽန္မတို႔စစ္သည္အိုႀကီးမ်ား ရဲ႕အေကာင္းဆံုးမ်ားမွာ အမူအရာရဲ႕ သီးသန္႔ခ်ိဳၿမိန္မႈ႐ွိေနပါတယ္။ ဒါဟာလဲ စစ္အတြင္း ၾကမ္းတမ္းတဲ့ ေန႔ရက္မ်ားရဲ႕ လက္ငုတ္လက္က်န္ျဖစ္ရမယ္လို႔ ကြၽန္မစဉ္းစားမိပါတယ္။ အဲဒိအခ်ိန္အခါမွာ သူတို႔ရဲ႕ သက္ေတာင့္ သက္သာမႈအနည္းငယ္နဲ႔ တခါတရံ သူတို႔ရဲ႕လံုၿခံဳ စိတ္ခ်ရမႈမ်ားအတြက္ ျပည္သူမ်ားရဲ႕ ေမတၱာနဲ႔ရက္ေရာမႈမ်ားအေပၚမွီခိုေနရတာကို။
ဦးလြင္ကို ကြၽန္မပထမဆံုးစတင္ေတြ႕႐ွိရခ်ိန္မွာ သူဟာယံုၾကည္ခ်က္ခိုင္မာကာ တာဝန္ေက်ပြန္တဲ့ ဗဟိုေကာ္မီတီဝင္တဦးျဖစ္ေၾကာင္း သိျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ သူဟာ အစည္းေဝးမ်ားမွာ သူ႔ရဲ႕ဘ႑ာေရးမႉး တာဝန္မ်ားနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းမ်ားမွလြဲၿပီး စကားမ်ားမ်ားေျပာေလ့မ႐ွိခဲ့ပါ။
၁၉၉၅ ခုႏွစ္ကြၽန္မ ပထမဆံုးေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္မွ လြတ္ ေျမာက္လာၿပီး ေနာက္မွာမွ သူကိုေကာင္း ေကာင္းသိကြၽမ္းခဲ့ပါ တယ္။ “လြင္”ဆိုတဲ့ အမည္နာမဟာ ျမန္မာျပည္မွာ အသံုးမ်ားပါတယ္။ စစ္တပ္တြင္းက အျခား“လြင္” မ်ားနဲ႔ ခြဲျခားႏိုင္ေအာင္ သူ႔ကို မၾကာခဏ “လူေခ်ာ ဦးလြင္” သို႔မဟုတ္ “မာတီနိျပယုဂ္ ဦးလြင္”လို႔ ေခၚဆိုၾကပါတယ္။ (ေနာက္ဆံုး ကြၽန္မေလ့လာမိတာကေတာ့ သူ႔ကို“ေပါင္မုန္႔”လို႔ ေခၚဆိုၾကတယ္ဆို တာပါ။ သူ ေဘာလံုးကစားစဉ္ ေလမႈတ္ထုတ္လႈပ္႐ွားတဲ့အခါမွာ သူ႔ပါးေဖာင္း ေဖာင္းဝိုင္းဝိုင္းေလးဟာ ေပါင္မုန္႔ပံု ေပါက္ေနလို႔ျဖစ္ပါတယ္။)
သူရဲ႕ဥပဓိ႐ုပ္ေကာင္းျခင္းဟာ အ႐ြယ္အိုခ်ိန္မွာေတာင္ေပၚလြင္ ထင္႐ွားေနလ်က္ပါ။ ကြၽန္မသူ႔ကို စိတ္ထဲစြဲမွတ္ခဲ့တာက ႏႈတ္ခမ္းစူစူ အသြင္ဟာႏႈတ္ခမ္းစူေနတဲ့ အ႐ုပ္နဲ႔တူေနတာကိုပါ။ ဒီသ႐ုပ္က သူ႔ရဲ႕ ၾကင္နာစရာသဘာဝကိုထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္ေစကာ ဆြဲေဆာင္မႈ႐ွိတဲ့ ဉာဏ္ရည္ဉာဏ္ေသြးကို ဖံုးကြယ္ေနေစပါတယ္။
အဲဒိအခ်ိန္က အေမရိကန္ဆိုင္ရာ ကုလသမဂၢသံအမတ္ျဖစ္ေနတဲ့ မစၥမဲဒလင္း ေအာဘ႐ိုက္နဲ႔အဖြဲ႕တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံလာေရာက္လည္ပတ္စဥ္ ကြၽန္မအိမ္မွာ မနက္စာ တည္ခင္းရင္း ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးဘို႔ စီစဥ္ခဲ့ပါတယ္။ ဦးလြင္က အေမရိကန္ အဖြဲ႕ဝင္အခ်ိဳ႕နဲ႔ တစားပြဲတည္း အတူထိုင္ၾကပါတယ္။ အဲန္အယ္လ္ဒီအတြင္းမွာ ကြၽန္မဟာ စစ္ဘက္ အုပ္စုရဲ႕ထိန္းေက်ာင္းမႈကိုခံေနရသူ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္လို႔ အခ်ိဳ႕အသိုင္းအဝန္းမွာ ခံစားေနတဲ့စိုးရိမ္ ပူပန္မႈကို ဧည့္သည္တဦးက ထုတ္ေဖာ္ေျပာလိုက္ပါတယ္။
ဒါဟာ ဗဟိုေကာ္မီတီမွာ ကြၽန္မနဲ႔ အနီးကပ္ လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ စစ္ဘက္ အရာ႐ွိ ႀကီးေဟာင္း ၄ ဦးကို ရည္ၫႊန္းလိုက္တာပါ။ ဦးလြင္က ဝါ႐ွင္တန္မွာ စစ္သံမႉးအျဖစ္ထမ္းေဆာင္စဉ္ ရ႐ွိခဲ့တဲ့ အလြန္ယဥ္ေက်းတဲ့ အေမရိကန္စစ္ ဘက္အရာ႐ွိတဦးရဲ႕ အမူအရာနဲ႔ “မဒမ္” ခင္ဗ်ား စစ္သား ေလးသိန္း႐ွိတဲ့ ျမန္မာစစ္တပ္ကေတာင္ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္တဲ့အလုပ္ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ေလးေယာက္က ဘယ္လိုစြမ္းေဆာင္ႏိုင္မွာလဲဗ်ာလို႔ ” ျပန္လည္တုန္႔ျပန္လိုက္ပါတယ္။
ဦးလြင္ဟာ အထက္တန္းေက်ာင္းၿပီးၿပီးျခင္း အိ္မ္ကထြက္ေျပးကာ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္ကို ဝင္ေရာက္လိုက္ပါတယ္။ သူ႔မွာ အဆင့္ျမင့္ပညာအရည္အခ်င္းမ႐ွိခဲ့တဲ့အေျခအေနေၾကာင့္ ဦးလြင္ဟာ အေတာ္ကို ႏွိမ္ႏွိမ္ခ်ခ်ေနထိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဘ႑ာေရးဝန္ႀကီးအျဖစ္ခန္႔အပ္ခံရခ်ိန္မွာ ဦးလြင္က သူ႔ရဲ႕ အရပ္ဘက္ လက္ေအာက္ဝန္ထမ္းမ်ားကို သူ႔မွာ ပညာေရးမွတ္တမ္းအေထာက္အထားမ်ား မ႐ွိတဲ့အ တြက္ သူ႔ကို ဝိုင္းဝန္းသင္ၾကားေပးၾကဘို႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို သင္ၾကားလိုစိတ္ဆႏၵ ျပင္းျပမႈေၾကာင့္ ဦးလြင္ဟာ မဆလ အစိုးရထဲမွာ အေကာင္းဆံုးဝန္ႀကီးမ်ားထဲကတပါးျဖစ္ခဲ့ေစၿပီး၊ က႑မ်ားစြာရဲ႕ က်ယ္ေျပာတဲ့ဝန္းက်င္မွာ သူ႔ကို အံ့ဩဂုဏ္ယူဘြယ္အျဖစ္လဲ အသိအမွတ္ျပဳခံရေစခဲ့ပါတယ္။
အသံပိုင္းဆိုင္ရာစနစ္၊ ဥယ်ာဉ္စိုက္ပ်ိဳးေရနဲ႔ တရားထိုင္ျခင္း အေၾကာင္းမ်ားနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ သူ႔ရဲ႕ေျပာစကားမ်ားကို ဝမ္းေျမာက္စြာၾကားရေလ ပြင့္သစ္စ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္မွာ သူ႐ွိစဥ္အခ်ိန္မ်ားရဲ႕ အမွတ္ရအေတြ႕အႀကံဳမ်ားကို္ နားေထာင္ရေလပါပဲ။
စစ္သားအျဖစ္ခံယူထားတဲ့ဦးလြင္ဟာ အဲန္အယ္လ္ဒီအတြင္းမွ အျခားစစ္ဘက္အရာ႐ွိေဟာင္းတဦး ျဖစ္တဲ့ ဦးတင္ဦးက ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ “တပ္မႉး”လို႔ ရည္ၫႊန္းသလို အစဥ္အၿမဲမွန္ကန္ေနပါတယ္။
သူက ကြၽန္မရဲ႕တရားဝင္ရာထူးကို အသိအမွတ္ျပဳျခင္းရဲ႕ သတိမူေထာက္ခံျခင္းနဲ႔ ဘခင္တဦးရဲ႕ေႏြးေထြးမႈ ျဖင့္ဆက္ဆံတဲ့ျမင္ကြင္းကို ထင္ထင္႐ွား႐ွားခံစားေစခဲ့ပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ လက ကြၽန္မသူ႔အိမ္ကို သြားၾကည့္ခဲ့စဥ္ သူသက္တမ္းတိုတို က်န္ေနေတာ့မယ္လို႔ သိသာထင္႐ွားမႈမ႐ွိခဲ့ေပမဲ့ သူ႔ရဲ႕က်န္းမာ ေရးအေျခအေနဟာအေတာ္ယိုယြင္းေနပါၿပီ။ စကားကိုျဖည္းညႇင္းစြာေျပာရင္း ကြၽန္မရဲ႕ ႀကီးေလးတဲ့ တာဝန္မ်ားၾကားက ဒုကၡခံလာၾကည့္တာကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း သမ႐ိုးက်ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မေခါင္းၫႊတ္အ႐ိုအေသေပးေတာ့ ေလးနက္တဲ့အဓိပၸါယ္နဲ႔ ရင္းႏွီးေဖာ္ေ႐ြမႈတို႔ စိမ့္ဝင္ေနတဲ့ ျပင္း အားႀကီးဆြဲငင္မႈျဖင့္ ဆုေပးပါတယ္။
ဦးလြင္ကြယ္လြန္ျခင္းဟာ ညင္ညင္သာသာပါ။ စစ္သည္အိုႀကီးအျဖစ္ခံယူထိုက္တဲ့ ႀကီးမားတဲ့ ဂုဏ္ျဒဗ္ နဲ႔ ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါတယ္။
(ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္)
(မိုင္အိနိခ်ိေန႔စဉ္သတင္းစာ ဂ်ပန္) ဒီဇင္ဘာ ၂၄ ၂၀၁၁
