ေအဒီ
၁၇၅၆ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာဘုရင္ အေလာင္းဘုရားက ၿဗိတိန္ဘုရင္ George (2) ထံ
ေပးပို႔ခဲ့သည့္ ေရႊေပ ရြက္လႊာ သည္ ယေန႔အထိ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံ ဟန္ႏိုဗာၿမိဳ႕ရွိ
Gottfried Wilhelm Leibniz စာၾကည့္တိုက္၌ ထိန္းသိမ္းထားရာ ေအဒီ ၁၇၅၆
ခုႏွစ္တြင္ အေလာင္းဘုရားက ၿဗိတိန္ဘုရင္ George(2) ထံ ျမန္မာႏွင့္ ၿဗိတိန္
ခ်စ္ၾကည္ေရး တိုးျမႇင့္ ေဆာင္ရြက္ ရန္ ေရးသားခဲ့ကာ အဂၤလိပ္ ကုန္သည္
အဖြဲ႕အား ဟိုင္းႀကီးကြၽန္းတြင္
ေနထိုင္၍ ကုန္သြယ္ ခြင့္ျပဳထားေၾကာင္း၊ ဆက္လက္၍လည္း ႏွစ္ႏိုင္ငံ ခ်စ္ၾကည္ ရင္းႏွီးစြာ ေဆာင္ရြက္ သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း တို႔ကို
ေဖာ္ျပထားသည္။
လြတ္လပ္ေသာ ျပည္ေထာင္မင္း အခ်င္းခ်င္း တန္းတူ ညီမွ်မႈျဖင့္ သဝဏ္လႊာ
ေပးပို႔ျခင္းျဖစ္ကာ ၿဗိတိန္ဘုရင္ George (2) က ၎၏ ေမြးဖြားရာ ဇာတိ
ဟန္ႏိုဗာၿမိဳ႕ စာၾကည့္တိုက္သို႔ လႊဲေျပာင္း ေပးပို႔ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
အဆိုပါ ေရႊေပ ရြက္လႊာသည္ အရည္အေသြး ေကာင္းေသာ ေရႊအစစ္ကို ပါးလႊာေအာင္
အျပား ခတ္ထားၿပီး အလ်ား ၅၅ စင္တီမီတာ၊ အနံ ၁၂ စင္တီမီတာရွိ ေပရြက္
ပံုသဏၭာန္ ျပဳလုပ္ထားကာ ထိပ္တစ္ဖက္စီတြင္ အရည္အေသြး တူညီေသာ ပတၱျမား ၁၂
လံုးစီ ျမႇဳပ္ထားသည္။
ေရႊေပရြက္လႊာ ေပၚတြင္ ကညစ္ျဖင့္ ေရးသား ထားေသာ စာေၾကာင္း ၁ဝ ေၾကာင္း ပါဝင္ၿပီး သကၠရာဇ္ ၁၁၁၈ ခု ကဆုန္လဆန္း ၁ဝ ရက္
(၇-၅-၁၇၅၆)ဟူ၍ ရက္စြဲ ပါရွိသည္။ အဆိုပါ ေရႊေပရြက္လႊာကို လိပ္၍
ဆင္စြယ္ၾကဳတ္တြင္ ထည့္သြင္းထားသည္။ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅ဝ ၾကာျမင့္ၿပီးေနာက္ ၂ဝဝ၇
ခုႏွစ္တြင္ ဟန္ႏိုဗာၿမိဳ႕ရွိ စာၾကည့္ တိုက္မွ ပညာရွင္ Dr. Fri-edrich
Hulsmann က ေတြ႕ရွိခဲ့ၿပီး လူဇင္ဘတ္ ႏိုင္ငံသား သမိုင္း ပညာရွင္၏ အကူ
အညီျဖင့္ ေလ့လာ သုေတသန ျပဳခဲ့ရာမွ ျမန္မာဘာသာျဖင့္ ေရးသား
ထားေၾကာင္း
သိရွိခဲ့ၿပီး ကြန္ပ်ဴတာ အကူ အညီျဖင့္ ဘာသာျပန္ျခင္း၊ အကၡရာ ဖလွယ္ျခင္းမ်ား
ေဆာင္ရြက္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ဟန္ႏိုဗာၿမိဳ႕ရွိ စာၾကည့္တိုက္၌ အေလာင္းဘုရား ေပး
ပို႔သည့္ ေရႊေပရြက္လႊာကို ဓာတ္ပံု စကၠဴျဖင့္ ပံုအႀကီးခ်ဲ႕၍ ခ်ိတ္ဆြဲ
ျပသထားၿပီး မူရင္း ေရႊေပ ရြက္လႊာ အစစ္ကို စနစ္ တက် ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္း၍ အထူး
သိမ္းဆည္း ထားေၾကာင္း သိရွိရသည္။
ယဥ္ေက်းမႈ ဝန္ႀကီးဌာန
ျပည္ေထာင္စု ဝန္ႀကီး ဦးေအးျမင့္ၾကဴႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈ အဖြဲ႕က ဟန္ႏိုဗာရွိ ြ
Gottfried Wilhelm Leibniz စာၾကည့္တိုက္သို႔ ေရာက္ရွိစဥ္ အဆိုပါ ေရႊေပ
ရြက္လႊာအား ၾကည့္႐ႈ ေလ့လာ ခြင့္ရခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သတင္း ရရွိသည္။
ျမဝတီ
ေအဒီ
၁၇၅၆ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာဘုရင္ အေလာင္းဘုရားက ၿဗိတိန္ဘုရင္ George (2) ထံ
ေပးပို႔ခဲ့သည့္ ေရႊေပ ရြက္လႊာ သည္ ယေန႔အထိ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံ ဟန္ႏိုဗာၿမိဳ႕ရွိ
Gottfried Wilhelm Leibniz စာၾကည့္တိုက္၌ ထိန္းသိမ္းထားရာ ေအဒီ ၁၇၅၆
ခုႏွစ္တြင္ အေလာင္းဘုရားက ၿဗိတိန္ဘုရင္ George(2) ထံ ျမန္မာႏွင့္ ၿဗိတိန္
ခ်စ္ၾကည္ေရး တိုးျမႇင့္ ေဆာင္ရြက္ ရန္ ေရးသားခဲ့ကာ အဂၤလိပ္ ကုန္သည္
အဖြဲ႕အား ဟိုင္းႀကီးကြၽန္းတြင္
ေနထိုင္၍ ကုန္သြယ္ ခြင့္ျပဳထားေၾကာင္း၊ ဆက္လက္၍လည္း ႏွစ္ႏိုင္ငံ ခ်စ္ၾကည္ ရင္းႏွီးစြာ ေဆာင္ရြက္ သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း တို႔ကို
ေဖာ္ျပထားသည္။
လြတ္လပ္ေသာ ျပည္ေထာင္မင္း အခ်င္းခ်င္း တန္းတူ ညီမွ်မႈျဖင့္ သဝဏ္လႊာ ေပးပို႔ျခင္းျဖစ္ကာ ၿဗိတိန္ဘုရင္ George (2) က ၎၏ ေမြးဖြားရာ ဇာတိ ဟန္ႏိုဗာၿမိဳ႕ စာၾကည့္တိုက္သို႔ လႊဲေျပာင္း ေပးပို႔ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
အဆိုပါ ေရႊေပ ရြက္လႊာသည္ အရည္အေသြး ေကာင္းေသာ ေရႊအစစ္ကို ပါးလႊာေအာင္ အျပား ခတ္ထားၿပီး အလ်ား ၅၅ စင္တီမီတာ၊ အနံ ၁၂ စင္တီမီတာရွိ ေပရြက္ ပံုသဏၭာန္ ျပဳလုပ္ထားကာ ထိပ္တစ္ဖက္စီတြင္ အရည္အေသြး တူညီေသာ ပတၱျမား ၁၂ လံုးစီ ျမႇဳပ္ထားသည္။
ေရႊေပရြက္လႊာ ေပၚတြင္ ကညစ္ျဖင့္ ေရးသား ထားေသာ စာေၾကာင္း ၁ဝ ေၾကာင္း ပါဝင္ၿပီး သကၠရာဇ္ ၁၁၁၈ ခု ကဆုန္လဆန္း ၁ဝ ရက္
(၇-၅-၁၇၅၆)ဟူ၍ ရက္စြဲ ပါရွိသည္။ အဆိုပါ ေရႊေပရြက္လႊာကို လိပ္၍ ဆင္စြယ္ၾကဳတ္တြင္ ထည့္သြင္းထားသည္။ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅ဝ ၾကာျမင့္ၿပီးေနာက္ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္တြင္ ဟန္ႏိုဗာၿမိဳ႕ရွိ စာၾကည့္ တိုက္မွ ပညာရွင္ Dr. Fri-edrich Hulsmann က ေတြ႕ရွိခဲ့ၿပီး လူဇင္ဘတ္ ႏိုင္ငံသား သမိုင္း ပညာရွင္၏ အကူ အညီျဖင့္ ေလ့လာ သုေတသန ျပဳခဲ့ရာမွ ျမန္မာဘာသာျဖင့္ ေရးသား
ထားေၾကာင္း သိရွိခဲ့ၿပီး ကြန္ပ်ဴတာ အကူ အညီျဖင့္ ဘာသာျပန္ျခင္း၊ အကၡရာ ဖလွယ္ျခင္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ဟန္ႏိုဗာၿမိဳ႕ရွိ စာၾကည့္တိုက္၌ အေလာင္းဘုရား ေပး ပို႔သည့္ ေရႊေပရြက္လႊာကို ဓာတ္ပံု စကၠဴျဖင့္ ပံုအႀကီးခ်ဲ႕၍ ခ်ိတ္ဆြဲ ျပသထားၿပီး မူရင္း ေရႊေပ ရြက္လႊာ အစစ္ကို စနစ္ တက် ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္း၍ အထူး သိမ္းဆည္း ထားေၾကာင္း သိရွိရသည္။
ယဥ္ေက်းမႈ ဝန္ႀကီးဌာန ျပည္ေထာင္စု ဝန္ႀကီး ဦးေအးျမင့္ၾကဴႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈ အဖြဲ႕က ဟန္ႏိုဗာရွိ ြ Gottfried Wilhelm Leibniz စာၾကည့္တိုက္သို႔ ေရာက္ရွိစဥ္ အဆိုပါ ေရႊေပ ရြက္လႊာအား ၾကည့္႐ႈ ေလ့လာ ခြင့္ရခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သတင္း ရရွိသည္။
ျမဝတီ
ေနထိုင္၍ ကုန္သြယ္ ခြင့္ျပဳထားေၾကာင္း၊ ဆက္လက္၍လည္း ႏွစ္ႏိုင္ငံ ခ်စ္ၾကည္ ရင္းႏွီးစြာ ေဆာင္ရြက္ သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း တို႔ကို
ေဖာ္ျပထားသည္။
လြတ္လပ္ေသာ ျပည္ေထာင္မင္း အခ်င္းခ်င္း တန္းတူ ညီမွ်မႈျဖင့္ သဝဏ္လႊာ ေပးပို႔ျခင္းျဖစ္ကာ ၿဗိတိန္ဘုရင္ George (2) က ၎၏ ေမြးဖြားရာ ဇာတိ ဟန္ႏိုဗာၿမိဳ႕ စာၾကည့္တိုက္သို႔ လႊဲေျပာင္း ေပးပို႔ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
အဆိုပါ ေရႊေပ ရြက္လႊာသည္ အရည္အေသြး ေကာင္းေသာ ေရႊအစစ္ကို ပါးလႊာေအာင္ အျပား ခတ္ထားၿပီး အလ်ား ၅၅ စင္တီမီတာ၊ အနံ ၁၂ စင္တီမီတာရွိ ေပရြက္ ပံုသဏၭာန္ ျပဳလုပ္ထားကာ ထိပ္တစ္ဖက္စီတြင္ အရည္အေသြး တူညီေသာ ပတၱျမား ၁၂ လံုးစီ ျမႇဳပ္ထားသည္။
ေရႊေပရြက္လႊာ ေပၚတြင္ ကညစ္ျဖင့္ ေရးသား ထားေသာ စာေၾကာင္း ၁ဝ ေၾကာင္း ပါဝင္ၿပီး သကၠရာဇ္ ၁၁၁၈ ခု ကဆုန္လဆန္း ၁ဝ ရက္
(၇-၅-၁၇၅၆)ဟူ၍ ရက္စြဲ ပါရွိသည္။ အဆိုပါ ေရႊေပရြက္လႊာကို လိပ္၍ ဆင္စြယ္ၾကဳတ္တြင္ ထည့္သြင္းထားသည္။ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅ဝ ၾကာျမင့္ၿပီးေနာက္ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္တြင္ ဟန္ႏိုဗာၿမိဳ႕ရွိ စာၾကည့္ တိုက္မွ ပညာရွင္ Dr. Fri-edrich Hulsmann က ေတြ႕ရွိခဲ့ၿပီး လူဇင္ဘတ္ ႏိုင္ငံသား သမိုင္း ပညာရွင္၏ အကူ အညီျဖင့္ ေလ့လာ သုေတသန ျပဳခဲ့ရာမွ ျမန္မာဘာသာျဖင့္ ေရးသား
ထားေၾကာင္း သိရွိခဲ့ၿပီး ကြန္ပ်ဴတာ အကူ အညီျဖင့္ ဘာသာျပန္ျခင္း၊ အကၡရာ ဖလွယ္ျခင္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ဟန္ႏိုဗာၿမိဳ႕ရွိ စာၾကည့္တိုက္၌ အေလာင္းဘုရား ေပး ပို႔သည့္ ေရႊေပရြက္လႊာကို ဓာတ္ပံု စကၠဴျဖင့္ ပံုအႀကီးခ်ဲ႕၍ ခ်ိတ္ဆြဲ ျပသထားၿပီး မူရင္း ေရႊေပ ရြက္လႊာ အစစ္ကို စနစ္ တက် ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္း၍ အထူး သိမ္းဆည္း ထားေၾကာင္း သိရွိရသည္။
ယဥ္ေက်းမႈ ဝန္ႀကီးဌာန ျပည္ေထာင္စု ဝန္ႀကီး ဦးေအးျမင့္ၾကဴႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈ အဖြဲ႕က ဟန္ႏိုဗာရွိ ြ Gottfried Wilhelm Leibniz စာၾကည့္တိုက္သို႔ ေရာက္ရွိစဥ္ အဆိုပါ ေရႊေပ ရြက္လႊာအား ၾကည့္႐ႈ ေလ့လာ ခြင့္ရခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သတင္း ရရွိသည္။
ျမဝတီ
