အသစ္ဖြင့္တိုင္း သြားခဲ့ရတဲ့ ေနျပည္ေတာ္ဘူတာ႐ံုပိုင္ႀကီး – ရန္ကုန္ကိုကိုႀကီး

ရထားေတြလည္း ေတာ္ၾကာေမွာက္သြားၿပီ၊ ေတာ္ၾကာ တံုးလံုးလဲသြားၿပီ။ ေတာ္ၾကာ ရပ္သြားျပန္ၿပီ 

အဲဒီမွာ သတင္းစာေတြထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး ဆိုးတယ္ေပါ႔ေနာ္။ တြဲေတြကလည္း မေကာင္း၊ 

စက္ေခါင္းကလည္း။ ႏိုင္ငံေတာ္က ပံ့ပိုး ကူညီမႈ အစိုးရဌာန၊ ၀န္ႀကီးဌာန ဘာမွ မေပးေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ 

ကိုယ့္ပိုက္ဆံနဲ႔ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ လုပ္ရမယ္ . . .

႐ံုပိုင္ႀကီးဦးေအာင္ခင္

ေနျပည္ေတာ္ ဘူတာႀကီးကို အရင္ အစိုးရ လူႀကီးေတြေရာ လာတာရွိလား။

မရွိပါဘူး။ တိုင္းမွဴး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေမာင္ေမာင္ေအးကေတာ့ လာတယ္။ သူ႔မိသားစု ပို႔တဲ့ 

အခါတို႔၊ ဒီ့ျပင္ လုပ္ငန္းကိစၥ ရွိတဲ့အခါမ်ိဳး အဲလိုမ်ိဳးေတြ။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ သတင္းကိစၥေပါ႔ေနာ္ 

တပ္ရင္းမွဴးေတြ လိုက္စစ္တဲ့ အခါက်ေတာ့ အရင္လိုေတာ့ သိပ္မစစ္ေတာ့ပါဘူး။ 

သိပ္မစစ္ေတာ့ဘူးဆိုတာ အရင္တုန္းကေတာ့ ဆူဆူပူပူ အခုေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆး ျဖစ္သြားၿပီ။

ရထားလုပ္ငန္းေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ရထားစီးတဲ့ ျပည္သူေတြကို ဘာေတြ အသိေပးခ်င္ေသးလဲ။

ပီအာရ္သင္တန္း တက္ခဲ့တယ္။ သင္တန္းမွာ ပို႔ခ်တာက ဦးရဲထြဋ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ပို႔/ဆက္ေက်ာင္းက

 ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ေဒၚႏွင္းမူ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ နံပါတ္ ၁ ေနရစ္ခဲ့တဲ့ ပုဂိၢဳလ္ေပါ႔။ ျပည္သူလူထုက

 ကၽြန္ေတာ္တို႔ မီးရထားေတြကို ေရးတဲ့အခါမွာ ဟိုဟာက မေကာင္းဘူးတို႔ 

ဘာျဖစ္တယ္ ညာျဖစ္တယ္ … ဒီေန႔ ဒီအခ်ိန္ အထိေတာ့ ေရးလို႔ရတယ္။ ေရးလည္း

 ေရးတယ္ ေပါ႔ေနာ္။ ၿပီးတဲ့ အခါက်ေတာ့ ပြင့္လင္း ျမင္သာစြာနဲ႔ ေရးၾကတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း

 ျပည္သူ႔အျမင္ကေတာ့ မီးရထားကို ေကာင္းေအာင္၊ ၿငိမ္ေအာင္လို႔ စီးရတာ မွန္တာေပါ႔။ 

ကၽြန္ေတာ္တို႔ မီးရထားႀကီးက ဘာျဖစ္လာလဲဆိုေတာ့ အ႐ံႈးခံေပးရမယ့္ လုပ္ငန္းျဖစ္တယ္။ အ႐ံႈးခံ

 ေပးရတဲ့ အခါမွာ ေရွ႕ဘယ္လို သြားရမလဲ။ ဆိုပါေတာ့ စက္ေခါင္း၊ လမ္းေပါ႔ေနာ္။ အရင္တုန္းကေတာ့

 ႏိုင္ငံေတာ္က ပံ့ပိုး ကူညီတယ္။ အခုကေတာ့ ပုဂၢလိက ကလုပ္ေတာ့ မႏိုင္ေတာ့ဘူး ေပါ႔ေနာ္။ 

ရွိတာေလးနဲ႔ လုပ္ေနရတဲ့ အခါက်ေတာ့ သိပ္ၿပီးေတာ့ အျမင္မလွဘူး။ ရထားေတြလည္း

 ေတာ္ၾကာ ေမွာက္သြားၿပီ၊ ေတာ္ ၾကာတံုးလံုးလဲ သြားၿပီ။ ေတာ္ၾကာ ရပ္သြားျပန္ၿပီ အဲဒီမွာ 

သတင္းစာေတြထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး ဆိုးတယ္ ေပါ႔ေနာ္။ တြဲေတြကလည္း မေကာင္း၊ 

စက္ေခါင္းကလည္း။ ႏိုင္ငံေတာ္က ပံ့ပိုးကူညီမႈ အစိုးရဌာန၊ ၀န္ႀကီးဌာန ဘာမွ မေပးေတာ့ဘူး

 ဆိုေတာ့ ကိုယ့္ပိုက္ဆံနဲ႔ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ လုပ္ရမယ္။ ျပည္သူလူထုက ကၽြန္ေတာ္ တို႔ကိုျမင္တာက

 ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘူတာႀကီးမွာ ဆိုင္းဘုတ္ေတြ တပ္ထားတယ္၊ တပ္ထားတဲ့အခါ အဲဒီ 

ဆိုင္းဘုတ္ေတြကို ဖတ္တဲ့လူလည္း ရွိတယ္။ မဖတ္တဲ့ လူလည္းရွိတယ္။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း 

လိုက္နာတယ္၊ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း မလိုက္နာဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ႀကိဳးစားရမယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ 

ႀကိဳးစားရမယ္ ဆိုတာက အားလံုး အဆင္ေျပေအာင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က လုပ္ၾကရတာေလ။ သို႔ေသာ္ 

တခ်ိဳ႕ ျပည္သူေတြက မျမင္ၾကဘူး။ ဒီျပည္သူေတြကို ကၽြန္ေတာ္ ျမင္ေစခ်င္တယ္။ ဒီဘက္မွာ

 ေဆးလိပ္ မေသာက္ရဆို ေသာက္တယ္။ ဒီဘက္မွာ ကြမ္းမစားရဆို စားတယ္။ ေသးမေပါက္ရဘူးဆို

  ေပါက္တယ္။

႐ံုပိုင္ႀကီးေျပာတဲ့ ဘူတာႀကီးမွာ ရွိတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ေတြဆိုတာ …။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အကုန္ေရးထားတာပဲ။ သို႔ေသာ္လည္း ၾကည့္တဲ့လူ သိပ္မရွိဘူး။ ရထားဘယ္အခ်ိန္

 ေရာက္မယ္၊ ဘယ္အခ်ိန္ထြက္မယ္ ၾကည့္တဲ့သူ သိပ္မရွိဘူး။ အားနည္းတယ္။ သူမ်ားႏိုင္ငံက်ေတာ့

 ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သြားရင္ ႏိုင္ငံျခားသြားတဲ့ အဖြဲ႕ေတြ ၾကည့္တဲ့ အခါက်ရင္ ေသေသခ်ာခ်ာ က်က်နန

 လုပ္လို႔ရတယ္။ ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္း ေျပာရရင္ေတာ့ အမ်ားႀကီး လိုေသးတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ 

ဆိုေတာ့ ျပည္သူ႔ ဆက္ဆံေရးမွာ အရင္တုန္းက လည္း စာေပေတြ သင္လာခဲ့ရတယ္ 

အရမ္းေကာင္းပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီဥစၥာေတြကို ဆက္လက္ ၿပီးေတာ့လည္း ဒီ့ထက္ ေကာင္းေအာင္လည္း 

လုပ္သင့္တယ္။ ဒီေတာ့ ျပည္သူ႔ဆက္ဆံေရး ပီအာရ္ဆိုတဲ့ဟာ ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ကာလ

 ဘယ္လို ေပၚေပါက္တယ္၊ ဘယ္လို ဆက္လက္ၿပီး ေဆာင္ရြက္ရင္ ေကာင္းမလဲ။

ဒု၀န္ႀကီး ဦးရဲထြဋ္က ဆိုင္းဘုတ္ေတြ ေထာင္တာလည္း အမ်ားႀကီးပဲတဲ့ အဲဒါ ပီအာရ္ပဲတဲ့ 

ဟိုးအရင္ တည္းကလည္း ရွိတယ္။ အခုလည္းရွိတယ္။ ပီအာရ္ဆိုတာ အခုမွ ေပၚလာတာ မဟုတ္ပါဘူးတဲ့။ 

ဟိုး အရင္တည္းက ရွိတယ္တဲ့။

႐ံုပိုင္ႀကီး ဒီေန႔ဆိုရင္ လုပ္သက္ ဘယ္ေလာက္ ျဖစ္သြားၿပီလဲ။

ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာင္းဆရာ လုပ္သက္ ၄ ႏွစ္၊ မီးရထားလုပ္သက္ ၃၂ ႏွစ္၊ ၃၆ ႏွစ္ရွိၿပီ။

ရထား၀န္ႀကီးအသစ္ ႐ံုပိုင္ႀကီးကို ဘာေတြမွာလဲ။

ဘာရယ္လို႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ခရီးသည္ေတြကို အဆင္ေျပေအာင္ လုပ္ေပးဖို႔၊ 

စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေဆာင္ရြက္ ေပးဖို႔၊ ခရီးစဥ္ သိခ်င္တာေတြ ေမးရင္လည္း ေျဖဖို႔ေပါ့။ ၀န္ေဆာင္မႈ

 ေကာင္းဖို႔၊ ရထားေတြ အခ်ိန္ မွန္ဖို႔ေပါ႔။

ေမွာင္ခုိကေတာ့ လံုး၀ မရွိေတာ့ဘူးလား။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီမွာေတာ့ မရွိပါဘူး။ ဒီမွာေတာ့ လံုး၀လက္မခံဘူး။ ရွိလည္းမရွိဘူး။

အခု ပ်ဥ္းမနားမွာ ရပ္ၿပီးေတာ့မွ ရထားက ဒီကိုလာတာေပါ႔။

ရန္ကုန္ကေနၿပီးေတာ့ အမွတ္ ၉ အဆန္ ဆိုၿပီးေတာ့ သာစည္ ရထားေပါ႔။ အဲဒီကမွ သာစည္ 

ကေနၿပီးေတာ့ ေရႊ ေတာင္ ဆိုၿပီးေတာ့ ထပ္ထြက္ေတာ့ သာစည္-ေရႊေတာင္။

ရန္ကုန္ကလာရင္ ပ်ဥ္းမနားေပါ႔။ ပ်ဥ္းမနားမွ ကၽြန္ေတာ့္ဆီေပါ႔။ ဒီမွာ ငါးမိနစ္ရပ္၊ ရပ္ၿပီးေတာ့မွ 

သာစည္ ဆက္သြား။

မႏၲေလးမရွိဘူး။ ရန္ကုန္-သာစည္ပဲ။ ရန္ကုန္-သာစည္က်ေတာ့ ေနျပည္ေတာ္က ျဖတ္တာေပါ႔။ 

ရန္ကုန္-မႏၲေလး က်ေတာ့ မိန္းလမ္းႀကီးပဲ။ ရန္ကုန္ၿပီး ပဲခူး၊ ပဲခူးၿပီး ေတာင္ငူ၊ ေတာင္ငူၿပီး ပ်ဥ္းမနား၊

 ပ်ဥ္းမနားၿပီး ေနျပည္ေတာ္၊ ေနျပည္ေတာ္ၿပီး သာစည္။ ဒါမိန္းလမ္းႀကီးပဲေလ။

မိတၳီလာရထားတို႔ကေရာ။

မရွိေတာ့ပါဘူး။ ျမင္းၿခံရထားနဲ႔ မႏၲေလးရထားကေတာ့ အရင္တုန္းကေတာ့ အမွတ္၂၇ အဆန္၊ ၂၈

 အစုန္ရွိ တာေပါ႔ေနာ္။ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ ခရီးသည္သြားလာမႈ နည္းတာနဲ႔ ဖ်က္လိုက္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။

ခရီးသည္ေတြအတြက္ အဆင္ေျပတာေပါ႔။

ဟုတ္တယ္။ ခရီးသည္ေတြအတြက္ အဆင္ေျပတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ဆီ မစီးခ်င္လည္း ပ်ဥ္းမနား 

စီးတာေပါ႔။ ပ်ဥ္းမနားက စည္လည္း စည္တာကိုး။ သြားေရးလာေရးက ကားဆြဲတာ

 ဘာနဲ႔ညာနဲ႔ဆုိေတာ့ ၀န္ထမ္းေတြအတြက္ သီးသန္႔ျပန္ၿပီးေတာ့ ေျပးေပးပါတယ္။

ညရထား ဘယ္အခ်ိန္ရွိလဲ။

ဒီကေန ရန္ကုန္ကို ၈ နာရီ ရွိတယ္။ အမွတ္ ၈ အစုန္ ဆိုၿပီး ထြက္တယ္။ ေမာ္လၿမိဳင္က မနက္ ၇း၃၀။

ပင္စင္က်ေတာ့ ဘယ္ႏွခုႏွစ္ ျပည့္မွာလဲ။

၂၀၁၅၊ ႏို၀င္ဘာလ ၁၅ ရက္ေန႔။

တကယ္တမ္း ႐ံုပိုင္ႀကီး ႐ံုပိုင္ခ်ဳပ္ႀကီး ျဖစ္ဖို႔ဆိုရင္ ဘယ္ႏွ ခုႏွစ္ေလာက္တည္းက ျဖစ္သင့္လဲ။

သူ႔ပံုမွန္အတိုင္း ေပးမယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ တစ္ခုေတာ့ရွိတာေပါ႔ ပ႐ိုမိုးရွင္းက

 ေခၚတဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ေျဖရတာကိုး။ မေျဖတာလည္း ပါတယ္။ 

ကၽြန္ေတာ္က ေတာင္ငူမွာကလည္း ၁၅ ႏွစ္ ၾကာတဲ့အခါက်ေတာ့ ေတာင္ငူမွာက ကိုယ့္ေဒသ 

မဟုတ္တဲ့အခါက်ေတာ့ ရာထူး မလိုခ်င္ေတာ့ဘူး ဆိုၿပီး ေနခဲ့ၾကတာ ေပါ႔ေလ။

ခရီးသည္က်သြားေတာ့ ၀င္ေငြေတာ့ ေလ်ာ့တာေပါ႔။

က်သြားတယ္။

အရင္အစိုးရ လက္ထက္ ေနျပည္ေတာ္ဘူတာ ခရီးသည္ ဘယ္ေလာက္ရွိလဲ တစ္ႏွစ္ကို။

စေျပးခါစက ခရီးသည္ ၁၉၀၀ ေလာက္ရွိတာေပါ႔။ ေနာက္ပိုင္းမွာ တျဖည္းျဖည္း

 တက္တက္လာတာ ၄၀၀၀ ထိတက္ လာတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာက်ေတာ့  ျပန္ၿပီး က်က်သြားတယ္ 

ရထားေတြက ပံုမွန္ ေျပာင္းလိုက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ ၁၅ ရက္၊ ၁၁ လမွာ အေနအထားေတြ

 ေျပာင္းလိုက္ေတာ့ ျပန္ၿပီး က်သြားတယ္။ အဲဒီကေနၿပီးေတာ့ ပ်ဥ္းမနား ဘူတာႀကီးက ထပ္ျဖစ္

လိုက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ဆီက ပိုဆိုး သြားတာ ေပါ႔။ သို႔ေသာ္လည္း ႐ုပ္ပ်က္ ဆင္းပ်က္ႀကီးလား 

ဆိုေတာ့လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ခရီးသည္ ၆၀၀၊ ၇၀၀၊ ၈၀၀ ဒီေလာက္ အတိုင္းအတာေတာ့ လည္ပတ္ေန

တာေပါ႔။

ပ်ဥ္းမနားဘူတာက ဘယ္ေလာက္ ေလာက္သြားလဲ ခရီးသည္။

ပ်ဥ္းမနားဘူတာဆိုရင္ ၆၀၀ ေက်ာ္ ေလာက္ေတာ့ သြားတယ္။

ပ်ဥ္းမနားဘူတာ ျပန္ရပ္ေပးတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ။

ဦးသိန္းစိန္တို႔တက္ၿပီး ေနာက္ပိုင္း သိပ္မၾကာဘူးေလ။ ျပန္ရပ္ေပးတာပဲ။ ပ်ဥ္းမနားနဲ႔ 

ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ဆို ခရီးသည္က မတိမ္းမယိမ္းပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္တစ္၀က္ ေပးလိုက္ရသလို ျဖစ္သြားတာေပါ႔။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ရန္ကုန္ဆိုရင္ အထက္တန္း ၅၆၀၀ ေလ။ ပံုမွန္ကလည္း အဲေလာက္နီးနီး ဆိုေတာ့ ဘာမွ

 မထူးပါဘူး ကားနဲ႔ သြားၾကတာ မ်ားတာေပါ႔။ ကားနဲ႔ဆုိရင္ ေလးနာရီခြဲေလာက္ပဲ ရထားနဲ႔ဆို ၉ နာရီေလာက္

 ေမာင္းတာကိုး။

ရထားမွ သြားရလာရတာ သက္သာတယ္၊ ႀကိဳက္တယ္ဆိုတဲ့ လူတန္းစားလည္း သတ္သတ္ရွိတယ္။

ဟုတ္တယ္။

ရန္ကုန္က ၿမိဳ႕ပတ္ရထားက ပိုကိုက္မယ္ ထင္တယ္။

ၿမိဳ႕ပတ္ရထားက သတင္းစာထဲမွာ ဖတ္လိုက္ရတာ တစ္ေန႔အစိတ္ေလာက္ ႐ံႈးတယ္။ 

အခုလည္း အဲယားကြန္း ရထားေတြ ၃၀၀ နဲ႔ ေျပးေနတာေလ။ ေျပးေနတဲ့ အခါက်ေတာ့ ျပန္ၿပီးေတာ့ 

အားမျဖည့္ ႏိုင္ရင္ေတာင္ ကာမိတာေပါ႔။ေခါက္ေရ ၂၀၀ ရွိတယ္။ ရထားက တစ္ေန႔ကို ၿမိဳ႕ပတ္က ၂၀၀၊ 

တျခားေနရာေတြမွာ ေျပးေနတာက ၁၇၉ ရွိ တယ္။ ၃၇၉ စီးရွိတာ ေပါ႔ေနာ္။ ဒီဘက္မွာ ၂ စီး ထြက္လိုက္ေတာ့

 ၃၈၁ စီးေပါ႔။ တစ္ျပည္လံုးမွာ ၿမိဳ႕ပတ္ရထား အပါေပါ႔။

႐ံုပိုင္ႀကီး အဆင့္က်ေတာ့ ဌာနဆိုင္ရာေတြမွာ ဘယ္လို Level ေခၚလဲ။ ဒုၫႊန္ၾကားေရးမွဴးလား 

အဲလိုမ်ိဳးေပါ႔။

ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မီးရထားက ႐ံုးအဆင့္ပဲ ရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က 

လက္ေထာက္ မန္ေနဂ်ာလည္း မဟုတ္ေသးဘူး။ အရာရွိ ျဖစ္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က အခုဆိုရင္

 ကၽြန္ေတာ္ ဒု႐ံုပိုင္ခ်ဳပ္ေပါ႔။ ဒု႐ံုပိုင္ခ်ဳပ္ဆိုတဲ့ Level ဆိုရင္ အထူးတန္းေပါ႔။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အထူးတန္း 

ဆင္းတာလည္း မွန္တယ္ ဒု႐ံုပိုင္ခ်ဳပ္ဆိုရင္လည္း မွန္တယ္။ ႐ံုပိုင္ႀကီး အထူးတန္းကေန ဒု႐ံုပိုင္ခ်ဳပ္ 

လုပ္လို႔ရတယ္။ ဒု႐ံုပိုင္ခ်ဳပ္ကေန ႐ံုပိုင္ႀကီးအထူးတန္း လုပ္လို႔ရတယ္။ အတူတူပဲေပါ႔။ ရန္ကုန္မွာ

 ဒု႐ံုပိုင္ခ်ဳပ္ဆို ရင္ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ အတူတူပဲ။ ႐ံုပိုင္ခ်ဳပ္ကလည္း အရာရွိ မျဖစ္ေသးဘူး။ ႐ံုပိုင္ခ်ဳပ္ကမွ 

႐ံုပိုင္ခ်ဳပ္ႀကီး ဆိုေတာ့မွ လက္ေထာက္ မန္ေနဂ်ာ အဆင့္ပဲ ရွိတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တစ္ႏိုင္ငံလံုး 

တုိင္းခုနစ္တိုင္းမွာ ႐ံုပိုင္ခ်ဳပ္ႀကီးက ႏွစ္ေယာက္ပဲ ရွိတယ္။ ဒီဘူတာကို ႐ံုပိုင္ခ်ဳပ္ႀကီး ေပးမယ္

ဆုိရင္ေတာ့ သံုးေယာက္ေပါ႔ေနာ္။ လက္ရွိ ရန္ကုန္ ဘူတာႀကီးနဲ႔ မႏၲေလးဘူတာႀကီးကို ႐ံုပိုင္ခ်ဳပ္ႀကီးလို႔

 ေခၚတယ္။ ဘူတာႀကီးက ဟိုးအရင္ စဖြင့္တုန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ ကေနၿပီးေတာ့ 

ဖြင့္လုိက္တာ။ ဖြင့္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ပို႔လိုက္တာေပါ႔။ —– လမ္းပိုင္း လုပ္တုန္းကလည္း 

ဖြင့္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုပဲ လႊတ္တာပဲ။ ရန္ကုန္-သာစည္ မီးရထား လမ္းပိုင္း ဖြင့္ေတာ့မယ္ 

ဆိုေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ့္ကိုပဲ လႊတ္တာပဲ။ အခု ဒီဘူတာႀကီး က်ေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ပါပဲ။ 

ဘာလဲဆိုေတာ့ ဒါကေတာ့ အမွတ္တစ္ခုေတာ့ ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ႀကိဳးစား ပါတယ္။ 

နာမည္ပ်က္တာ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္တုိင္လည္း တိုင္တာေတာတာ၊ ဆူတာပူတာ

 ျပႆနာ တက္တာ မရိွဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္မွ ဒီမွာေနရင္း ေနရင္းနဲ႔ သံေ၀ဂေတြ ရလာလုိ႔ 

ကဗ်ာေလး တစ္ပုဒ္ စပ္ထားတယ္။ စာေရးတဲ့ နာမည္ကေတာ့ မင္းေမာင္ေမာင္၊ 

မင္းတုိ႔ရဲ႕ တုိင္းျပည္မွာ ေနတဲ့ေမာင္မို႔ မင္းေမာင္ ေမာင္လုိ႔ ေပးလိုက္ပါတယ္။ ကိုယ္ကလည္း

 ကိုယ့္စိတ္ကူးနဲ႔ ကိုယ္ေပါ႔။ အရမ္းသံေ၀ဂ ရတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆိုေတာ့ တစ္မ်ိဳးေလးေတြ

 ေပါ႔ေနာ္။ ဆက္ဆံမႈ၊ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ယႏၲရားေတြ၊ ၿပီးေတာ့အေပၚမွာ လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္ေတြက 

အကုန္လံုးဆက္စပ္ၿပီး ေတြ႕လာတဲ့ အခါက်ေတာ့။

ရန္ကုန္ကိုကိုႀကီး