မတ္(၁၆)
ေသခ်ာပါတယ္။ စီးပြားေရးအေၾကာင္းေတြ ၾကားခ်င္တာလို႔ ျပန္ ေျဖပါတယ္။ သူက-
ဒီၾကားထဲမွာမိတ္ေဆြတစ္ ေယာက္က''ဆရာတာခ်ီလိတ္သြားမလို႔ဆို။ဟိုကသူ႔မိတ္ေဆြေတြကုိမွာထားလိုက္
မယ္တဲ့'' ဆိုေတာ့ ဘယ္ လိုလုပ္သိသလဲလို႔
ျပန္ေမးၾကည့္ တယ္။ အင္တာနက္မွာတာခ်ီလိတ္ သတင္းေတြ ေတာက္ေလွ်ာက္တက္
ေနတယ္ဆုိေတာ့ တယ္ဟုတ္ပါလားဆိုၿပီးဖြင့္ၾကည့္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဘယ္ေန႔လာရမယ္၊
သြားရမယ္ဆိုတဲ့ ကိစၥ၊ ကုိယ္ေရးရာဇဝင္ေပးတဲ့ကိစၥ၊
ေဟာမယ့္ေခါင္းစဥ္ကိစၥေတြအားလံုးကုိအင္တာနက္ Facebook
သံုးၿပီးေျပာၾကဆိုၾကရာကေနာက္ေတာ့ တယ္လီဖုန္းနဲ႔ပါ အဆက္အသြယ္ ရသြားခဲ့ပါတယ္။
စာေပေဟာေျပာပဲြနဲ႔အတူစာအုပ္ေရာင္းပဲြလုပ္မယ္ဆိုေတာ့စာအုပ္ဆုိင္ေတြလာျပၾက၊ ေရာင္းၾကမယ္လို႔ ထင္ထားမိတာ၊ လက္ေဆာင္ ေပးဖို႔ စာအုပ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသယ္သြားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေရာင္းဖို႔ မပါေလေတာ့ တခ်ဳိ႕ကုိေရာင္းဖို႔ထဲထည့္လိုက္ရတယ္။ ဒီအျပင္ ဘယ္အေၾကာင္းအရာေတြ သိခ်င္ေသးတယ္ဆိုေတာ့ ေရးၿပီးသားစာအုပ္ရွိတယ္လို႔ ျပန္ေျဖမိရာကမွာေပးပါ ဆိုတာနဲ႔ ျမန္မာဖုန္းေရာ၊ ထုိင္းဖုန္းနဲ႔ပါ ဆက္ၿပီးမွာတယ္။ ဘယ္ႏွအုပ္မွာရမလဲလို႔ ေမးေတာ့ မ်ားေနတာနဲ႔ မကုန္ရင္လည္းစိတ္ မပူပါနဲ႔၊ ေငြေခ်ေပးလုိက္မယ္။ထားခဲ့ ပါလို႔ေျပာတယ္။
ဟုတ္သားပဲ။ ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္ ကုိ ျမန္မာေငြ ၁ဝဝဝိ/- ေလာက္ ေပးမွ ဖတ္လို႔ရတယ္။ Jazzဆိုတဲ့ ေကာ္ဖီဆုိင္ေလးကုိညဘက္သြားထုိင္ ေတာ့ ကုိယ့္ဂ်ာနယ္အေဟာင္းတစ္ ေစာင္ ေတြ႕တယ္။ စာအုပ္ဆုိင္က ႏွစ္ဆုိင္ေလာက္ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြပဲမ်ားပါတယ္။ ထူးျခားတာကတရားေခြ၊ ေဟာေျပာပဲြေခြ၊ သီခ်င္းေခြေတြ အေတာ္ေလးစုံေအာင္ ရွိတယ္။ ဒီထက္ထူးျခားတာကအခါ၊ လားဟူ၊ ရွမ္းတုိင္းရင္းသားဘာသာေတြနဲ႔ သီခ်င္းေတြ၊ သ႐ုပ္ေဆာင္ထားတဲ့ MTV ေတြရွိတယ္။ ဇာတ္လမ္းေခြေတြေတာင္ရွိတယ္။ စာနယ္ဇင္း က ေနာက္က်ေပမယ့္ တျခားမီဒီယာေတြ ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္ေနရာယူေနလိုက္ၾကတာ။
ထူးျခားတာတစ္ခုကတာခ်ီလိတ္မွာ ၿမဳိ႕နယ္စာေရးဆရာအသင္း က ကုိယ္ပုိင္ေျမယာနဲ႔ ႐ုံးခန္းရွိတာကုိေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ အရင္တစ္ေခါက္ကပဲေ ဟာေျပာပဲြလုပ္ေသးတယ္။ အခုေဟာေျပာပဲြကုိ စာေရးဆရာ ၈ ေယာက္ေလာက္နဲ႔လုပ္တယ္။ ေလယာဥ္စရိတ္၊ ဟိုတယ္စရိတ္၊ ဧည့္ခံစရိတ္ေတြ ကုန္လိုက္မယ္ ျဖစ္ျခင္း။ ဒါေၾကာင့္ ကုိယ္ေဟာေျပာတာေတြ က သူတို႔တစ္ေတြ ကုန္ရက်ဳိးမနပ္ မွာပူပန္မိတယ္။ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ ေတြ ထက္သန္ေစဖုိ႔ အမွန္တရားကုိခ်စ္ျမတ္ႏိုးဖို႔၊ ဗဟုသုတရရွိေစဖို႔ စာေရးဆရာေတြကေဟာၾကေျပာၾကတယ္။
ျပန္မယ့္ေန႔မွာ မိတ္ေဆြေတြက ဦးေအာင္ေဇယ်ဘုရားကုန္းနဲ႔ မယ္ဆိုင္မွာရွိတဲ့ Tesco Lotus ကုန္တိုက္ ကုိလိုက္ပုိ႔တယ္။ တစ္ရက္ကအခ်ိန္ မရလို႔ မဝင္ခဲ့ရဘူးေလ။ လိုက္ပုိ႔တဲ့ မိတ္ေဆြက မီးဖိုေဆာင္သံုးပစၥည္းေတြ၊ ဟင္းခ်က္စရာေတြ ဝယ္တယ္။ ေန႔လယ္စာစားေတာ့ KFCနဲ႔ MK ႏွစ္ခုရွိတာမွာ KFCကုိေရြးတယ္။ ရန္ကုန္ကမိသားစုအတြက္လည္းဝယ္တယ္။ ေဆးဆုိင္ေတြ႕လုိ႔ ေမး ၾကည့္ေတာ့ ကုိယ့္အတြက္ ေသြးတိုးက်ေဆးကမရွိဘူး။ စာအုပ္ဆုိင္ေတြ႕ေတာ့ အားရဝမ္းသာသြားၾကည့္ ေတာ့ အဂၤလိပ္ဘာသာနဲ႔ ထုတ္တာဆိုလို႔ အဘိဓာန္နဲ႔ ကေလးစာအုပ္ ေတြရွိတယ္။
ျမန္မာေတြ ဘယ္ေလာက္ အေရာက္အေပါက္မ်ားတယ္ မေျပာတတ္၊ ထုိင္းစာနဲ႔ ျမန္မာစာတဲြၿပီး ထိုးထားတာေတြ႕ရတယ္။ ေစ်းဝယ္ေနၾကတဲ့ သူေတြထဲမွာ ျမန္မာေတြ အေတာ္မ်ားတာသတိရမိတယ္။ အဲဒီမွာနည္းနည္းေမာသြားတယ္။ တာခ်ီလိတ္က ျမန္မာေတြ၊ ျမန္မာလိုဖတ္စရာစာအုပ္ေတြလည္းမရွိ၊ မယ္ ဆုိင္ မွာလည္း အဂၤလိပ္လိုဖတ္စရာမရွိ။ ထုိင္းလိုတတ္မွ ဖတ္လို႔ရမယ္။ တာခ်ီလိတ္မွာ ျမန္မာဘာသာနဲ႔ ထုတ္ေဝတဲ့စာအုပ္ေတြ၊ ပညာရပ္စာအုပ္ေတြ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေရးဟာ အမ်ဳိးသားေရး တာဝန္ႀကီးတစ္ရပ္
ျဖစ္ေလမလားလို႔ ေတြးမိတယ္။ တႏုိင္တပုိင္ေတာ့ ကုိယ္လာတဲ့အခါ ယူေပးမယ္၊ မွာရင္ ပုိ႔ေပးမယ္လုိ႔ေတာ့ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆို တာခ်ီလိတ္လာတဲ့အခါ ယိုးဒယားစကားျပန္နဲ႔မ်ား လာရေလမလားစိုးရိမ္ေၾကာင္း ေဟာေျပာပဲြမွာထည့္ေျပာခဲ့မိတယ္။ တာခ်ီလိတ္ကုိထုိင္းနယ္စပ္က ၿမဳိ႕တစ္ၿမဳိ႕၊ ေရွ႕တန္းခံတပ္ၿမဳိ႕တစ္ၿမဳိ႕အျဖစ္နဲ႔ ျမင္ေယာင္ လာတယ္။
စာေပေဟာေျပာပဲြနဲ႔အတူစာအုပ္ေရာင္းပဲြလုပ္မယ္ဆိုေတာ့စာအုပ္ဆုိင္ေတြလာျပၾက၊ ေရာင္းၾကမယ္လို႔ ထင္ထားမိတာ၊ လက္ေဆာင္ ေပးဖို႔ စာအုပ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသယ္သြားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေရာင္းဖို႔ မပါေလေတာ့ တခ်ဳိ႕ကုိေရာင္းဖို႔ထဲထည့္လိုက္ရတယ္။ ဒီအျပင္ ဘယ္အေၾကာင္းအရာေတြ သိခ်င္ေသးတယ္ဆိုေတာ့ ေရးၿပီးသားစာအုပ္ရွိတယ္လို႔ ျပန္ေျဖမိရာကမွာေပးပါ ဆိုတာနဲ႔ ျမန္မာဖုန္းေရာ၊ ထုိင္းဖုန္းနဲ႔ပါ ဆက္ၿပီးမွာတယ္။ ဘယ္ႏွအုပ္မွာရမလဲလို႔ ေမးေတာ့ မ်ားေနတာနဲ႔ မကုန္ရင္လည္းစိတ္ မပူပါနဲ႔၊ ေငြေခ်ေပးလုိက္မယ္။ထားခဲ့ ပါလို႔ေျပာတယ္။
ဟုတ္သားပဲ။ ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္ ကုိ ျမန္မာေငြ ၁ဝဝဝိ/- ေလာက္ ေပးမွ ဖတ္လို႔ရတယ္။ Jazzဆိုတဲ့ ေကာ္ဖီဆုိင္ေလးကုိညဘက္သြားထုိင္ ေတာ့ ကုိယ့္ဂ်ာနယ္အေဟာင္းတစ္ ေစာင္ ေတြ႕တယ္။ စာအုပ္ဆုိင္က ႏွစ္ဆုိင္ေလာက္ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြပဲမ်ားပါတယ္။ ထူးျခားတာကတရားေခြ၊ ေဟာေျပာပဲြေခြ၊ သီခ်င္းေခြေတြ အေတာ္ေလးစုံေအာင္ ရွိတယ္။ ဒီထက္ထူးျခားတာကအခါ၊ လားဟူ၊ ရွမ္းတုိင္းရင္းသားဘာသာေတြနဲ႔ သီခ်င္းေတြ၊ သ႐ုပ္ေဆာင္ထားတဲ့ MTV ေတြရွိတယ္။ ဇာတ္လမ္းေခြေတြေတာင္ရွိတယ္။ စာနယ္ဇင္း က ေနာက္က်ေပမယ့္ တျခားမီဒီယာေတြ ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္ေနရာယူေနလိုက္ၾကတာ။
ထူးျခားတာတစ္ခုကတာခ်ီလိတ္မွာ ၿမဳိ႕နယ္စာေရးဆရာအသင္း က ကုိယ္ပုိင္ေျမယာနဲ႔ ႐ုံးခန္းရွိတာကုိေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ အရင္တစ္ေခါက္ကပဲေ ဟာေျပာပဲြလုပ္ေသးတယ္။ အခုေဟာေျပာပဲြကုိ စာေရးဆရာ ၈ ေယာက္ေလာက္နဲ႔လုပ္တယ္။ ေလယာဥ္စရိတ္၊ ဟိုတယ္စရိတ္၊ ဧည့္ခံစရိတ္ေတြ ကုန္လိုက္မယ္ ျဖစ္ျခင္း။ ဒါေၾကာင့္ ကုိယ္ေဟာေျပာတာေတြ က သူတို႔တစ္ေတြ ကုန္ရက်ဳိးမနပ္ မွာပူပန္မိတယ္။ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ ေတြ ထက္သန္ေစဖုိ႔ အမွန္တရားကုိခ်စ္ျမတ္ႏိုးဖို႔၊ ဗဟုသုတရရွိေစဖို႔ စာေရးဆရာေတြကေဟာၾကေျပာၾကတယ္။
ျပန္မယ့္ေန႔မွာ မိတ္ေဆြေတြက ဦးေအာင္ေဇယ်ဘုရားကုန္းနဲ႔ မယ္ဆိုင္မွာရွိတဲ့ Tesco Lotus ကုန္တိုက္ ကုိလိုက္ပုိ႔တယ္။ တစ္ရက္ကအခ်ိန္ မရလို႔ မဝင္ခဲ့ရဘူးေလ။ လိုက္ပုိ႔တဲ့ မိတ္ေဆြက မီးဖိုေဆာင္သံုးပစၥည္းေတြ၊ ဟင္းခ်က္စရာေတြ ဝယ္တယ္။ ေန႔လယ္စာစားေတာ့ KFCနဲ႔ MK ႏွစ္ခုရွိတာမွာ KFCကုိေရြးတယ္။ ရန္ကုန္ကမိသားစုအတြက္လည္းဝယ္တယ္။ ေဆးဆုိင္ေတြ႕လုိ႔ ေမး ၾကည့္ေတာ့ ကုိယ့္အတြက္ ေသြးတိုးက်ေဆးကမရွိဘူး။ စာအုပ္ဆုိင္ေတြ႕ေတာ့ အားရဝမ္းသာသြားၾကည့္ ေတာ့ အဂၤလိပ္ဘာသာနဲ႔ ထုတ္တာဆိုလို႔ အဘိဓာန္နဲ႔ ကေလးစာအုပ္ ေတြရွိတယ္။
ျမန္မာေတြ ဘယ္ေလာက္ အေရာက္အေပါက္မ်ားတယ္ မေျပာတတ္၊ ထုိင္းစာနဲ႔ ျမန္မာစာတဲြၿပီး ထိုးထားတာေတြ႕ရတယ္။ ေစ်းဝယ္ေနၾကတဲ့ သူေတြထဲမွာ ျမန္မာေတြ အေတာ္မ်ားတာသတိရမိတယ္။ အဲဒီမွာနည္းနည္းေမာသြားတယ္။ တာခ်ီလိတ္က ျမန္မာေတြ၊ ျမန္မာလိုဖတ္စရာစာအုပ္ေတြလည္းမရွိ၊ မယ္ ဆုိင္ မွာလည္း အဂၤလိပ္လိုဖတ္စရာမရွိ။ ထုိင္းလိုတတ္မွ ဖတ္လို႔ရမယ္။ တာခ်ီလိတ္မွာ ျမန္မာဘာသာနဲ႔ ထုတ္ေဝတဲ့စာအုပ္ေတြ၊ ပညာရပ္စာအုပ္ေတြ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေရးဟာ အမ်ဳိးသားေရး တာဝန္ႀကီးတစ္ရပ္
ျဖစ္ေလမလားလို႔ ေတြးမိတယ္။ တႏုိင္တပုိင္ေတာ့ ကုိယ္လာတဲ့အခါ ယူေပးမယ္၊ မွာရင္ ပုိ႔ေပးမယ္လုိ႔ေတာ့ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆို တာခ်ီလိတ္လာတဲ့အခါ ယိုးဒယားစကားျပန္နဲ႔မ်ား လာရေလမလားစိုးရိမ္ေၾကာင္း ေဟာေျပာပဲြမွာထည့္ေျပာခဲ့မိတယ္။ တာခ်ီလိတ္ကုိထုိင္းနယ္စပ္က ၿမဳိ႕တစ္ၿမဳိ႕၊ ေရွ႕တန္းခံတပ္ၿမဳိ႕တစ္ၿမဳိ႕အျဖစ္နဲ႔ ျမင္ေယာင္ လာတယ္။
ခင္ေမာင္ညိဳ ( ေ ဘ ာ ဂ ေ ဗ ဒ )
တာခ်ီလိတ္အြန္လိ္ုင္းစာမ်က္ႏွာ
