အျဖဴေရာင္ မိန္းမသားမ်ား

(သန္႔ဇင္စိုး)

က်ဴးဘားႏိုင္ငံ၏ တစ္ရက္ေသာ တနဂၤေႏြေန႔ နံနက္ခင္းတြင္ ျဖစ္သည္။ လူအုပ္စုတစ္စု ၿငိမ္သက္ တိတ္ဆိတ္စြာ လမ္းေလွ်ာက္ လာၾကသည္။ အားလုံးက အ႐ြယ္စုံ မိန္းမသားမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။

တူညီဝတ္စုံ မဟုတ္ေသာ္လည္း သူတို႔ဝတ္ထားသည့္ ပုံစံအမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ ဝတ္စုံမ်ားက အျဖဴေရာင္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ အရာအားလုံးကို အစိုးရ၏ သေဘာအတိုင္းသာ လုပ္ေဆာင္ရသည့္ က်ဴးဘား ကြန္ျမဴနစ္ ႏိုင္ငံတြင္ ထိုသို႔ စီတန္းလမ္းေလွ်ာက္ျခင္းအတြက္ အလြန္စြန္႔စား ၾကရသည္။

အဆိုပါ အမ်ဳိးသမီးမ်ားက ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႔သည့္ ပုံေတာ့မေပါက္ေပ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူတို႔အားလုံး၏ ရင္ထဲတြင္ အလွ်ံညီးညီး ေတာက္ေလာင္ေနေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ရွိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ သည္။ ယင္းေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မွာကား လြတ္လပ္ျခင္း ေပတည္း။

ယင္းအဖြဲ႕၏ နာမည္မွာ စပိန္ ဘာသာစကားျဖင့္ Damas de blanco ဟုေခၚၿပီး အဓိပၸာယ္မွာ အျဖဴေရာင္ မိန္းမသားမ်ားဟူ၍ ျဖစ္သည္။ အဆိုပါ အမ်ဳိးသမီးမ်ားမွာ က်ဴးဘား ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား၏ ဇနီးမ်ား၊ ေဆြမ်ဳိးမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။

တနဂၤေႏြေန႔တိုင္း အျဖဴေရာင္မယ္မ်ား လမ္းမမ်ားေပၚ ထြက္လာၾကကာ တိတ္ဆိတ္စြာ လမ္းေလွ်ာက္ ၾကၿပီး ၎တို႔၏ ခင္ပြန္း၊ ေမာင္ဖား၊ သားသမီးမ်ား ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္လာၾကေစ လိုေၾကာင္း ဆုေတာင္း ပတၳနာ ျပဳၾကသည္။ အျဖဴေရာင္၏ သေကၤတမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဟု ၎တို႔က ဆိုသည္။

၂၀၀၃ ခုႏွစ္၌ က်ဴးဘားတြင္ အမည္းေရာင္ ေႏြဦးဟု ေခၚတြင္သည့္ ကာလအတန္ၾကာ အစိုးရ ဖိႏွိပ္မႈတစ္ရပ္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ဖီဒယ္ကတ္စထ႐ို ေခါင္းေဆာင္ေသာ ကြန္ျမဴနစ္ က်ဴးဘားအစိုးရက လူ႔အခြင့္အေရး တက္ႂကြ လႈပ္ရွားသူမ်ား၊ လြတ္လပ္ေသာ စာနယ္ဇင္း သမားမ်ား၊ လစ္ဘရယ္ အျမင္ရွိသူ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား စုစုေပါင္း ၇၅ ဦးကို လူဖမ္းပြဲႀကီး လုပ္ခဲ့ၿပီး အျမင့္ဆုံး ေထာင္ဒဏ္ ၂၈ ႏွစ္အထိ ခ်မွတ္ပစ္ခဲ့သည္။

ယင္းႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားကို က်ဴးဘား အစိုးရက တိုင္းျပည္၏ လြတ္လပ္ေရးႏွင့္ နယ္နိမိတ္ကို ထိပါးမည့္ လူမ်ားဟု သမုတ္ခဲ့၏။ ျပည္ပအားကိုး ပုဆိန္႐ိုးမ်ား၊ မတရားသင္း ဆက္သြယ္သူမ်ား၊ ႏိုင္ငံျခား သူလွ်ဳိမ်ား၊ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ားဟု အာဏာရွင္တို႔ ထုံးစံအတိုင္း စြပ္စြဲေျပာဆိုသည္။

က်ဴးဘားအစိုးရ၏ အမည္းေရာင္ ေႏြဦးကို ႏိုင္ငံတကာကလည္း ယင္းလုပ္ရပ္သည္ ႏိုင္ငံတကာ စံႏႈန္း ဥပေဒမ်ားကို ခ်ဳိးေဖာက္ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ျပစ္တင္ ေျပာဆိုမႈသာ ျပဳလုပ္ႏိုင္ၿပီး လူ ၇၅ ဦးကေတာ့ သံတိုင္မ်ားေနာက္သို႔ ေရာက္သြားခဲ့ေပသည္။

သို႔ေသာ္ အဆိုပါ အနက္ေရာင္ လႈပ္ရွားမႈကို တန္ျပန္မည့္ အျဖဴေရာင္ လႈပ္ရွားမႈလည္း ေပၚလာခဲ့ သည္။ ေလာ္ရာပိုလန္ ဆိုသည့္ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးက ဦးေဆာင္သည့္ အျဖဴေရာင္ မိန္းမသားမ်ား လႈပ္ရွားမႈ ျဖစ္သည္။

တနဂၤေႏြေန႔ ခရစ္ယာန္႐ိုးရာ ဝတ္ျပဳ ကိုးကြယ္သည့္ အခ်ိန္တြင္း ၿမဳိ႕ေတာ္ ဟားဗနားရွိ စိန္႔ရီတာဘုရား ရွိခိုးေက်ာင္းတြင္ စုေဝးၾကကာ သူတို႔ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးရသူ ေထာင္နန္းစံမ်ားအတြက္ စုေဝး ဆုေတာင္းဝတ္ျပဳ ကိုးကြယ္ၾကသည္။ ဆုေတာင္းၿပီးတိုင္းတြင္ အနီးအနား ပန္းၿခံတစ္ခုအထိ ေရာက္ေအာင္ စုေပါင္း လမ္းေလွ်ာက္ၾကသည္။

ထိုကဲ့သို႔ အျဖဴေရာင္ဝတ္ လႈပ္ရွားမႈကို အာဂ်င္တီးနားတြင္လည္း ျပဳလုပ္ဖူးသည္။ ၁၉၇၀ ကာလ စစ္အစိုးရ အာဂ်င္တီးနားကို အုပ္စိုးစဥ္ ေပ်ာက္ဆုံးသြားေသာ သားေယာက်္ားေလးမ်ားအတြက္ ေတာင္းဆိုျခင္းကို အာဂ်င္တီးနား မိခင္မ်ား ျပဳလုပ္ဖူးသည့္ လႈပ္ရွားမႈ ျဖစ္သည္။

အျဖဴေရာင္ဝတ္ လမ္းေလွ်ာက္ၾကေသာ က်ဴးဘား အမ်ဳိးသမီးမ်ားသည္ သူတို႔အက်ႌ အျဖဴမ်ားေပၚတြင္ ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းခ် ခံထားေသာ သူတို႔ လင္သား၊ သားႏွင့္ ေဆြမ်ဳိးပုံမ်ားကို ပုံႏွိပ္ထားၾကသည္။ ထို႔ျပင္ သူတို႔ေထာင္ထဲတြင္ ေနရန္ အာဏာပိုင္မ်ားက အမိန္႔ ခ်ထားသည့္ကာလ အပိုင္းအျခားကိုလည္း ေရးသားထားၾကသည္။

ယင္းသို႔ ဝတ္ျပဳ ဆုေတာင္းၾကေသာ တနဂၤေႏြ အျဖဴေရာင္ မိခင္မ်ား၊ ဇနီးမ်ား၊ သမီးမ်ားကို အေမရိကန္က ႀကဳိးကိုင္ေနေသာ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ားဟု က်ဴးဘား အစိုးရက ေျပာေသးသည္။

၂၀၀၅ ခုႏွစ္တြင္ က်ဴးဘား အစိုးရက အဆိုပါ အျဖဴေရာင္ အမ်ဳိးသမီး အဖြဲ႕၏ လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို တန္ျပန္သည့္ အေနႏွင့္ သူတို႔ ႀကဳိးကိုင္ထားေသာ က်ဴးဘား အမ်ဳိးသမီးေရးရာ အဖြဲ႕ကို လူအင္အား တစ္ရာ့ငါးဆယ္ခန္႔ျဖင့္ ေစလႊတ္ၿပီး ေလာ္ရာတို႔ အဖြဲ႕ကို တန္ျပန္ ဆႏၵျပ ကန္႔ကြက္ေစခဲ့သည္။
ဘယ္ကမွန္း မသိေသာ လူမ်ားထြက္လာၿပီး အျဖဴေရာင္ အမ်ဳိးသမီးမ်ား လမ္းေလွ်ာက္ လႈပ္ရွားမႈကို တိုက္ခိုက္ျခင္း၊ ေအာ္ဟစ္ဆဲေရးျခင္းမ်ား လုပ္ၾကၿပီး ေနာက္ဆုံးတြင္ ရဲကားမ်ား ေရာက္လာၿပီး အမ်ဳိးသမီးမ်ားကို အတင္းအဓမၼ ကားေပၚ ဆြဲတင္ျခင္းမ်ားပင္ ျပဳလုပ္ၾကသည္။

ေနာက္ဆုံး ျမင္မေကာင္းေအာင္ ဖိႏွိပ္လာသျဖင့္ က်ဴးဘား သာသနာပိုင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ေဂ်မီလူးကပ္စ္ ေအာ္ေတဂါပင္ ဝင္ေရာက္ ေမတၱာရပ္ခံ ေျပာဆိုခဲ့ရသည္။

ေနာက္ေတာ့ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ပင္ အဖမ္းခံရေတာ့သည္။ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ဟာဗနား ဆႏၵျပပြဲတြင္ ဦးေဆာင္ ပါဝင္ခဲ့သည့္ အျဖဴေရာင္ အမ်ဳိးသမီး အိုင္ဗိုနီမာလီဇာဂါလာႏို အဖမ္းခံရသည္။ က်ဴးဘားမွ ငတ္မြတ္မႈမ်ား၊ ဒုကၡမ်ားႏွင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမ်ား ရပ္တန္႔ေစေရး အစိုးရကို ဖိအားေပးသည့္ လႈပ္ရွားမႈမ်ားအတြင္း ပါဝင္မႈျဖင့္ အဖမ္းခံရျခင္း ျဖစ္သည္။

အဆိုပါ ဖမ္းဆီးမႈကို မေက်နပ္ေသာေၾကာင့္ ကန္႔ကြက္ ဆႏၵျပသူမ်ားလည္း ထပ္အဖမ္းခံရသည္။ သူတို႔ကို တရားစြဲဆိုျခင္း မျပဳဘဲ ဖမ္းဆီးထားျခင္းျဖစ္ကာ ျပည္သူကို မတည္ျငိမ္ေအာင္ ေသြးထိုးသည္ဟု စြပ္စြဲကာ စစ္ေၾကာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ႏိုင္ငံတကာ လူ႔အခြင့္အေရး အဖြဲ႕မ်ား၊ အစိုးရမ်ား၊ ျပည္တြင္း တက္ႂကြ လႈပ္ရွားသူမ်ား၏ ဖိအား ေၾကာင့္ မာလီဇာ၊ မာတီနက္ဇ္၊ အယ္ဗားရက္ဇ္တို႔ သုံးဦး ၅၂ ရက္ၾကာ ထိန္းသိမ္းခံရၿပီး ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္ လာခဲ့သည္။ အျဖဴေရာင္ အမ်ဳိးသမီးမ်ား ဦးေဆာင္ေသာ လူထုလႈပ္ရွားမႈ၏ ေအာင္ျမင္မႈ အေသးေလးဟု ဆိုခ်င္ ဆိုႏိုင္ေပမည္။

၂၀၀၅ ခုႏွစ္ကတည္းက ယင္းအမ်ဳိးသမီး အဖြဲ႕သည္ ဥေရာပသမဂၢက ခ်ီးျမႇင့္သည့္ လူ႔အခြင့္အေရးဆု Sakharov ဆုကို ရရွိခဲ့သည္။ ေခါင္းေဆာင္ အမ်ဳိးသမီးငါးဦး တက္ေရာက္ ဆုယူေပးပါရန္ ဖိတ္ၾကားျခင္း ခံရသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုစဥ္က သူတို႔ ဆုသြားယူခြင့္ မရခဲ့ၾက။ ေနာက္ေတာ့ က်ဴးဘားအစိုးရ အုပ္စိုးသူ ေျပာင္းၿပီး ေျဖေလွ်ာ့မႈမ်ား စလာစဥ္တြင္ ခရီးသြားခြင့္ ရလာသျဖင့္ အမ်ဳိးသမီး ေခါင္းေဆာင္မ်ား ထိုဆု သြားယူခြင့္ ရခဲ့ေပသည္။

၂၀၁၃ ခုႏွစ္ေရာက္မွ သြားခြင့္ရျခင္း ျဖစ္သည္။ အျဖဴေရာင္ အမ်ဳိးသမီး အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ ဘာတာ ဆိုးလာ သြားေရာက္ခြင့္ရျခင္း ျဖစ္သည္။ ဘာတာသည္ သူမ၏ ခရီးစဥ္အတြင္း ကမာၻအႏွံ႔ လွည့္လည္ခဲ့ကာ က်ဴးဘားႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားႏွင့္ မိသားစုဘဝမ်ား အေၾကာင္းကို လွည့္လည္ ေျပာဆို ရွင္းျပခဲ့ၿပီး ကမာၻ႔ ေခါင္းေဆာင္ အမ်ားအျပားႏွင့္ ေတြ႕ဆုံခြင့္ရခဲ့သည္။

ဗာတီကန္သို႔ ဘုရားဖူး သြားေရာက္ခဲ့စဥ္ ပုပ္ရဟန္းမင္းႀကီး ဖရန္စစ္က ဘာတာဆိုးလာကို လက္ခံ ေတြ႕ဆုံခဲ့ကာ သူမတို႔ တိုက္ပြဲ ေအာင္ျမင္ေစေၾကာင္း ဆုမြန္ေႁခြေပးခဲ့သည္။

လြတ္လပ္မႈကို ဆာေလာင္ျခင္းသည္ လူသားပီသေသာ လိုလားခ်က္တစ္ခု ျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ မိန္းမ သားမ်ားကလည္း ဦးေဆာင္ကာ လြတ္လပ္ျခင္း ပန္းတိုင္သို႔ ခ်ီတက္သြားေနႏိုင္ေၾကာင္း က်ဴးဘားသူမ်ားက သက္ေသျပခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

က်ဴးဘားတြင္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား ရွိေနေသးသေ႐ြ႕ အမ်ဳိးသမီးမ်ား၏ တနဂၤေႏြ အျဖဴေရာင္ လႈပ္ရွားမႈမ်ား ရွိေနဦးမည္ ျဖစ္သည္ဟု အျဖဴေရာင္ မိခင္မ်ားက ဆိုသည္။

The Voice Weekly