17.9.2013
ျမန္မာ့လူမႈ႕ပတ္၀န္းက်င္မွာ တစ္ေက်ာင္းတစ္ဂါထာ၊ တစ္ရြာ တစ္ပုဒ္ဆန္းဆိုတဲ့ ဆို႐ိုးစကားရွိပါတယ္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းတိုင္းမွာ ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္၏ အာေဘာ္အတိုင္း သီလေပးရာ၌ ဘုရားရွိခိုးပံုနဲ႔ ဂါထာရြတ္ဆိုမႈေတြဟာ မတူညီတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ရြာတစ္ပုဒ္ဆန္းဆုိတာကေတာ့ ရြာဓေလ့ ရပ္ဓေလ့အရ သုံးႏႈန္းတဲ့စကားေတြ မတူညီတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာ-အေၾကာင္းအရာကိစၥတစ္ခုကို လက္မခံဘူးလို႔ သံုးႏႈန္း ၾကတဲ့အခါ အခ်ဳိ႕က မဟုတ္ဘူးလို႔ ဆိုၾကတယ္။ အခ်ဳိ႕က ညာတယ္၊ အခ်ဳိ႕က ၀ါတယ္၊ အခ်ဳိ႕က်ျပန္ေတာ့ ဟုတ္မေနဘူးလို႔ သံုးႏႈန္းၾကျပန္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလို ၀ိ၀ါဒ ကြဲျပားမႈေတြဟာ သူ႕အရပ္ႏွင့္ သူ႕ ဇာတ္မို႔ တစ္ပါးသူကိုလည္း မထိခိုက္ အမ်ားကိုလည္း မနစ္နာႏိုင္တဲ့အတြက္ ျပႆနာရွိႏိုင္ မည္ မဟုတ္ပါ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြရဲ႕ ဓေလ့ဟာ အဲဒီလိုလူမႈ႕ပတ္၀န္းက်င္မွာသာမကဘဲ ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္ အထိပါ ကူးစက္ပ်႕ံႏွံ႔လာပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတာ္ ျဖစ္လာတာကိုေတာ့ ျပည္သူအားလံုး သိၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ အခုဆို ရင္ လေပါင္း (၃၀) ရွိခဲ့ၿပီမို႔လား။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေျပာဆိုၾက၊ ျငင္းခံုၾက၊ ေရးၾက၊ ေ၀ဖန္ပုတ္ခက္ၾကနဲ႔ မသိ ခ်င္အဆံုး အကုန္လံုးျမင္ေတြ႕ၾကားသိေနရတာ အမွန္ပါပဲ။ အခုတေလာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စာေပအႏုပညာ ရပ္၀န္း ထဲမွာေရာ ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္ပါမက်န္ ဂယက္ထေနတဲ့ ကိစၥကေတာ့ ဖက္ဒရယ္ဆိုတဲ့ စာသားေလး သံုးလံုးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဟိုတစ္ေန႔က စာေရးဆရာေတြ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ဆံုတုန္း ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္ထဲက အင္တာဗ်ဴး အစီအစဥ္ အေၾကာင္း ျငင္းခုန္ေဆြးေႏြးၾကရင္း ထိုးၾကႀကိတ္ၾကမယ့္ အေျခအေနမ်ဳိးထိ ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေၾသာ္ ႏိုင္ငံေရး ဆိုတာ မိတ္ေဆြအခ်င္းခ်င္းကိုေတာင္ တစ္ခဏအတြင္း ရန္တိုက္ေပးႏိုင္တဲ့ အစြမ္းအစရွိပါလားလို႔ေတာင္ မွတ္ခ်က္ေပးခဲ့မိပါတယ္။
ဧရာ၀တီ သတင္းေထာက္တစ္ဦးနဲ႔ စာေရးဆရာ ဦးေက်ာ္၀င္းတို႔ အျပန္အလွန ္ေမးထားေျဖ ထားတာေလးေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ မွတ္သားမိေသာ ဖက္ဒရယ္အေၾကာင္းကို မွ်ေ၀ေပးခ်င္ပါတယ္။ သီအိုရီသေဘာအရ ဖက္ဒရယ္ဆိုတာ တစ္မ်ဳိးပဲရွိတယ္လို႔ ေလ့လာမိပါတယ္။ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ ဗဟုိနဲ႔အစိုးရၾကားမွာ အာဏာခြဲေ၀ က်င့္သံုးျခင္းလို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဖက္ဒရယ္မွာ ဆရာဦးေက်ာ္၀င္းေျပာသလို Power Sharing ,Taxes Sharing, Resource Sharing ဆိုၿပီး မူကြဲျဖစ္သြားတယ္။ ပထ၀ီအရ ခြဲတာရွိသလို လူမ်ဳိးကုိအေျခခံၿပီး ခြဲတာ ရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ အေမရိကန္မွာ ပထ၀ီအရ ခြဲတာျဖစ္ၿပီး အိႏၵိယကေတာ့ လူမ်ဳိးအေျခခံၿပီး ခြဲတာလို႔ အေထာက္အထားနဲ႔ ရွင္းျပသြားပါတယ္။
အခုလက္ရွိ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဖက္ဒရယ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အျမင္အမ်ဳိးမ်ဳိးကြဲျပားေနတာကို မီဒီယာ ေတြအေပၚမွာ အေတာ္ေလးပ်ံ႕ႏွံ႔လာတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ျပည္သူ႕အသံကို နာစြင့္ၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ေနပါတယ္ဆို တဲ့ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ဖက္ဒရယ္ကို ဗဟုိခ်ဳပ္ကိုင္မႈေလ်ာ့ၿပီး တိုင္းေဒသႀကီးနဲ႔ ျပည္နယ္ေတြကို လုပ္ပိုင္ခြင့္ပိုေပး ရင္ရၿပီလို႔ အဓိပၸါယ္သတ္မွတ္ေနၾကပါတယ္။ ဗမာတိုင္းရင္းသားအတြက္ ဗမာျပည္ေထာင္စုဆိုတဲ့ လူမ်ဳိးစုကို အေျခခံတဲ့ ဖက္ဒရယ္မ်ဳိးကို SNLD ဥကၠဌ ဦးခြန္ထြန္းဦး ကလည္း လိုလားေၾကာင္း ေျပာဆိုခဲ့တာရွိပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာတဲ့ ဖက္ဒရယ္ကေတာ့ အေမရိကန္ႏုိင္ငံလုိ ဖက္ဒရယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ သူတို႔ ေျပာေနတဲ့ ဖက္ဒရယ္သံုးခုထဲမွာ လက္ရွိျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ ဘယ္စနစ္ကလိုက္ေလ်ာညီေထြရွိမလဲဆိုတာ ႏိုင္ငံသား တစ္ဦးခ်င္းစီမွစ၍ အားလံုးအထိ အေျဖရွာၾကည့္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။
ဦးေက်ာ္၀င္းေျပာတာကေတာ့ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ စတင္ေရဆြဲကတည္းက လူမ်ဳိးကို အေျခခံ ခြဲလာေတာ့ အခုမွ ပထ၀ီအရ ေျပာင္းခြဲလို႔ မရႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဒီေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေျပာတဲ့ အေမ ရိကန္နဲ႔ ပံုတူကူးခ်လို႔ မရေတာ့ဘူး။ အဲဒီအခ်က္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပည္သူေတြ သိထားဖို႔ လုိအပ္သလို ျဖစ္သင့္ မျဖစ္သင့္ကိုလည္း ႀကိဳတင္ စဥ္းစားရမယ့္ အခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေန႔ေခတ္စနစ္ထဲမွာ ဖက္ဒရယ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အမ်ဳိးမ်ဳိးထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေတြ ကြဲျပားေနေပမယ့္၊ လက္ရွိ ဒီမိုကေရစီစနစ္နဲ႔ အံ၀င္ခြင္က်ျဖစ္မယ့္ ဖက္ဒရယ္ျဖစ္ဖို႔ေတာ့ လိုပါတယ္။ အခုကၽြန္ေတာ္တို႔ ၾကားေနရတဲ့ ဖက္ဒရယ္ဆိုတာက သီးျခားျပည္နယ္၊ သီးျခားအစိုးရ၊ သီးျခားတပ္မေတာ္ လုပ္မယ္ဆိုတာမ်ဳိးျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဆို ရင္ တပ္နဲ႔သြားၫွိႏုိင္သလို စစ္မွန္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလည္း မရႏိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ ျမင္မိပါတယ္။ ေနာက္တစ္မ်ဳိးက ဦးခြန္ထြန္းဦး တို႔ေျပာတဲ့ ဖက္ဒရယ္ဆိုတာ ရွမ္းမူကိုအေျခခံထားတဲ့အတြက္ တစ္ႏိုင္ငံလံုးအတိုင္းအတာ က်ေတာ့ ျပည္နယ္ေတြ အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေျပာေနတဲ့အေမရိကန္ ပံုစံ ပထ၀ီအရ ခြဲမယ္ ဆိုတာကလည္း ႏွစ္မ်ဳိးကြဲေနတဲ့အတြက္ လက္ေတြ႕မက်ႏိုင္သလို ဒီေန႔ အေမရိကန္ပံုစံ ဆိုရင္ အထိုက္အေလ်ာက္ ကိုက္ညီႏိုင္တယ္လို႔ ဦးေက်ာ္၀င္းက သံုးသပ္ထားပါတယ္။ အဲဒီလို အျမင္ အမ်ဳိးမ်ဳိးကို ျဖစ္ႏိုင္၏ မျဖစ္ႏိုင္၏ဆိုတဲ့ အေတြးအေခၚမ်ဳိး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပည္သူအားလံုးမွာ ျပည့္၀ေနဖို႔ လိုပါ တယ္။
သိတဲ့တတ္တဲ့သူကေျပာတာကို ဂဃနဏမသိဘဲ ေရာေယာင္ေခါင္းညိတ္လိုက္ရင္ ကိုယ္ပိုင္အသိကုိယ္ပိုင္ အေတြး အေခၚ ကိုယ္ပိုင္ဆံုးျဖတ္ခ်က္မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ အမ်ားေျပာတာကို နားေထာင္ၿပီး ကုိယ့္ႏိုင္ငံ ကိုယ့္လူမ်ဳိး အတြက္ အမွန္တကယ္ျဖစ္သင့္တဲ့ ဖက္ဒရယ္ေပၚေပါက္ေရးကို ႏိုင္ငံ
သားတစ္ဦးအေနနဲ႔ စဥ္းစားေတြးေခၚ အားေပး ေထာက္ခံဖို႔ လိုပါတယ္။
အထက္မွာေျပာခဲ့သလို ျမန္မာ့လူမႈပတ္၀န္းက်င္မွာ တစ္ေက်ာင္းတစ္ဂါထာ၊ တစ္ရြာတစ္ပုဒ္ဆန္းဆိုတဲ့
ဆို႐ိုး စကားရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုမွ်ေ၀ေပးခဲ့တဲ့ ဖက္ဒရယ္ဆိုတဲ့ စကားရပ္ကေတာ့ ကိုယ့္ဓေလ့ ကိုယ့္စ႐ိုက္ နဲ႔ ကိုယ္လိုခ်င္သလို က်င့္သံုးလို႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံသားအားလံုးအတြက္ ေရရွည္ အက်ဳိးစီးပြား တည္ၿမဲ ေစမယ့္ ဖက္ဒရယ္ျဖစ္ဖို႔ အေရးႀကီးသလို အားလံုးစဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ စည္းလံုးပါ၀င္ဖို႔လည္း လိုအပ္တယ္ဆိုတာ အႀကံ ေပးခ်င္ပါတယ္။
ေအာင္ႀကီး (လမ္းမေတာ္)
ျမန္မာျပည္သား
