ဒီႏွစ္ မိုးဦးကတည္းက ေခါင္ခဲ့တဲ့မိုးဟာ မႏၲေလးမွာ ေတာင္ၿပံဳးပြဲေတာ္ မစမီတရက္ ကတည္းက ဖြဲဖြဲ ဖြဲဖြဲ၊ သည္းသည္း သည္းသည္းနဲ႔ ေစြေန ပါၿပီ။ အရင္က ေတာင္ၿပဳံးပြဲ သြားၾကတဲ့ နတ္ကေတာ္၊ နတ္နန္းေတြဟာ ေပါင္းမိုးနဲ႔ လွည္းေတြေပၚ နတ္႐ုပ္ေတြတင္ၿပီးမွ သံုးေလး ရက္ႀကိဳၿပီး က်ဳံးနံေဘး ထေနာင္းပင္၊ မန္က်ည္းပင္ေတြေအာက္ လွည္းလမ္းကတဆင့္ မႏၲေလးေတာင္ကိုပတ္ၿပီးေရႊတေခ်ာင္းေျမာင္း အတိုင္းေတာင္ၿပံဳး ကို တအိအိသြားၾကတာ၊ အခုေတာ့ ပစ္ကပ္တို႔၊ လိုက္ထရပ္တို႔ေပၚ ေတာင္းေတြပလံုးေတြတင္ၿပီး ေတာင္ၿပဳံးကို တ ရက္ေလာက္ပဲ ႀကိဳသြား ေန ၾကပါၿပီ။
ဒီႏွစ္က ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၃၇၄ ခုႏွစ္ဆိုေတာ့ ‘စံုႏွစ္’ ျဖစ္သတဲ့၊ ‘စံုႏွစ္’ ဆိုရင္း ‘မင္းေလး’ ႏွစ္ ပဲ။ ‘မင္းေလး’ ႏွစ္ဆိုရင္ အရင္ႏွစ္ထက္ ပို စည္မယ္လို႔ အယူအဆ ရိွၾကပါတယ္။ ဒါကေတာ့ မိ႐ိုးဖလာ အယူအဆပါပဲ။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ေတာင္ၿပံဳး ပြဲေတာ္ဟာ ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္း မႏၲေလးၿမိဳ႕ အနီးမွာ က်င္းပတာ ဆိုေပမယ့္ ေအာက္ျမန္မာျပည္ တ၀ွမ္းလံုးက အမ်ားဆံုး လာၾကတာမို႔ အဲဒီေဒသရဲ႕ စီးပြားေရး အေျခအေနနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီးမွ ပြဲေတာ္စည္ျခင္း၊ မစည္ျခင္းက အဓိက က်ပါတယ္လို႔ ဆို ၾကပါတယ္။ ဒီႏွစ္လို ျမန္မာျပည္ ေအာက္ပိုင္းတ၀ွမ္းလံုး မႀကံဳဘူး ေအာင္ မိုးႀကီးေရလွ်ံ၊ ဒုကၡေရာက္ ေနၾကရင္ ပြဲေတာ္ကိုလာၾကဖို႔ အ ခက္ အခဲ ရိွႏိုင္ၾကတဲ့ သေဘာပါ။
၀ါရင့္နန္းထိန္းႀကီး တဦးကေတာ့ “ေအာင္မေလး …၊ မင္းႀကီး၊ မင္းေလးဆီ ႏွစ္တိုင္း လာေနက်ေတြ က ဘယ့္ႏွယ္ ပ်က္ကြက္ရဲမွာလဲ။ ဘယ္ လို ဒုကၡမ်ိဳး ေရာက္ေနေန မျဖစ္မေနလာၾကတာပါပဲ။ ဒုကၡေရာက္ ၾကေလ ပိုၿပီး မျဖစ္မေန လာ ၾကတာပဲ မဟုတ္လား။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ကာလ မ်ဳိးမွာ ေတာင္ ႀကိတ္ႀကိတ္တိုး စည္ကားခဲ့ေသးတာပဲ” လို႔ ေျပာျပတယ္။
အဆင္မေျပေတာ့လည္း အဆင္မေျပလို႔ ေျပလည္လို ေျပလည္ျငား နားပူနားဆာလုပ္ဖို႔လာၾက၊ ေျပလည္ေတာ့လည္း ေျပလည္လို႔ တက္ ပြဲ ေပးၾက ဆက္သၾကတာပါပဲ။ ႏိုင္ငံေရးအက်ပ္အတည္း၊ ႏိုင္ငံေရး အလွည့္အေျပာင္း ျဖစ္လိုျဖစ္ျငား အခ်ိန္ဆိုရင္ အေပၚက လက္ကိုင္ရိွ ၿပီး သားသူေတြ သည္းသည္းလႈပ္လာၾကတာပါပဲလို႔ ဆိုတဲ့ သံုးသပ္မႈကိုလည္း ပြဲေတာ္နဲ႔ နီးစပ္တဲ့ အသိုင္းအ၀န္းထဲက တေယာက္က ဆို ပါတယ္။
ႏွစ္ေပါင္းရာခ်ီက်င္းပခဲ့တဲ့ ေတာင္ၿပံဳးပြဲေတာ္ဟာ ေခတ္ေတြဘယ္လိုေျပာင္းေျပာင္း၊ စံနစ္ေတြဘယ္လိုေျပာင္းေျပာင္း အေပၚယံ အျမင္အ ရပဲ ေျပာင္းလဲခ်င္ေျပာင္းလဲမယ္၊ အတြင္းအႏွစ္သာရ၊ ယံုၾကည္မႈ၊ အားကိုးအားထားျပဳမႈနဲ႔ ဆက္စပ္တဲ့ ပြဲေတာ္အခင္းအက်င္း ဓေလ့စ႐ိုက္ကို ေတာ့ မတိမ္းမေစာင္းရေအာင္ လိုက္နာက်င္းပၾကဆဲပါ။
ပြဲေတာ္က်င္းပတာဟာ ၀ါေခါင္လဆန္း ၁ ရက္မွာ စတင္တယ္ဆိုေပမယ့္ ၀ါေခါင္လဆန္း ၅ ရက္ေန႔ကစၿပီး စည္တာပါ။ အဲဒီေန႔မွာ“စံနန္း ေတာ္ မဂၤလာေရစင္ေဆး” အခမ္းအနား က်င္းပျခင္းနဲ႔ ပြဲေတာ္ရဲ႕အစဥ္အလာ အခမ္းအနားေတြ စတင္ သက္၀င္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ ၀ါေခါင္ လဆန္း ၁၀ ရက္ေန႔ ေရာက္ေတာ့ နန္းႀကီးေပၚမွာ “ညီလာခံ” က်င္းပပါတယ္။ ေရွးအစဥ္အလာအတိုင္း ခမ္းခမ္းနားနားအေဆာင္အေယာင္ ေတြ၊ အသံုးအႏႈန္း အ မူအရာေတြ၊ ႐ိုးရာနတ္သီခ်င္း၊ နတ္ဆိုင္းသံေတြနဲ႔ နတ္၀ိညာဥ္ေတြဟာ ပြဲေတာ္လာ ပရိသတ္ေတြဆီ လႊမ္းမိုး သက္၀င္သြားေစတဲ့ အခမ္း အနားပါပဲ။
ညီလာခံဟာ ၀ါေခါင္လဆန္း ၁၀ ရက္ေန႔ ညေန ၃ နာရီေလာက္က စၿပီး က်င္းပတယ္။ ေတာင္ၿပံဳး နန္းထိန္းႀကီး၊ နတ္အုပ္မင္း အမတ္ ခ်ဳပ္ ႀကီး၊ သိုးေဆာင္း၊ မိဖုရား၊ ေဗာင္းေဆာင္း အမတ္ႀကီးေတြက အစဥ္အလာ အေဆာင္ အေယာင္ေတြ ၀တ္ၿပီး ေနာက္က ေရႊတိုက္စာ ရင္း၀င္ နတ္ကေတာ္ေတြ၊ ပြဲေတာ္လာ ပရိသတ္ေတြနဲ႔ ညီလာခံကို တခမ္းတနား က်င္းပပါတယ္။
ညီလာခံက်င္းပပံု ျမင္ကြင္းဟာ ပြဲေတာ္လာ ႏိုင္ငံျခားသားေတြကို မွတ္တမ္းတင္ဖို႔ အဆြဲေဆာင္ႏိုင္ဆံုး ျဖစ္သလို မိ႐ိုးဖလာ ယံုၾကည္သူ ေတြ အတြက္လည္း ၾကက္သီးေမြးညင္းထမွ် အယံုသြင္လိုက္တဲ့ အခင္းအက်င္းေတြပါပဲ။ ညီလာခံ သဘင္ ၿပီးတဲ့ေနာက္ ေတာင္ၿပံဳးပြဲ ေတာ္ရဲ႕ အ စည္ကားဆံုးနဲ႔ ပရိသတ္အမ်ားဆံုး လာေရာက္ၾကတဲ့ အခမ္းအနားကေတာ့ ၀ါေခါင္လဆန္း ၁၁ ရက္ေန႔မွာ က်င္းပတဲ့ ခ်ိဳးေရ ေတာ္သံုး အခမ္း အနားျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအခမ္းအနားမွာ ယံုၾကည္မႈအရ ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္ အေမြဆက္ခံသူေတြ ကလည္း မျဖစ္မေန လာေရာက္ၾကတယ္။ ဥပမာ – ေ၀ါထမ္း အမႈ ထမ္းဆိုရင္ လက္ရိွ ေျမးျမစ္ တီကၽြတ္ ေတြကအစ မင္းႀကီးမင္းေလးတုိ႔ရဲ႕ ခ်ဳိးေရေတာ္သံုး ႂကြေရာက္တဲ့ ေ၀ါေတာ္ကို လက္ကေလးနဲ႔ ထိႏိုင္ မွ တာ၀န္ေက်တယ္။ ေသာင္းခ်ီရိွတဲ့ လူအုပ္ၾကား ေ၀ါေတာ္ကို လက္ကေလးနဲ႔ ထိႏိုင္ဖို႔ မျဖစ္မေန တိုးေ၀ွ႔ ေဆာင္ရြက္ ၾကရတာေပါ့။ အဲဒီ လို အမႈထမ္း အဆက္အႏႊယ္ ေတြကလည္း အမ်ားအျပားရိွတာပါ။
ဟို ေရွးေရွးကေတာ့ ခ်ဳိးေရေတာ္သံုး အခမ္းအနားဟာ နန္းႀကီးမွာရိွတဲ့ မင္းႀကီးမင္းေလးက ေရႊေ၀ါေတာ္နဲ႔ ဧရာ၀တီ ျမစ္ကမ္းအထိ ႂကြခ်ီ ရ တယ္။
ျမစ္ကမ္းမွာ အသင့္ေစာင့္ေနတဲ့ ေရႊေလာင္းေတာ္နဲ႔ ျမစ္လယ္အထိ စီစဥ္သတ္မွတ္ထားတဲ့ ေရနန္းေတာ္အေရာက္ ေရခင္းေတာ္ အခမ္း အနား နဲ႔ သြားေရာက္ၿပီး ခ်ဳိးေရေတာ္သံုးၾကသတဲ့။ အခုေတာ့ ပရိသတ္ကိုမႏိုင္ေတာ့လို႔ တဲ့၊ နန္းႀကီးနဲ႔ မလွမ္းမကမ္းမွာပဲ ေ၀ါေတာ္နဲ႔ ႂကြ ခ်ီၿပီး ခ်ဳိးေရ ေတာ္ သံုးၾကပါေတာ့သတဲ့။
ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္းေတြ၊ အိုင္တီေတြ မိုးပ်ံေနတဲ့ ေခတ္ႀကီးမွာ အစြဲအလမ္း ႀကီးလြန္းလွတဲ့ “ေရွး႐ိုး” ပြဲေတာ္ႀကီး တပြဲနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မႏၲ ေလး အေနာက္ျပင္က ပညာတတ္ ကႏၷားစီးတဦးကေတာ့ “ဒီပြဲေတာ္ႀကီးက ပုဂံေခတ္ကတည္းက က်င္းပခဲ့တာပါ။ အေနာ္ရထာမင္းေစာ တည္ခဲ့တဲ့ ဆုေတာင္းျပည့္၊ ဆုေတာင္းရ ဘုရားပြဲက အဓိကပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုပဲ ေထရ၀ါဒ ထြန္းကားခဲ့တယ္ ဆိုေစဦး နတ္ကိုးကြယ္ မႈအေပၚ ယံုၾကည္စြဲလန္းမႈနဲ႔ အၿပိဳင္ ရိုးရာယဥ္ေက်းမႈ ဆိုတာက ကၽြဲကူးေရပါျဖစ္ေနေတာ့ ႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈကို ပစ္ပယ္လို႔ မရတဲ့အျပင္ ထိန္း သိမ္း ရမွာ မဟုတ္လား။ ဒါေၾကာင့္လည္း အခုလိုပြဲေတာ္ႀကီးေတြ ဆက္လက္တည္ရိွေနတာပါ” လို႔ ဆိုတယ္။
ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ သူက ေထရ၀ါဒနဲ႔လည္းကိုက္ညီေအာင္၊ ဒီလိုပြဲေတာ္ႀကီးေတြကို ယံုၾကည္စြဲလန္းမႈဘက္က အင္အားနည္းသြားေစၿပီး ႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈ အေနနဲ႔ပဲ ခိုင္မာေစရင္ ပိုေကာင္းတယ္၊ ေတာင္ၿပံဳးပြဲနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကိုလိုနီေခတ္ အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တိုက္ပြဲ ကာ လမွာေရာ၊ လြတ္လပ္ၿပီးေနာက္ တပါတီ ေခတ္မွာေရာ အျပင္းအထန္ ဆန္႔က်င္မႈမ်ဳိးေတြ ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရဖူးတယ္။ ႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈ အစဥ္အ လာ အေနနဲ႔ လက္ခံခဲ့ၾကလို႔ အရိွန္မပ်က္ခဲ့ဘူးလို႔ ဆက္ေျပာပါတယ္။
“ဒါေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ေထရ၀ါဒနဲ႔ ဆန္႔က်င္ၿပီး ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈ လြန္ကဲတာ၊ အေပ်ာ္အပါး ဘက္ အားသာရံုမက လိင္ကိစၥပိုင္း အထိ လြတ္လပ္မႈ အခြင့္အေရးယူလာတာ၊ စီးပြားေရးသေဘာ ႏိုင္ထက္စီးနင္း သက္ေရာက္ လာတာ ေတြဟာ ပြဲေတာ္ရဲ႕ ရိုးရာအစဥ္အလာကို ခုတံုး လုပ္ အသံုးခ်လာတာေတြပါ။ ဒါေတြကိုေတာ့ ပြဲေတာ္နဲ႔ ပတ္သက္သူတိုင္းက ဆင္ျခင္ၾက႐ံုမက၊ ဒီလိုတဘက္ေစာင္းနင္း မျဖစ္ေအာင္ ေစာင့္ ထိန္းၾကဖို႔လည္း တာ၀န္ရိွတာေပါ့” လို႔ သူက သံုးသပ္ ျပပါတယ္။
စဥ္းစားစရာ အခ်က္ေတြ ပါပဲ။
ေတာင္ၿပံဳးပြဲဟာ ဘုရားပြဲေတာ္လည္း ျဖစ္တယ္၊ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္မႈဆိုင္ရာ နတ္ပြဲလည္းျဖစ္တယ္၊ ႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈပြဲေတာ္လည္းျဖစ္ တယ္ ဆိုတဲ့ အခ်က္အလက္ ေတြသာမက၊ အေၾက အညာ ကုန္စည္ဖလွယ္ရာ ေစ်းပြဲေတာ္ႀကီးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ပြဲေတာ္မွာ ငပိ၊ ငါး ေျခာက္၊ ပုစြန္ ေျခာက္၊ လူသံုးကုန္ပစၥည္း မ်ားကအစ အညာထြက္ အစားအေသာက္၊ မီးဖိုေခ်ာင္သံုး ပစၥည္း၊ စဥ့္အိုး စဥ့္ထည္အပါအ၀င္ လူသံုးကုန္ ပစၥည္း ေတြ ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ကားၾကတယ္။
ဒါ့အျပင္ ကေရကရာ၊ အႏုဆုပ္၊ မုန္ကၽြဲသည္း၊ မုန္႔ေခါင္းအုံုး စတဲ့ အညာအစားအေသာက္ ေတြလည္း အစဥ္အလာမပ်က္ ေရာင္းခ်ၾက တယ္။ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲေတြ အေနနဲ႔ နန္းႀကီးမွာ ခ်ဳိးေရေတာ္သံုးတဲ့ေန႔၊ ဆိုင္းသံ ဗံုသံၾကားရမွ ပြဲခင္းထဲမွာရိွတဲ့ တျခား နန္းေတြအပါအ၀င္ ဇာတ္ပြဲ၊ အၿငိမ့္ ပြဲေတြက စတင္တီးမႈတ္ ကျပၾကရတဲ့ အစဥ္အလာကိုလည္း အခုထိ လိုက္နာၾကတယ္။ ျမန္မာ ဇာတ္ပြဲႀကီးေတြ ထြန္း ကားစည္ပင္ခဲ့တဲ့ ကာလ ကတည္းက ပြဲဦးအေနနဲ႔ ေတာင္ၿပံဳးပြဲမွာ ကျပၿပီးလို႔ ေအာင္ျမင္ရင္ တႏွစ္ပတ္လံုး ပြဲခ်ီေတြ အမ်ားအျပားရၿပီး အဆင္ေျပတယ္လို႔ ယူဆၾက ေတာ့ ေတာင္ၿပံဳးမွာ ကျပႏိုင္ဖို႔ လံုးပမ္းၾကတဲ့အျပင္ ေအာင္ျမင္ေအာင္လည္း ႀကိဳးစားၾကတယ္။
အခုေတာ့ ျမန္မာဇာတ္ပြဲႀကီးေတြလည္း ေတာင္ၿပံဳးက မကယ္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။
ကိုင္း … ဘာပဲေျပာေျပာ ေတာင္ၿပံဳးပြဲေတာ္ႀကီးက စတင္က်င္းပေနပါၿပီ။ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚ အရပ္က ႏွစ္စဥ္မပ်က္ လာေနက် ေရႊတိုက္စာ ရင္း၀င္ နတ္ကေတာ္ တဦးကေတာ့ “သီးႏွံေကာင္းေတာ့လည္း လာၾက၊ သီးႏွံမေကာင္းေတာ့လည္း လာၾက၊ ဒီႏွစ္ရာသီဥတု ေဖာက္ျပန္လို႔ ေရေတြ မႀကံဳစဖူး ႀကီးလို႔ ေအာက္ျပည္ေအာက္ရပ္က အလာနည္းမယ္လို႔ မေအာင့္ေမ့နဲ႔။ နာဂစ္ မုန္တိုင္းႀကီး တိုက္တဲ့ႏွစ္ကေတာင္ ပိုၿပီးလာၾက တာ ပဲ။ အဆင္မေျပေလ နတ္ကို ပိုတိုင္တည္ၾကေလ၊ နားပူနားဆာ လုပ္ၾကေလပါပဲ။ က်ဳပ္လည္း အရင္ႏွစ္လိုပဲ မင္းႏွစ္ပါးကို အားကိုးဖို႔၊ တိုင္ တည္ဖို႔၊ ဆုေတာင္းပသဖို႔ ရိွတာေလး ေပါင္ႏွံၿပီး ေရာက္လာရပါၿပီေတာ္” တဲ့။
ေတာင္ၿပံဳးပြဲေတာ္ အစီအစဥ္မ်ား
- ၁၃၇၄ ၀ါေခါင္လဆန္း ၁၊ ၂၊ ၃၊ ၄ ရက္ (၂၀၁၂ ၾသဂုတ္ ၁၈၊ ၁၉၊ ၂၀၊ ၂၁ ရက္) မင္းႏွစ္ပါး ကန္ေတာ့ခံ
- ၁၃၇၄ ၀ါေခါင္လဆန္း ၅ ရက္ ( ၾသဂုတ္ ၂၂ ရက္ ) စံနန္းေတာ္မဂၤလာေရစင္ေဆး အခမ္းအနား
- ၁၃၇၄ ၀ါေခါင္လဆန္း ၆၊ ၇၊ ၈၊ ၉ ရက္ ( ၾသဂုတ္ ၂၃၊ ၂၄၊ ၂၅၊ ၂၆ ရက္ ) မင္းႏွစ္ပါးကန္ေတာ့ခံ
- ၁၃၇၄ ၀ါေခါင္လဆန္း ၁၀ ရက္ ( ၾသဂုတ္ ၂၇ ရက္) ညီလာခံသဘင္
- ၁၃၇၄ ၀ါေခါင္လဆန္း ၁၁ ရက္ ( ၾသဂုတ္ ၂၈ ရက္) ခ်ဳိးေရေတာ္သံုး အခမ္းအနား
- ၁၃၇၄ ၀ါေခါင္လဆန္း ၁၂ ရက္ ( ၾသဂုတ္ ၂၉ ရက္) ေတာင္ၿပံဳးနယ္သားမ်ားႏွင့္ ေဆြစဥ္မ်ဳိးေတာ္မ်ားျပပြဲႏွင့္ တ၀က္ပြဲ
- ၁၃၇၄ ၀ါေခါင္လဆန္း ၁၃ ရက္ ( ၾသဂုတ္ ၃၀ ရက္ ) ထပ္ပြဲ
- ၁၃၇၄ ၀ါေခါင္လဆန္း ၁၄ ရက္ ( ၾသဂုတ္ ၃၁ ရက္ ) ယုန္ႀကိဳပြဲႏွင့္ ထိန္ခုတ္ပြဲ
- ၁၃၇၄ ၀ါေခါင္လျပည့္ေန႔ (စက္တင္ဘာ ၁ ရက္) ဘုရားဆြမ္းႀကီးေလာင္းလွဴပြဲ၊ သံဃာေတာ္မ်ား ဆြမ္းဆန္စိမ္း ေလာင္းလွဴပြဲ
- ၁၃၇၄ ၀ါေခါင္လျပည့္ေက်ာ္ ၁ ရက္ (စက္တင္ဘာ ၂ ရက္) နံနက္ ၃ နာရီတြင္ ေရႊတိုက္စာရင္း၀င္ နတ္ကေတာ္မ်ား၏ ၆ ရက္ တိုက္ တက္ပြဲ ေပး အစီအစဥ္မ်ား ၿပီးဆံုးျခင္းႏွင့္ မင္းႏွစ္ပါး ေရႊဘံုဆင္း အခမ္းအနား။
ref: New Collection
